Για να είναι αποτελεσματική η οποιαδήποτε αντίσταση κατά των δοσίλογων της καθεστωτικής (διακυβερνητικής) δημοκρατίας, αλλά και κατά των νέων εθνοσωτήρων, που προηγουμένως μας βούλιαξαν, μία είναι η απάντηση και η δράση : Η συνειδητή και μετά λόγου γνώσεως αποχή από το νέο "ντοπάρισμα" δια της ψήφου. Φτιάχνουν το "κοκταίηλ" με τους αγανακτισμένους.
Καμμία ψήφος και σε κανένα, ούτε καν λευκό.
Μπορεί να είναι απλουστευτική η πρόταση ή όπως ένας αγαπητός φίλος παρατήρησε λέγοντας ότι "απλοποιώ πολύ τα πράγματα". Και ακόμη, ότι "το πώς επεμβαίνουν τα πολιτικά υποκείμενα και ποιες κατευθύνσεις θα πάρει (σημ. η όποια κίνηση, κίνημα κλπ.) είναι Το ζήτημα των ζητημάτων και απαιτεί συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης".
Η συγκεκριμένη κατάσταση είναι η νεοταξική παγκοσμιοποίηση, απαντώ, και η συγκεκριμένη ανάλυση καταλήγει - πού αλλού; - στην ψήφο.
Δεν προτείνω βέβαια την ανάδειξη και αναρρίχιση στην εξουσία της ρυπαρής, δήθεν αντιεξουσίας, των μουτζούρηδων. Που κολλάνε τα μυαλά τους στους τοίχους με συνθήματα. Μιλάμε για την αντιεξουσία εκείνων που θα έλθουν να μας διακονήσουν. Όχι να τους διακονήσουμε, να τους υπηρετήσουμε, να μας κάνουν τη χάρη να μας βολέψουν ή άλλα γνωστά της σκάρτης δημοκρατίας τους, κι ύστερα να μας πουν : "Κοπρίτες, μαζί τα φάγαμε".
Τα λεφτά που σκόρπισε ο λαοπλάνος λαϊκιστής και ιδρυτής του Πασόκ - οι άλλοι δεν πήγαιναν πίσω - εξαγοράζοντας ψήφους, μας έφερε στο σημερινό κατάντημα. Οι δανειστές το περίμεναν από χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου