Θα ήταν σοφότερο νά συμπληρώνατε καί το "postmortem". Εκεί γύρω γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα, εκεί τά πρώτα σκιρτήματα καρδιάς. Παράλληλα, εκεί μεγάλωναν καί τά συμπαθή "λουστράκια" τής Πλατείας Εξαρχείων. Ανέβαιναν στού Στρέφη νά παίξουν κι αυτά ποδόσφαιρο. Έμάς μάς έδιωχναν καί, είναι αλήθεια, τούς φοβόμαστε.
Τόν προοδευτικό θάνατο τού Λόφου Στρέφη ζώ καθημερινά καί θλίβομαι αφάνταστα, όταν, αντί νά συναντάς παππούδες καί μητέρες μέ τά μικρά τους ή νά ακούς τίς φωνές παιδιών, βλέπεις σύριγγες παντού, συνθήματα στίς πέτρες καί σκουπίδια. Η κατάσταση τών δένδρων, είναι όπως τήν θυμάμαι από τά παιδικά μου χρόνια. Δέν έχουν ψηλώσει ούτε εκατοστό.
Τώρα τά "λουστράκια" τών παλαιών καιρών μεγάλωσαν, έμαθαν γράμματα, καί ψηφίζουν. Ψηφίζουν, διότι έχουν δικαιώματα, ένα τών οποίων είναι νά γίνουν τά Εξάρχεια καί ο Λόφος Στρέφη, τό ελληνικό Κράτος του ISIS. Στήν κορυφή τού Λόφου θά δεσπόζει ένας νέος, σύγχρονος καί πολυ-πολιτισμικός "Παρθενώνας", από γκράφιτι, αφίσες, μπογιές, μέ τά γράμματα που δέν έμαθαν τά συμπαθή, κατά τά άλλα, "λουστράκια". Αντί νά βγάλουν ανθρώπους τά γράμματα, γέννησαν σκουπίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου