Η γριά Γιανάκαινα
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02hgoCwYY4SmqEc46pLYt65UGbPjfcWme5ipDRdB6JV9YqLWPRG5837SMm6Mou39zkl&id=1087399206&sfnsn=mo
(Αντιγραφή, επικόλληση στήν Αναζήτηση facebook)
Θά γράψω κι εγώ "κάτι μέ τό συμπάθειο".
Η γριά Γιανάκαινα.
Ήταν η συζήτηση, που είχα μέ έναν αντίχριστο, που κάγχαζε μέ τήν πίστη μου. Μού είχε πεί :
" Εσύ πιστεύεις σάν τήν γριά Γιανάκαινα, που είχαμε στό χωριό μου. Όταν τίς Κυριακές στήν εκκλησιά άκουγε τόν πάπα νά λέει τό "... λαβὼν ἄρτον ἐν ταῖς ἁγίαις αὐτοῦ καὶ ἀχράντοις καὶ ἀμωμήτοις χερσί, εὐχαριστήσας καὶ εὐλογήσας, ἁγιάσας, κλάσας, ἔδωκε τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ μαθηταῖς καὶ ἀποστόλοις, εἰπὼν" καί τά εξής, τότε εκείνη γονάτιζε, έκανε τόν σταυρό της κι έλεγε : "προσκυνώ τήν πορδούλα σου Χριστέ μου".
Τότε, τήν περιμέναμε νά τελειώσει η θεία λειτουργία καί τή ρωτούσαμε "τί έγινε στή συνέχεια θειακό ;". Σήκωνε τό μπαστούνι της, μάς κυνηγούσε καί μάς έλεγε : "βγήκατε εσείς τά σκατά". Σπάγαμε πλάκα."
Είπα, λοιπόν, στόν αντίχριστο τό εξής : "Η θειά Γιανάκαινα έλεγε αυτό, που εσείς πιστεύετε, ότι όλα έγιναν μετά από μία μεγάλη έκρηξη. Τό μπίγκ μπάνγκ. Μετά τήν πορδούλα βλαστήσατε εσείς. Μισή ντροπή δική σου, μισή δική μου."
Δέν μού απάντησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου