« ... μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καί τοῦ τιμίου αἵματος, καί δι᾿ ἡμῶν παντί τῷ λαῷ»

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ

Ανδρεας Μανδαλας
30/11/14 Σήμερα είδα τον Πατριάρχη μας να συν λειτουργεί με τον Πάπα της Ρώμης? Θα γράψω τι γράφει το Πηδάλιο για την ποιο πάνω πράξει που έγινε. Η Γ. Οικ. σύνοδος(431 μ.χ.) κανόνας Ζ. σε όσους στο σύμβολο της πίστεως που έχουν συντάξει η 1 και η 2 Οικ. σύνοδοι, όποιος προσθέσει τι η αφαίρεση τι τους αναθεματίζει. Ο Ι. Αποστολικός μας λέει, Ει τις ακοινωνήτο, καν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω, δηλ. όποιος συμπροσευχειθή η συν λειτουργήσει με αφορισμένο και αυτός να αφορίζετε. Αποστολικός κανών ΜΕ. Επίσκοπος η Πρεσβύτερος η Διάκονος, αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνο, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψε αυτοίς, ως κληρικοίς ενεργείσαι τι, καθαιρείσθω. Αφήνω σε σας να διακρίνετε αν έχει σωστά ενεργήσει ο Πατριάρχης μας.
« Αυτά έγραφα το 2014 και σας τα μεταφέρω, τώρα όποιος από τα ποιό πάνω δεν έχει νοήσει τίποτα και πιάνει τα άκρα όχι εγώ αλλά ο Θεός έχει γράψει "Κατά Ματθαίον Κεφ.Ζ. 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. 20 ἄρα γε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς."»
(Σ.σ. τά εντός εισαγωγικών, « ... », αποτελούν συμπλήρωμα, 30/11/2017, τής αρχικής δημοσίευσης εκ μέρους τούς κ. Ανδρέα Μανταλά).

 Kyprianos Christodoulides Σωστά είναι αυτά. Όταν όμως εσύ (σημ. δέν αναφέρομαι προσωπικά στόν αρθρογράφο) πάς νά λειτουργηθείς καί βγεί ο Βαρθολομαίος στήν Ωραία Πύλη καί πεί τό "μετά φόβου Θεού, πίστεως καί αγάπης, προσέλθετε", θά πάς νά κοινωνήσεις από τά χέρια. Επειδή γράφει η Καινή Διαθήκη ότι αυτός που αγαπά τόν Θεό καί δέν αγαπά τόν αδελφό του, δέν έχει Θεό. Θά πάς λοιπόν νά μεταλάβεις απ' τό χέρι του, αδιαφορώντας γι' αυτά που γράφει τό Πηδάλιο. Εσύ θέλεις νά πάρεις Σώμα καί Αίμα, αφού τό είπε καί ο Χριστός. Αλλά είπε καί τό "μή δώτε τά άγια τοίς κυσί", μή δώσετε τά άγια στά σκυλιά. Εσύ (σημ. καί πάλι δέν είναι προσωπική η αναφορά) όμως αυτό δέν τό θυμάσαι. Προτιμάς νά παίρνεις τήν "μεταλαβιά" από αφορισμένους καί καθαιρεμένους - τό γράφει τό Πηδάλιο, τό είπε καί ο Κύριος μέ τό μή δώσετε τά άγια στά σκυλιά - επειδή θέλεις νά εφαρμόσεις τόν λόγο τού Κυρίου, νά φάς τό Σώμα καί νά πιείς τό Αίμα, ανεξάρτητα από τό ποιός σού τό δίνει. Παραβλέπεις δηλαδή τό ότι αυτός, που σέ κοινωνεί, πρέπει νά είναι καί "τρόπων μέτοχος καί θρόνων διάδοχος", όπως γράφουν τά βιβλία τής Εκκλησίας καί καθώς ορκίζεται ο τελών το Μυστήριο τής Ιερωσύνης καί σέ μεταλαμβάνει "σώμα καί αίμα Χριστού".

 Kyprianos Christodoulides Συμπέρασμα πρώτο.
Άρα η διάκριση, άν σωστά ενεργεί ο Πατριάρχης (παρένθεση, αφορά βεβαίως καί όσους τόν μνημονεύουν κατά τήν τέλεση τής θείας Λειτουργίας) συμπεριλαμβάνει καί εμάς. Δηλαδή, άν σωστά μεταλαμβάνουμε, από άξιους ή ανάξιους επισκόπους, μητροπολίτες, πρωτοπρεσβύτερους ή πρεσβύτερους. Αφορά βεβαίως καί τό άν κάθε πιστός ξεχωριστά ελέγχεται ή δέν ελέγχεται από τήν συνείδησή του. Άλλο τό ένα, έτερο τό άλλο, καί δέν επιτρέπεται καθένας από εμάς νά λέει στόν εαυτό του : ε, αφού καί ο ιερέας λέει τό "ουδείς άξιος", θά τό πώ κι εγώ στή συνείδησή μου καί θά μεταλάβω. Οποία τύφλωση, "διά τούτο εν υμίν πολλοί ασθενείς καί άρρωστοι καί κοιμώνται ικανοί".

 Kyprianos Christodoulides Συμπέρασμα δεύτερο.
«Πρόσχες, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ ἁγιάσαι ἡμᾶς, ὁ ἄνω τῷ Πατρὶ συγκαθήμενος καὶ ὧδε ἡμῖν ἀοράτως συνὼν καὶ καταξίωσον τῇ κραταιᾷ σου χειρὶ μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου αἵματος, καὶ δι᾿ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ.»

Πατριάρχης, επίσκοπος, μητροπολίτης, πρωτοπρεσβύτερος καί πρεσβύτερος, ο καταξιωθείς λέγειν :  « ... τῇ κραταιᾷ σου χειρὶ μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου αἵματος, καὶ δι᾿ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ », φαίνεται εκ τής μεταδόσεως τού ορθοδόξου φρονήματος πίστεως ( : «δι᾿ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ»), κατά τό λόγιον τού Απ. Παύλου : «20 Ἡσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι» (Ρμ. ι΄).

Σέ μιά εποχή τόσο συγχυτική καί τόσο μπερδεμένη, όπου η θεολογία έγινε σχεσιολογία καί η θεία Λατρεία ταυτόσημη τής βιοηθικής, ποιός τολμά νά ομολογήσει τό «εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι» ; Οι άξιοι «μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου αἵματος» τί έργο, σχετικά μέ τήν Πίστη καί τό φρόνημα, έχουν νά επιδείξουν στούς πιστούς πέραν τών αγιοκατατάξεων, τών συσιτίων γιά εγχώριους καί αλλοδαπούς, τών μνημοσύνων «υπέρ οδοιπορούντων, πλεόντων καί εν θαλάσση πνιγέντων», τών συμπροσευχών, συλλειτουργιών καί πολλών άλλων ανίερων σεβασμών καί συμβιβασμών ;
Καί τέλος, ποιός εκ τών πιστών, όταν ακούει αυτά τά λόγια κατά τήν στιγμή τής Υψώσεως καί τού Μελισμού, είναι σέ θέση νά δεχθεί ως καταξιωμένο ιερέα εκείνον, που έχει τήν Χάρι «μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου αἵματος, καὶ δι᾿ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ» ;