Ο αντιεκκλησιαστικός ρατσισμός των εκκλησιαστικών μας ανδρών

Αναδημοσίευση άρθρου και σχολίου από http://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/03/blog-post_19.html

"Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. εκδηλώνει πλέον ξεκάθαρα τον αντιεκκλησιαστικό αυταρχισμό της και την απέχθειά της προς την ελληνορθόδοξη ταυτότητα του λαού μας. Τα πρόσφατα γεγονότα είναι ενδεικτικά. Με εντολή του υπουργού Παιδείας απαγορεύεται στους μητροπολίτες να πραγματοποιούν ομιλίες σε σχολικές τάξεις, έστω και αν η πρόσκληση προέρχεται από τους ίδιους τους μαθητές. Το γεγονός αυτό ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος χαρακτήρισε «αντιεκκλησιστικό ρατσισμό»". (Κων. Χολέβας)

κχ
Ο κύριος Χολέβας, μάλλον, κλείνει τα μάτια του σε ό,τι συμβαίνει και θα ήταν προτιμότερο να τα ανοίξει. Δεν βλέπει τί ετοιμάζεται στην "αγία" και μεγάλη πανορθόδοξη σύνοδο; Γράφει για «αντιεκκλησιστικό ρατσισμό» και κατηγορεί την συγκυβέρνηση "Συριζανέλ", αλλά, νομίζω, για αντιεκκλησιαστικό ρατσισμό θα έπρεπε να κατηγορήσει την Ιεραρχία της Διοικούσας Εκκλησίας. Η οποία, αντί να παίρνει μαθήματα - σημ. έχει πάρει πολλά - από την εκάστοτε κυβέρνηση (του ανήκομεν στη Δύση), έπρεπε να δίνει αυτή μαθήματα δικαιοσύνης και αληθείας. Όχι μόνον εδώ αλλά και στους φερόμενους συμμάχους, φίλους και εταίρους.

Δεν κάνει όμως τίποτα από αυτά. Έχει συμμαχήσει πλήρως, έχει υποταχθεί στην παπική ή στην αγγλικανική διπλωματία και με αυτά της τα "καμώματα", να θέλει με τα δυο της πόδια να ταξιδέψει πατώντας σε δυο βάρκες, βουλιάζει. Και μάλιστα μέσα στο λιμάνι, στην ίδια της την πατρίδα, μέσα στο χώρο της Εκκλησίας !

Το ίδιο σκηνικό στήθηκε στο παρελθόν με τον αποκληθέντα "εθνάρχη", τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος έπαιζε διπλό ρόλο : Ό, τι μάθαινε από τους Άγγλους, το πρόδιδε στους Γάλλους, και ό,τι μάθαινε από τους Γάλλους, το παρέδιδε στους Άγγλους.

Από τότε, με ένα μικρό (μετεμφυλιακό) διάλειμμα λόγω ανατολικού και δυτικού μπλόκ ή συνασπισμού (σύμφωνίες Γιάλτα με ΝΑΤΟ και σύμφωνο Βαρσοβίας), ησυχάσαμε για λίγο. Τώρα ξαναγυρίσαμε εκεί, όπου άρχισε το έργο - εννοώ, όταν ξεκίνησε η Κοινωνία των Εθνών - να παίζεται και όπως συνηθίζαμε να λέμε, "εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε". Για τον απληροφόρητο σε εισαγωγικά θεατή, το έργο έχει πρωτόγνωρες (σημ. προσφιλής λέξη επί πασοκρατίας) σκηνές βίας. Άλλωστε, το βλέπει καθημερινά στους τοίχους των σπιτιών της Αθήνας, το έζησε με τις απεργίες των εργαζόμενων στην αποκομιδή των σκουπιδιών, με τον εμπρησμό των Αθηνών το 2008, σήμερα το ζει με τις κοσμοβριθείς πλατείες των λαθραίων προσφύγων. Οι λεγόμενες "ασύμμετρες απειλές" γίνονται τώρα συμμετρικές. Ας είναι προετοιμασμένος γι΄ αυτό που θα δει.

Και για να τελειώνουμε, "τώρα που πλησιάζει η 25η Μαρτίου", είναι αργά "να δώσουμε απάντηση στις αντιεκκλησιαστικές και ανιστόρητες απόψεις των κυβερνώντων, μιλώντας στα παιδιά μας για τους νεομάρτυρες και τους εθνομάρτυρες"! (Σημ. τα εντός εισαγωγικών του κ. Χολέβα). Εδώ και 40 χρόνια διακηρύξαμε το ανήκομεν στη Δύση και κάναμε όλα όσα έπρεπε να γίνουν από την πλευρά της Παιδείας και της Εκκλησίας. Να τα αναφέρω ένα προς ένα, δεν έχει νόημα.

Τελευταία είδηση, μπορεί σχετική ή άσχετη :
http://trelogiannis.blogspot.gr/2016/03/blog-post_360.html