ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΌΣ ΤΉΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΉΣ

 

Ανατροπή τής διαλεκτικής μεθόδου τών meta-Φυσικών φιλοσόφων, μέ περιτύλιγμα μιάς κίβδηλης θεολογίας, είτε θεοκεντρικής είτε, τό πλέον σύνηθες, ανθρωποκεντρικής.

Ανάμνηση σχετικώς πρόσφατη καί συμπληρωματικά εδώ απάντηση στήν ερώτηση (σχόλιο) περί "καλού καί πονηρού", όχι "καλού καί κακού".

Ο άγιος Θεός απαντά μετά τό προπατορικό αμάρτημα, λέγοντας ότι ο Αδάμ έμαθε  γινώσκειν καλόν καί πονηρόν. 

Καί σέ τί βασίζεται η πονηρία ; Στηρίζεται στό ότι ανάμεσα στό αγαθό καί στό βλαπτικό  ( : καλό καί κακό) τοποθετείται τό μεταξύ. Δηλαδή, στό Θέση καλό καί στήν Αντίθεση κακό, έρχεται καί τοποθετείται η Σύνθεση μέ τό πονηρό.

Μέ άλλες λέξεις έχουμε τήν διαλεκτική μέθοδο τής υλιστικής καί πάσης άλλης θεωρίας (φιλιόκβε). Αλλά ο Κύριος τήν αποκλείει ότι "37 ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν." (Μτ. ε')

Τό Εκλεκτόν Έθνος

" 22... ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν" (Γένεσις γ')

Σέ τοίχο κοινωνικού Δικτύου, τώρα μέ τά γεγονότα στήν Παλαιστίνη, κάποιος έγραψε ότι "υποστηρίζω τό Ισραήλ, επειδή αυτό τό έθνος διάλεξε ο Χριστός, γιά νά γεννηθεί". 

Η απάντηση που έλαβε ήταν:

Κύριε  ΙΦ. Ο Χριστός ΔΕΝ γεννήθηκε γιά αυτό τό ΕΘΝΟΣ. Γεννήθηκε γιά ΌΛΑ τά έθνη. Καί όταν λέμε τήν λέξη "έθνος", αναφερόμαστε σέ άνθρωπο καί ανθρώπους. 

Ο Άγιος τριαδικός Θεός δέν έχει καί δέν είναι ιδιοκτησία ουδενός. Όσοι καί όποιοι τόν θεωρούν ιδιοκτησία τους, είτε σάν ανώτερη δύναμη είτε σάν θεάνθρωπο μέ κύριο καί μοναδικό γνώρισμα τήν ανθρώπινη φύση, παραβλέποντας ή υποβιβάζοντας τήν θεία • υπάρχει καί η αντίστροφη εκδοχή • τότε βρίσκονται σέ λάθος δρόμο. Μάλιστα, λίαν επικίνδυνο. 

Καλό νά θυμόμαστε πάντα τό "όστις θέλει", μέ τίς προϋποθέσεις που αυτό συνεπάγεται.  Βεβαίως, δέν παραπέμπω συνειρμικά σέ αποκεφαλισμό, λιθοβολισμό, κόψιμο χεριών ή αισθητικά διαφορετικούς ή έστω "κομψούς" αποκλεισμούς,  τού τύπου τής ... υποχρεωτικότητας ενικού ή πληθυντικού αριθμού. Τώρα έχουμε τά "αθώα" embargo!

Καί τελευταίο, πρέπει νά αναθεωρήσουμε κάποιες στρεβλές αντιλήψεις που έχουμε,  αφού χρόνια μάς εκπαίδευσε ο Δυτικός κινηματογράφος κλπ. άλλα εικαστικά μέσα. Η διάκριση μεταξύ καλού καί κακού είναι λάθος.  Δέν τό λέω εγώ,  άλλος τό έχει γράψει. Διάβασε :

"22 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν· καὶ νῦν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ λάβῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ φάγῃ καὶ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα." (Γένεσις γ'). Περισσότερη ανάλυση επ' αυτού, σέ ένα σύντομο άρθρο όπως ετούτο, μάλλον θά έκανε ζημιά, στόν συνήθως βιαστικό Αναγνώστη. Ότι αρκείται σέ τίτλους ή σύντομα καί εύπεπτα άρθρα. Άν κάποιος έχει απορίες ή θέλει νά γίνω σαφέστερος, καλό θά ήταν νά τό καταθέσει.