«20 ἡ δὲ σοφία πόθεν εὑρέθη; ποῖος δὲ τόπος ἐστὶ τῆς συνέσεως; 21 λέληθε πάντα ἄνθρωπον καὶ ἀπὸ πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ ἐκρύβη· 22 ἡ ἀπώλεια καὶ ὁ θάνατος εἶπαν· ἀκηκόαμεν δὲ αὐτῆς τὸ κλέος. 23 ὁ Θεὸς εὖ συνέστησεν αὐτῆς τὴν ὁδόν, αὐτὸς δὲ οἶδε τὸν τόπον αὐτῆς· 24 αὐτὸς γὰρ τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν πᾶσαν ἐφορᾷ εἰδὼς τὰ ἐν τῇ γῇ πάντα, ἃ ἐποίησεν, 25 ἀνέμων σταθμὸν ὕδατος μέτρα· 26 ὅτι ἐποίησεν οὕτως, ἰδὼν ἠρίθμησε καὶ ὁδὸν ἐν τινάγματι φωνάς· 27 τότε εἶδεν αὐτὴν καὶ ἐξηγήσατο αὐτήν, ἑτοιμάσας ἐξιχνίασεν. 28 εἶπε δὲ ἀνθρώπῳ· ἰδοὺ ἡ θεοσέβειά ἐστι σοφία, τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη.» (Ιώβ. κη΄)
Ο ιός τών ανθρώπων τής επιστήμης τά έβαλε μέ τόν υιό τού Ανθρώπου τής Σοφίας ( : «η θεοσέβειά εστι σοφία»). Οι άνθρωποι τής επιστήμης αγνόησαν ότι «τό δέ απέχεσαθαι από κακών εστί επιστήμη». Ενδιαφέρονται, λένε, γιά όλους, υποκρινόμενοι αναιδέστατα θεοσέβειαν.
«3 Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει. εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τῇ κατ' εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ, 4 τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται φθόνος, ἔρις, βλασφημίαι, ὑπόνοιαι πονηραί, 5 παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν καὶ ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας, νομιζόντων πορισμὸν εἶναι τὴν εὐσέβειαν. ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων. 6 ῎Εστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας.» (1Τμ. ς΄)
Δύο Σχόλια
- Κωνσταντίνος Στρατής
Πολλοί θα το παρακάμψουν, αφού του ρίξουν μια επιπόλαιη ματιά και δεν θα καταλάβουν τίποτα. Μερικοί θα το διαβάσουν με προσοχή και ίσως πιάσουν ένα κάποιο νόημα, και ελάχιστοι θα εννοήσουν ακριβώς τι θέλουν να πουν αυτά τα δύο κέιμενα, το πρώτο της Παλαιάς και το δεύτερο της Καινής Διαθήκης.
- Kyprianos Christodoulides
Χριστός Ανέστη, αγαπητέ Κωνσταντίνε. Δέν μού διαφεύγει ποτέ ότι αυτά που γράφω, είναι σάν νά βρίσκονται μέσα σέ ένα μπουκάλι ριγμένο στόν ωκεανό. Παραλήπτης καί αναγνώστης είναι, συνήθως, ένας. Αδιαφορώ, ελπίζω πάντα σέ αυτόν τόν ΈΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου