«Ευχαριστώ, που είστε υπέρ της ενσωμάτωσης ... επειδή, ναι, είμαστε όλοι διαφορετικοί. Και τι μ΄αυτό;»

Η ανάρτηση αυτή με το σχόλιο από το χρονολόγιο του κ. Μιχαήλ Καρακατσάνη στο φέησμπουκ, όπου στο τέλος διαβάζουμε :
«Ευχαριστώ, που είστε υπέρ της ενσωμάτωσης και της ένταξης, τού καθενός από εμάς, επειδή,ναι, είμαστε όλοι διαφορετικοί... και τι μ΄αυτό;»

Κύριε Καρακατσάνη,
αν η ανάρτηση αυτή ορίζει την διαφορετικότητα όπως την περιγράψατε ( : αυτισμός, δυσλεξία adhd - ελλειμματική προσοχή με υπερκινητικότητα - ή άλλα μαθησιακά και κινητικά προβλήματα των παιδιών μικρής ηλικίας, που εντάσσονται όλλα στο γενικό πλαίσο της λεγόμενης «αδεξιότητας» ή clumsiness) τότε με βρίσκεται σύμφωνο και εκεί θα πρέπει να αποδώσετε το δικό μου "λάικ".

Αν όμως η διαφορετικότητα παραμένει γενικόλογη και ασαφής, όπου ασφαλώς θα συμπεριλάβει κανείς την ημέτερη πλημμυρίδα των λαθροπροσφυγόπουλων και την εξ αυτής άμεση λογική συνεκδοχή «είναι όλα παιδιά», όπως ακριβώς το «είμαστε όλοι άνθρωποι», θέτοντας στο περιθώριο τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του κάθε τόπου, φυλής, φύλου και πολλά άλλα ιδιαίτερα δεδομένα γνωρισμάτων των ανθρώπων, τότε ασφαλώς το δικό μου λάικ οφείλω να το αποσύρω . Διότι, βεβαίως, «είναι όλα παιδιά», όπως «όλοι είμαστε άνθρωποι», τούτο όμως δεν σημαίνει ότι θα μπούμε μέσα στο χωνί του κιμά, για να γίνουμε ένας ανθρώπινος πολτός εύχρηστος και εύπλαστος στα χέρια των αντίχριστων δυνάμεων της νέας παγκόσμιας αταξίας και του «ένας θεός για όλους», αυτόν τον εξόχως βλάσφημο αγαπισμό των Δυτικών μετά της εξ Ανατολών χειρός κερασφόρων ανθρωποειδών τεράτων .

Ηλίου φαεινότερο πως επιδίωξη έχουν να εξαφανίσουν την διαφορετικότητα, παρότι υποκριτικά την εκθειάζουν, που χαρακτηρίζει εμάς τους Έλληνες και εν Χριστώ Ορθοδόξους.

Η ανάρτηση στο χρονολόγιο του κ. Καρακατσάνη Μιχαήλ είναι η ακόλουθη :
 Όταν έχουμε ένα παιδί "φυσιολογικό", που φέρνει καλούς βαθμούς, είμαστε ευτυχισμένοι. Όταν κάνει ότι ζητήσουμε, είμαστε ευτυχισμένοι. Αυτή είναι μια "φυσιολογική" χαρά, αφού αυτό είναι καθήκον μας, φυσικά. Αλλά όταν έχουμε ένα παιδί με κάποιους περιορισμούς για το οποίο κάθε μάθηση είναι ίσως δυσκολότερη από ότι για ένα άλλο παιδί ή η πιο ασήμαντη μάθηση δεν θα συμβεί ίσως ποτέ, το να είσαι ευτυχισμένος.... γίνεται περίπλοκο.
Έχω να ζητήσω μια χάρη για ένα σημαντικό για μένα θέμα. Αυτή είναι η εβδομάδα της ειδικής εκπαίδευσης, αυτισμού, δυσλεξίας adhd (ελλειμματική προσοχή με υπερκινητικότητα). Για όλα τα παιδιά που παλεύουν κάθε μέρα για να πετύχουν και εμάς που προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε.
Καλό θα ήταν να διδάξουμε στα παιδιά μας να είναι φιλικά και να αποδέχονται όλους τους συμμαθητές τους. Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν είναι σπάνια. Θέλουν αυτό που θέλουν όλοι: να γίνουν αποδεκτά!!!
Μπορείτε, παρακαλώ να αντιγράψετε και να επικολλήσετε αυτό προς τιμήν όλων των παιδιών που είναι μοναδικά αλλά διαφορετικά;
Όχι κοινοποίηση, παρακαλώ, αντιγραφή και επικόλληση, είτε το πιστεύετε είτε όχι, το χρειαζόμαστε...
Ευχαριστώ, που είστε υπέρ της ενσωμάτωσης και της ένταξης, τού καθενός από εμάς, επειδή,ναι, είμαστε όλοι διαφορετικοί... και τι μ΄αυτό;