Οι λέξεις φτιάχνουν τίς φωτογραφίες

Ηταν ενα ζεστο απόγευμα του Αυγούστου, οταν αποφάσισα να καταγράψω τις σκέψεις μου, κοιτάζοντας αυτήν και άλλες φωτογραφίες. Τα επι χάρτου αποθηκευμένα στιγμιότυπα της ζωής με συγκινούσαν ανέκαθεν και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο συνήθιζα πάντα να εχω μαζί μου μια φωτογραφική μηχανή.
Δεν θέλω να πω με αυτό οτι προτιμούσα να αποτυπώνω ο,τι δεν μπορούσα να πώ ή να γράψω. Κάθε άλλο. Δεκάδες, εκατοντάδες λέξεις-σκέψεις, με ωθούσαν κάθε φορά στην καταγραφή του οποιουδήποτε, θα έλεγα, σημαντικού για μένα σημείου ζωής.

Θα συμφωνούσα λοιπόν με την επιπολαίως θεωρούμενη "εικονοκλαστική" άποψη που θέλει το λόγο, τις λέξεις, να φτιαχνουν την "εικόνα" - εν προκειμένω τη φωτογραφία - και λιγότερο ή καθόλου δεν δέχομαι την κυρίαρχη σήμερα αντίληψη, που συνοψίζεται στο λεγόμενο : μια φωτογραφία λεει χίλιες λέξεις.
Οι υποστηρικτές της γνώμης αυτής, ακούσια ή ηθελημένα, ασπάζονται τη θεωρία που διατείνεται οτι η εικόνα ποιεί τον λόγο. Αλλά τούτο, αν μη τι άλλο, είναι αντίθετο προς τις επικρατούσες ανθρωπολογικές αντιλήψεις μας,φυσικά, στο ποσοστό που αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν. Να προσθέσω ακόμη, ότι μετά από επτά αιώνων θεολογικό εμπλουτισμό προέκυψε η Εικονομαχία. Η ποίηση της εικόνας καθιέρωσε το λόγο και έδωσε το προβάδισμα στον ενυπόστατο Λόγο : "26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν ".

Για να κλείσω το θέμα, θα έλεγα οτι η λογομαχία για το αν ο λόγος ποιεί την εικόνα ή αντίστροφα, ειναι επιεικώς αφελής. Κανένας σοβαρά σκεπτόμενος δεν θα έθετε αυτό το ερώτημα, επειδή απλούστατα ο λόγος και η εικόνα είναι αλληλένδετα. Σημασία δεν εχει τι έπεται ή τι προηγείται. Σημασία έχει το πώς η εικόνα αναδεικνύει τον λόγο και πώς ο λόγος αναδεικνύεται ως εικόνα. Αυτο είναι, νομίζω, το ζητούμενο στις εικόνες των λέξεων και στις λέξεις των εικόνων.

... ... ...

Μια ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού δυο ανθρωποι,ενας άνδρας και μια γυναίκα, στάθηκαν εκει. Σε ενα πανέμορφο νησί του Αιγαίου, να φωτογραφηθούν. Ήλιος, ουρανός, στεριά και θάλασσα είναι το πλαίσιο που περιγράφει την παρουσία τους. Κοινότυπο το στιγμιότυπο καθώς χιλιάδες άλλα, που κουβαλούν στις αποσκευές τους όλοι όσοι επιστρέφουν στη ρουτίνα της καθημερινότητας, μετά τις καθιερωμένες διακοπές.

Περιορισμένης διάρκειας οι διακοπές. Περιορισμένης διάρκειας και η φωτογραφία. Αλλά, περιορισμένης διάρκειας και οι της φωτογραφίας παραθεριστές επισκέπτες. Η ανάμνηση αυτής της στιγμής θα διαρκέσει περίπου οσο και ο επίγειος βίος τους.Υστερα, θα τα σκεπάσει ολα η τέφρα της λησμονιάς, καθώς σκέπασε πριν απο χιλιάδες χρόνια τούτο το νησί η στάχτη μιας μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης.
Σχεδόν ανέπαφες απο την τότε μεγάλη καταστροφή έμειναν κάποιες τοιχογραφίες, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, ισως, για να βρούμε ετσι τη χαμένη μας μνήμη, να της δώσουμε οστά και σάρκα .