Όπως καθημερινά διαπιστώνουμε το Δημόσιο αποψιλώνεται και καταρρέει, στη θέση του δε σταδιακά προβάλλει το παγκόσμιο Ιδιωτικό και η ιδιωτικότητα. Την παγκοσμιοποίηση μας την φόρτωσε ένα "μάτσο" ιδιώτες, κοινώς απατεώνες, τοκογλύφοι και φονιάδες, με τους αχυρανθρώπους που μας έβαζαν να τους ψηφίζουμε.
Τώρα λοιπόν γίνονται όλα ιδιωτικά. Ακόμη κι αυτός ο Θεός έγινε ιδιωτική υπόθεση του καθενός ή όπως αλλιώς το προτιμούν οι κακόδοξοι νεοορθόδοξοι της "αγαπητικής σχέσης", αυτό το άθλιο πάντρεμα παπισμού και προτεσταντισμού, η αναζήτηση (δια σχέσιν) με τον "προσωπικό θεό"... της αγαπητικότητας. Επειδή ο θεός (τους) είναι πρόσωπο. Βεβαίως, ο άγιος Θεός έχει πρόσωπο, όχι όμως "πρόσωπο" κατά νομική έννοια. Δεν προτίθεμαι να διευκρινίσω τη διαφορά μεταξύ νομικού "προσώπου" και προσώπου κατά θεολογική - εν αγίω Πνεύματι - έννοια. Παραπέμπω τον αναγνώστη στην 1Κρ. β΄ 14-16 και 1Κρ. ιε΄ 43, αν και όλο το 15 Κεφάλαιο της 1Κρ. παρέχει τις απαιτούμενες πληροφορίες.
Αφού λοιπόν ολισθαίνουμε σταδιακά στην ιδιωτικότητα, το Δημόσιο παύει να υφίσταται. Παύει να υπάρχει, αυτό που ποτέ δεν υπήρξε. Διότι δεν λέγεται και δεν γράφεται η "δημοσιακότητα". Λέμε και γράφουμε για "δημοσιότητα" ή "δημοτικότητα", αλλά αυτά είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Το Δημόσιο σημαίνει του δήμου, αυτό που απαρτίζει τον Δήμο, δηλαδή το λαό του Δήμου.
Τα λήγοντα σε -ότητα μας έκαναν εντελώς βλάκες προς δόξαν της βλακότητας.
Οι ιδιώτες από την άλλη έχουν την ιδιωτικότητά τους, και τούτο σημαίνει ότι, όπως υπάρχει πλήθος και ποικίλης φύσεως ιδιώτες, ο καθένας εξ αυτών έχει και τα αφορώντα σε αυτή προσδιοριστικά. Και αυτά είναι τα λήγοντα σε "-ότητα", εν προκειμένω η ιδιωτικότητα. Παράδειγμα, ένας ιδιώτης γιατρός ασκεί την ιδιωτικότητα βάσει της ειδίκευσης στην οποία έχει ασκηθεί.
Αυτή λοιπόν η ιδιωτικότητα, έγινε παγκοσμιότητα και παγκοσμιοποίηση, επειδή μας την επιβάλλει η ηλιθιότητα (σημ. έχει κι αυτή πολλές όψεις) μιας χούφτας απατεώνων με έδρα την Αμερική και τον ευρωπαϊκό της βραχίονα (Αγγλία). Ας μην ξεχνάμε ότι οι χώρες αυτές είναι προτεσταντικές και ο προτεσταντισμός ευθύνεται για το θεό και την εκκλησία της ιδιωτικότητας. Όποιος θέλει φτιάχνει και από μια εκκλησία. Όχι όμως και στην Αγγλία. Αυτοί κάτι κράτησαν από τον πάπα. Οι λεγόμενες "προσωπικές πεποιθήσεις" αφορούν τον κάθε άνθρωπο χωριστά και προς θεού, όχι σαν τα παπικά και ολοκληρωτικά, ή τα ορθόδοξα και φονταμενταλιστικά, τα οποία απεχθάνονται οι δήθεν δημοκρατικοί προτεστάντες. Η πίστη είναι άποψη κατ΄ αυτούς ! Άποψη όμως δεν είναι ούτε η παγκοσμιοποίηση, ούτε ο οικουμενισμός του "ένας θεός για όλους". Όλες οι απόψεις οφείλουν να συγκλίνουν στη μια και μοναδική άποψη, που παύει όμως να είναι άποψη. Γίνεται θέσπισμα και επιβάλλεται δια νόμου.
Αυτή η χούφτα των ιδιωτών καταργεί λαούς, έθνη, κράτη και σύνορα, αλλά και το Δημόσιο, για να μας κάνει όλους άβουλα και εξαρτώμενα υποχείρια δικά της. Μόνο ιδιώτες με ιδιωτική νοοτροπία - για να ακριβολογούμε πρόκειται περί ιδιωτείας - θα έχουν πρόσβαση σε θέσεις εργασίας και απασχόλησης. Αυτοί θα εκλέγονται και θα τους δίνεται η εντολή από τα αφεντικά τους να μας ... διακυβερνούν. Και έχουν το απύθμενο θράσος αυτοί οι απατεώνες να υποκρίνονται τους δημοκράτες, στιγμή κατά την οποία το ιδιωτικό γίνεται παγκόσμιο, για να ελέγχεται αποκλειστικά από αυτό το "μάτσο" των σκοτεινών ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου