Όταν ο σεβασμός προς τον Θεό χάνεται, οι απαιτήσεις προς τον Μαμωνά είναι πλέον αδιαφιλονίκητες

Η αφορμή δόθηκε από εδώ : http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/03/blog-post_67.html
Η φωτογραφία με ένα ενδιαφέρον άρθρο από εδώ : https://vlemma.wordpress.com/tag/%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%BF%CF%82/

Αν ανοίξει κανείς την Παλαιά Διαθήκη και διαβάσει πώς εγκαταστάθηκε ο Ισραήλ στη γη της Επαγγελίας, θα καταλάβει ότι οι πόλεμοι έχουν πάντα ως κίνητρο την θρησκεία ή μια διεστραμμένη θεολογία μυστικιστικού - αποκρυφιστικού τύπου. Δηλαδή, φιλοσοφικών προδιαγραφών. Όσον αφορά δε στη σημερινή κατάσταση, όπου και πάλι τα σύννεφα μιας παγκόσμιας αναμέτρησης κάνουν απειλητικά την εμφάνισή τους - όχι περίεργα στον περίγυρο της γης της Επαγγελίας - η θρησκευτική παράμετρος έρχεται να συγκαλύψει το κυρίως ζητούμενο, δηλαδή την ενεργειακή επικράτηση μιας νέας πλέον γης της Επαγγελίας. Και αυτή είναι ολόκληρη η υφήλιος.

Η μονοκρατορία μιας πανίσχυρης και αδιαμφισβήτητης υπερδύναμης, προς την οποία κανείς δεν θα μπορεί να αντιδράσει, δεν θα αργήσει να δείξει τα δόντια της .

Ήδη, η οικονομική διάσταση του εγχειρήματος αυτού είναι απολύτως εμφανής με πολιορκητικό κριό τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου στη θέση του αγίου Θεού έχει τοποθετηθεί ο μαμωνάς - κατ΄ άλλους το χρυσό μοσχάρι, που περίμενε τον Μωυσή να κατέλθει από το όρος Σινά. Ο Θεός πλέον δεν έχει κανένα δικαίωμα. Το έχει εκχωρήσει σε μια Τράπεζα, από την οποία όλοι εξαρτόμαστε, ή θα εξαρτόμαστε, αλλά και στην επιστήμη, που εφευρίσκει όλο και περισσότερο έξυπνα μέσα εξόντωσης μαζικής ή περιορισμένης καταστροφικής ισχύος. Αυτά όμως δεν είναι θέματα τα οποία μπορούν να απασχολήσουν συνέδρια τύπου «Ο αμοιβαίος σεβασμός και η ειρηνική συνύπαρξη ως προυπόθεση για τη διαθρησκειακή ειρήνη». Όταν ο σεβασμός προς τον Θεό χάνεται, οι απαιτήσεις προς τον Μαμωνά είναι πλέον αδιαφιλονίκητες. Όλοι οφείλουμε να τον σεβόμαστε.