Μερικά Σχόλια ...

... από εκεί που με φιλοξενούν χωρίς να με υβρίζουν .Τις λεπτομέρειες στο http://filonohpontou.wordpress.com/2011/09/02/ptomatolagneia/
Έγιναν κάποιες μικρές - δεν ξέρω αν είναι - βελτιώσεις

Αγαπητή Φιλονόη,

Άλλο να είσαι αντίθετη με το “ εμπορικό σόου” και έτερο να διανθίζεις (εσύ) το “ σόου” αυτό με “ πτώματα,σκηνώματα και ακρωτηριασμένα ανθρώπινα μέλη,για καθαρά εμπορικούς σκοπούς” (sic).

Αυτά τα “ πτώματα,σκηνώματα και ακρωτηριασμένα ανθρώπινα μέλη” έχουν πάνω τους τη σφραγίδα της αγιότητας (σημ. δεν είσαι υποχρεωμένη να το δεχτείς ούτε να το πιστεύεις) και αν αυτό σου φαίνεται άσχημο, τότε πολύ χειρότερο θα είναι να δέχεσαι την θεία Μετάληψη. Αν αυτά τα άγια Λείψανα είναι “ πτώματα, σκηνώματα, ακρωτηριασμένα ανθρώπινα μέλη”, το άλλο, που είναι ατόφιο και ζωντανό Σώμα και Αίμα, τι σημαίνει για σένα και τον κάθε ένα όπως εσύ, που απαξιώνουν σεβασμού, τιμής και προσκύνησης, τα άγια Λείψανα;

Ναι, να διαφωνούμε με την εμπορία και τα συνοδά “ ταρατατζούμ” άλλα, θα πρέπει όμως να είμαστε κάπως φειδωλοί στην ενδελεχή περιγραφή του “ εμπορικού σόου”. Θέλω να πω, στους λόγους που δίνουν το έναυσμα αυτής της εκδήλωσης.

Τα ολίγα ταύτα.

- Όλες οι, κατά της Ορθόδοξης Παράδοσης και πίστης, πλάγιες βολές φανερώνουν τα εξής δύο τινα. Ή ότι είμαστε άσχετοι με την πίστη μας – περιλαμβάνεται σ΄ αυτή και η Ιερή Παράδοση – είναι ισόκυρη της Αγίας Γραφής – ή ότι έχουμε διολισθήσει εκούσια ή ακούσια σε αλλότριες δοξασίες.

Γενική η τοποθέτηση σημειωτέον και όχι απευθυνομένη στην αρθρογράφο ή στους σχολιαστές.

Αγαπητέ elovaris,

Και τι σου έλεγε η γιαγιά σου για τη Θεία Κοινωνία, “ μέχρι το κόκκαλο” χριστιανέ μου; Προφανώς, αυτά που έλεγε και στο ιερατείο εκείνων που τον σταύρωσαν ή των άλλων, που όντας μη σκοταδιστές, και μη σταυρωτές, τα έφτιαξαν και το΄φεραν στα μέτρα τους, τα σύμφωνα με τους κανόνες της υγιεινής μέτρα τους!

Σκοταδισμός; Εντάξει, “ άλλος για Χίο τράβηξε/ κι άλλος για Μυτιλήνη”, που λέει και το τραγούδι. Έκαστος κατά την προαίρεσή του και … τον μυελό των οστέων του. Το μόνο που δεν γνωρίζουμε, είναι ποιος “ στις Σύρας τα στενά/ αίμα και δάκρυα (θα) πίνει”.

Κύριε Κωνσταντίνε,

Ας αφήσουμε στη άκρη τα “ διαφυγόντα κέρδη”, τους “ ιεράρχες μπίζνεσμαν”, και ας έρθουμε επί της ουσίας : στα “ έθιμα των ιθαγενών” ή σε κάτι άλλο.

Πείτε μας αν και η Θεία Κοινωνία αποτελεί ακούσια ή εκούσια “ διολίσθηση σε αλλότριες δοξασίες (σ.σ. μεταξύ άλλων) των ιθαγενών Μάο-Μάο”. Για να καταλάβω, συγγνώμη δηλαδή, αν έχει νόημα να κουβεντιάζουμε ή όχι.

Το παζάρι, και όλα τα παζάρια, είναι κάτι άνθρώπινο – για να “ ξεδίνουμε” λιγάκι. Το βασικότερο όμως είναι ότι γίνεται προς τιμή αγίων Λειψάνων. Αν αυτό το συνδέουμε με πτωματολαγνεία και άλλα ανατριχιαστικά, αηδιαστικά, σιχαμερά, υπάνθρωπα, σκοταδιστικά και ανήθικα, τότε περιμένουμε να μας διαφωτίσετε – με τη γνώμη σας – για τη θεία Μετάληψη ή ακόμη και γι΄ αυτό το Αντίδωρο.

Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Κυπριανέ, ἡ θεία κοινωνία ἢ ὁ γᾶμος ἢ ὁ ἀγιασμός δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τὰ τεμαχισμένα ἀνθρώπινα μέλη. Τὰ ὁποῖα εἶναι πάρα πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ ἀμφισβητοῦν τὴν γνησιότητά τους.

ΚΧ :
Γιατί; Επειδή το ένα είναι νοητό και το έτερο υπαρκτό, αντικειμενικό και μας προκαλεί … “ πτωματολαγνεία” (sic) και παρεμφερή άλλα ανατριχιαστικά; Ποιος είναι αυτός που λέει – προφανώς θα είναι εντελώς άσχετος – ότι δεν μεταλαμβάνουμε τον όλο Χριστό τη στιγμή της Θείας Κοινωνίας; Τα ιερά Μυστήρια όπως και όλος ο χριστιανικός (εκκλησιαστικός άμα και θρησκευτικός) βίος προάγει τον άνθρωπο στην αγιότητα. Είναι το νόημα της τιμής και της προσκύνησης των Ιερών Εικόνων, των αγίων Λειψάνων ή ακόμη και τεμαχίου του Τιμίου Σταυρού. Ο σεβασμός προς αυτά, ήτοι η λατρευτική έκφραση, “ επί το πρωτότυπον διαβαίνει”, το δε πρωτότυπο είναι η εξ αγίου Θεού αγιότης και ουδενός άλλου. Εκ Θεού έλκουν την αγιότητά τους και αυτή είναι η πίστη των ευλαβών προσκυνητών.

Και ως προς αυτό του σχολιαστή Οδυσσεύς : Αν ερχόταν σήμερα ο Ιησούς με το φραγγέλιο και έκανε ό,τι έκανε με τους κολλυβιστάς αλλά και με τους αγοράζοντας και πωλούντας περιστεράς εν τω ιερώ, το ιερατείο θα τον ξανασταύρωνε. Ναί, σύμφωνοι, διότι απλούστατα, θα ήταν παλαιών ημερών άνθρωπος και όχι σύγχρονος και μοντέρνος. Όλα σήμερα είναι κατανάλωση, όπως όλα σήμερα είναι σχέση, και η θεολογία της κατανάλωσης ενδυναμώνει περισσότερο τη θεολογία της σχέσης (σχεσιολογία). Καταναλώνουμε και τους ανθρώπους αφού τους παίρνουμε τα όργανα.

Παρένθεση, τώρα την είπαν "συναφειακή θεολογία", διότι οι ψευτοθεολόγοι της σχεσιολογίας δεν φρόντισαν να κατοχυρώσουν την ονοματοθεσία (θεολογία της σχέσης ή σχεσιολογία). Οπότε, τα παράγωγα της σχέσης όντας εξυπνότερα, ονόμασαν τη νέα θεολογία "συναφειακή" και τους εαυτούς των "μεταπατέρες". Κλείνει η παρένθεση.

Ο Χριστός αυτά θα τα ανέτρεπε πάλι και την ιδία αντιμετώπιση θα είχε.