Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΓΙΩΝ

Δεν το ξέραμε, ότι η Εκκλησία έχει απορρίψει δογματικές θέσεις μεγάλων αγίων, που ήταν λανθασμένες και που αντιβαίνουν σε Γραφικά χωρία! Μήπως και η Εκκλησία κυνηγάει κάποιους αγίους της;

(ΣΗΜ. Τα ανωτέρω από σύγχρονο εκφραστή των νέων αντιλήψεων της ακαδημαϊκής θεολογίας, δηλαδή, μας λέει ότι οι δογματικές θέσεις μεγάλων αγίων εκκλησιαστικών πατέρων είναι ότι θα αποκατασταθούν τα πάντα και η κόλαση δεν θα υπάρχει.)

ΣΧΟΛΙΟ

Όχι, δεν κυνηγά κάποιους αγίους. Μόνο αυτούς που επιχειρούν να αλλοιώσουν, να διαφθείρουν και να εκμηδενίσουν, το δόγμα της.

Η αποκατάσταση των πάντων δεν είναι δογματικός όρος, ούτε μπορεί να γίνει. Δόγμα εντός δόγματος δεν μπορεί να υπάρξει και "δόγμα κολάσεως" είναι θρησκευτικός νεολογισμός. Υπάρχει μόνο ο όρος που αφορά στη Μέλλουσα Κρίση : Κρίναι ζώντας και νεκρούς. Δόγμα κρίσεως (μέλλουσας) ναι, αλλά δόγμα κολάσης όχι.

Οι μεν θα πορευθούν εις ανάστασιν Ζωής, οι δε εις ανάστασιν Κρίσεως. Οι μεν στη ζωή εν υποστάσει, οι δε στην κρίση άνευ υποστάσεως, διότι το κακό δεν έχει υπόσταση(*), στο πυρ το αιώνιο "το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού". Κόλαση είναι η αυτοτιμωρία του διαβόλου, του θηρίου και του ψευδοπροφήτη, στη λίμνη του πυρός την καιομένη, νύκτα και ημέρα εις τους αιώνας των αιώνων.

Τα ανωτέρω στην Αποκάλυψη - κανείς δεν μπορεί ούτε να προσθέσει, ούτε να αφαιρέσει κάτι, σημειωτέον - όπου διαβάζουμε : "ο διάβολος ο πλανών αυτούς (ανθρώπους) εβλήθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτός εις τους αιώνας των αιώνων".

Ο Αποκαλυπτικός συγγραφεύς, στο εδάφιο που παρέθεσα, αναφέρεται στην αποδέσμευση (απελευθέρωση) του σατανά "εκ της φυλακής", όπου ήταν δεμένος για χίλια χρόνια, προκειμένου να πλανήσει τα έθνη.

Άρα γε, με τη συμπλήρωση χιλίων ετών από την παπική "σχάση", κατά τον Μητροπολίτη Πειραιώς, μήπως θα πρέπει να ανησυχούμε; Μήπως η σπουδή για την αποκατάσταση των πάντων θυμίζει κάτι;

Αυτή η ώσμωση των θρησκειών με το "ένας είναι ο θεός για όλους", αν τη συνδέσουμε με την αποκατάσταση, αρχίζει να μυρίζει και η πτωμαΐνη γίνεται σαφώς αντιληπτή. Ακόμη και από έναν ερασιτέχνη στα θεολογικά, που πάσχει από ανοσμία. Λέτε να οδεύουμε στη συμπλήρωση του Συμβόλου της Νικαίας με κάποιον όρο περί Αποκαταστάσης; Δεν το βρίσκω καθόλου απίθανο.

"Κράτει ό έχεις ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου"

Κρατήσετε λοιπόν εσείς το στέφανο της αποκατάστασης με τον Καζαντζάκη και όλους τους ουνιβερσαλιστές.
Εμείς θα μείνουμε χωρίς αυτόν - και αυτά. Έστω και αν οι πατέρες ομιλούν για αποκατάσταση των πάντων. Όχι όμως όπως την εννοείτε. Θα τη χρειαστούμε εμείς οι "αχρείοι δούλοι" επειδή έχουμε την επίγνωση (ταπείνωση) ότι πολλά μας λείπουν, ακόμη και όταν "πάντα τα διαταχθέντα πεποιήκαμεν".

"οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν"

Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε την επίγνωση, που σας δυσκολεύει, στο "και ούτως τη επιγνώσει ου τη μεθέξει των αγαθών απολαβείν τας δυνάμεις, και εις το αρχαίον αποκαταστήναι", του οσίου Μαξίμου του Ομολογητή.

Τι είδους επίγνωση άρα γε έχει όποιος εμμένει στην πλάνη και παρασύρει άλλους σ΄ αυτή; Ταπείνωση χρειάζεται για να την αποκτήσει (επίγνωση) και ο πλανών τα έθνη, είναι το μόνο που δεν μπορεί να δεχθεί (την ταπείνωση). Μόνο τότε σώζεται ο άνθρωπος. Η εωσφορική οίηση είναι ανίατη, γι΄ αυτό και το πυρ το αιώνιον είναι ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού.

(*)"Οὐ µὴν οὐδὲ παρὰ Θεοῦ τὸ κακὸν τὴν γένεσιν ἔχειν εὐσεβές ἐστι λέγειν"
Μεγ. Βασίλειος

"τὸ γὰρ κακὸν ἀνυπόστατον"
Γρ. Νύσσης