Οι αντιαιρετικοί λογοκρίτες του Διαδικτύου

Μνήμη Γέροντος Σάββα

Ιστολόγιο το οποίο αυτοχαρακτηρίζεται σαν "αντιαιρετικό" άνοιξε πάλι έναν διάλογο, αν και πρακτικά πρόκειται περί μονολόγου αδαών, για το παλαιοημερολογητικό λεγόμενο ζήτημα.
Αφορμή ήταν το "ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΣΕ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΙΝΔΟΥΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΑΝΙΑ!", αν και ουδαμού, όπως θα διαβάσετε πιο κάτω, φαίνεται τι λογής παλαιοημερολογίτες ήταν αυτοί. Μάλλον περί εμμίσθων θα πρόκειται, οι οποίοι εξαργυρώνουν τα αργύρια που λαμβάνουν για να παίζουν αυτό το ρόλο. Δεν γνωρίζω τίποτα περί αυτών, άρα δεν μπορώ να γράψω περισσότερα.

Έστειλα, και δημοσιεύθηκε, το σχόλιο που ακολουθεί. Άλλα όμως δεν δημοσιεύθηκαν. Διότι ο αντιαιρετικός αγών καλά κρατεί και πρέπει να κρατεί, δια την ύπνωση των παρακολουθούντων ή συμμετεχόντων(!) στον αντιαιρετικό αγώνα. Τον οποίο και έκανε ο μακαριστός π. Αλεβιζόπουλος. Ήταν λαλίστατος και πολυγραφότατος, μας έμαθε δε όλες τις σύγχρονες"καταστροφικές λατρείες" (sic), ενώ για τις αιρέσεις του προτεσταντισμού και του παπισμού, εννοώ τα καταστροφικά τους αποτελέσματα, ελάχιστα ή τίποτα δεν μας είπε. Προφανώς, διότι αυτές δεν είναι "καταστροφικές λατρείες"!
Πρίν όμως διαβάσετε αυτά που ακολουθούν, ένας σχολιαστή με ενημέρωσε - σε εντελώς άσχετη με το παρόν θέμα ανάρτηση - για ένα περίεργο συμβάν. Και ήταν :
"Ανώνυμος είπε... παλαιοημερολογίτες κάνουν αγιασμό σε εγκαίνια ινδουιστικού κοινοβίου στην Παιανία
http://egolpio.wordpress.com/2011/09/30/asram_paiania/ "
για το οποίο θεώρησα χρήσιμο να γράψω :

Το σχόλιο που μόλις διαβάσατε, προέρχεται από ανώνυμο (ως συνήθως) και είναι εντελώς άσχετο με το θέμα αυτής της ανάρτησης. Αν μου ζήταγε να κάνω ξεχωριστή ανάρτηση θα έκανα δεκτό το αίτημά και εκεί θα έγραφα αυτά που τώρα με αναγκάζει, παρεμπιπτόντως, να γράψω. Θα ήταν εντελώς διαφορετικά, αν το κύριο θέμα της ανάρτησης ήταν αυτό, το οποίο επιπόλαια και επιδερμικά σχολιάζει το θρησκευτικό ιστολόγιο, όπου και παραπέμπει ο σύνδεσμος του (εκ του ανωνύμου) σχολίου.

Έχω λοιπόν να του πω "το ράσο δεν κάνει τον παπά, ούτε και ο σκούφος το καλογέρι". Αυτοί οι εμφανιζόμενοι άγνωστοι στη φωτογραφία του ιστολογίου ΑΚΤΙΝΕΣ, ούτε καν προσδιορίζονται "παλαιοημερολογίτες". Ο ακολουθών δεσμός το επιβεβαιώνει : http://aktines.blogspot.com/2011/09/blog-post_6580.html
Εκτός αυτού και ο αμέσος επόμενος δεσμός επιβεβαιώνει την άγνωστη προέλευση αυτών των ρασοφόρων :
http://entoytwnika.blogspot.com/2011/09/blog-post_30.html

Θα ήταν φρόνιμο το ιστολόγιο της παραπομπής του ανώνυμου σχολιαστή να ήταν περισσότερο προσεκτικό, όπως τουλάχιστον το από κάθε άποψη έγκυρο ιστολόγιο των ΑΚΤΙΝΩΝ, και ακόμη σοφότερο θα ήταν, αν αναγνώριζε την αιτία όλων αυτών των εκκλησιαστικών δεινών με τους κάθε λογής, κοπής και χρηματοδότησης, ρασοφόρους.

Ο πάπας έφτιαξε τη δική του "εκκλησία" και ύστερα έφτιαξε και τους προτεστάντες. Δεν του έφθανε αυτό, ήρθε και σε μας. Αποκτήσαμε το δικό μας "ορθόδοξο" φιλιόκβε και γίναμε "μαλλιά κουβάρια". Δεν φταίνε οι παλαιοημερολογίτες. Ο πάπας φταίει και τα ορθόδοξα "παπάκια" : Πατριάρχες, ιεράρχες και ακαδημαϊκοί.

Ιδού η συνέχεια :

"Αντιαιρετικό, τελείες, τελείες, κλπ.:“… άλλωστε σκοπός της αναρτήσεως δεν είναι αυτός αλλά η λανθασμένη εκκλησιολογία όσων αποκόπτονται από την Εκκλησία! ”

Κυπριανός Χ :
Όταν το Δόγμα είναι στραπατσαρισμένο τι να σου κάνει η ορθή εκκλησιολογία; Ότι χαλάσαμε το Δόγμα με την καινοτομία του ημερολογίου αυτό είναι πασιφανές. Διότι άλλοι έχουν Χριστούγεννα κι εμείς έχουμε Φώτα. Άρα, την Μία Εκκλησία, όπως την ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως, την κάναμε δύο εκκλησίες : Η μια να γιορτάζει Φώτα (ελλαδική) και η άλλη Χριστούγεννα (η ρούσσικη, κατά Μακρυγιάννη) ή το ακόμη χειρότερο, να κάνουμε εδώ Χριστούγεννα με τα Νέο και ύστερα να ξαναπηγαίνουμε στο Αγ. Όρος να κάνουμε ακόμη μια φορά και με το ημερολόγιο του Όρους! Δηλαδή, οι Μοναχοί δέχονται να γιορτάζουν οι πιστοί μέσα στον ίδιο χρόνο δυό φορές Χριστούγεννα. Και δεν τους λένε κουβέντα.

Κατά τα άλλα, η εκκλησιολογία μας είναι ορθή!
Ο αντιαιρετικός κλπ. αγωνιστής ανέλαβε να με επαναφέρει στην τάξη γράφοντας :
Καλύτερα να μείνεις στα τσιρώτα και τα μπενταντιν αγαπητε Χριστοδουλίδη. Και σε παλαιότερη συζήτηση έφυγες χωρίς να μας απαντήσεις αλλά δεν πειράζει. Εμείς σε συμπαθούμε όχι για την πλάνη στην οποία έχεις πέσει λατρεύοντας το ημερολόγιο αλλά για τους αγώνες σου εναντίον των μεταμοσχεύσεων. Πριν κάνεις φιλοσοφικά σχόλια για τις διπλές εορτές της χριστιανοσύνης θα σε συμβούλευα να ανοίξεις κάνα βιβλίο ιστορίας και εκεί θα δεις ότι η Εκκλησία για 4 αιώνες γιόρταζε σε διαφορετικές ημερομηνίες τα Χριστούγεννα. Αυτό όμως δεν ήταν πρόβλημα και ειδικότερα Δογματικό όπως θες να το παρουσιάσεις. Αυτή είναι η σωστή εκκλησιολογία γιατρέ μου.
«το μεν γαρ τώδε ή τώδε τω χρόνω νηστεύσαι ουκ έστιν έγκλημα, το δε σχίσαι την Εκκλησίαν και φιλονείκως διατεθήναι και διχοστασίας εμποιείν… ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την παρά του Θεού τιμωρίαν». Ιερός Χρυσόστομος
Δεν έμεινα αδρανής και παρατήρησα :

“… να ανοίξεις κάνα βιβλίο ιστορίας και εκεί θα δεις ότι η Εκκλησία για 4 αιώνες γιόρταζε σε διαφορετικές ημερομηνίες τα Χριστούγεννα”, γράφετε.

Μήπως μπορείτε να μας πείτε σε ποιους 4 αιώνες αναφερόσαστε; Διότι κάποια στιγμή η Εκκλησία καθόρισε την εορτολογική τάξη της. Χίλια τόσα χρόνια πέρασαν για να εγκαθιδρυθεί ο θεοσύστατος θεσμός της Εκκλησίας. Μήπως σημαίνει αυτό ότι θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω και να δούμε τι γινόταν τότε, όταν η εκκλησία δεν υπήρχε;

Δεν κάνω “φιλοσοφικά σχόλια”, όπως ειρωνικά παρατηρείτε, αλλά το να εορτάζει κανείς δυο φορές την ίδια γιορτή μέσα στον ίδιο χρόνο, σημαίνει ότι δεν υπάρχει Μια Εκκλησία. Υπάρχουν δυο, και όταν υπάρχουν δυο, γιατί να μην υπάρχουν περισσότερες “αναδενδράδες”; Εκτός αν δεχθώ το πιθανό έωλο επιχείρημα ότι άλλη είναι η “εκκλησία” των Μοναχών και των ασκητών και άλλη η των κοσμικών. Άλλο θεό και αγίους τιμούν και λατρεύουν οι Μοναχοί και οι ασκητές (άγιο Όρος), άλλους – θεό και αγίους – οι του κόσμου, και πάντως, τακτοποιούνται όλα. Έχουν ορθή εκκλησιολογία αμφότεροι!

Με χαρακτηρίσατε “φανατικό”, αν όμως διαβάσετε αυτά που γράφω και αυτά που εσείς γράφετε, το συμπέρασμα βγαίνει ως προς το ποιος είναι. Έτι δε, η έπαρση την οποία έχετε είναι κατάδηλη από το ύφος της γραφής σας.

Και για να μη σας κουράζω άλλο, αν είναι από θρησκευτικής πλευράς ολέθρια και βέβηλη πράξη ο αγιασμός σε άσραμ, μήπως δεν είναι το ίδιο η συμπροσευχή με όλους τους εκπροσώπους των ανά τον κόσμο δογμάτων προ μιας γυάλινης – της Γαίας – σφαίρας; Γιατί αυτό το παραβλέπετε; Επειδή ο οικουμενικός σας δεν έκανε παράλληλα αγιασμό; Είναι αυτά σοβαρά πράγματα;
Και ο αντιαιρετικός κλπ. είπε :

Δεν σας κατηγορώ εσάς τους παλαιοημερολογίτες, διότι αδυνατείτε να κατανοήσετε το ορθό νόημα της Εκκλησίας και επαναλαμβάνετε το ίδιο λάθος των αιρέσεων. Το πρόβλημά σας είναι η λανθασμένη εκκλησιολογία και το να διακρίνετε τα όρια της οικονομίας από την ακρίβεια. Όσο και να μιλάμε, ότι και επιχειρήματα να φέρουμε, αυτόν τον ‘βλαμμένο’ λογισμό δεν μπορούμε να σας τον αλλάξουμε. «Άφες αυτώ, τους χριστιανούς να εορτάζουν ως βούλονται• αρκεί ότι πιστεύουν όλοι εις τον Χριστόν. Εκείνο όπερ βλάπτει είναι το να μη υπάρχη συμφωνία εις την πίστιν, εις το βάπτισμα, εις την θ. Μυσταγωγίαν και τα άλλα μυστήρια» (άγιος Ειρηναίος) Κάθε περαιτέρω συζήτηση περιτεύει…
Μετά από αυτό το σχόλιο ανέλαβε δράση η αντιαιρετική (κι αυτή) φραγή. Ο αντιαιρετικός λογοκρίτης θεώρησε βέβαιο ότι αυτά που γράφω οδηγούν σε "καταστροφική λατρεία", κατά τον μακαριστό π. Αλεβιζόπουλο. Τι ήταν αυτό που κατάπιε ο λογοκρίτης του διαδικτύου διαβάστε :

Δεν θα συνέχιζα τη συζήτηση (κάθε περαιτέρω συζήτηση περιτεύει…) αλλά με προκαλείτε. Μέσα από τα ίδια σας τα λόγια φαίνεται ότι φάσκετε και αντιφάσκετε. Γινώσκετε, αλλά δεν αναγινώσκετε ή μάλλον "έγνω, ανέγνων και ουκ έγνω".
"Το πρόβλημά σας είναι η λανθασμένη εκκλησιολογία και το να διακρίνετε τα όρια της οικονομίας από την ακρίβεια", λέτε, πείτε μας όμως εσείς που τέτοια προβλήματα δεν αντιμετωπίζετε, έχοντας μάλιστα και συνήγορο τον αγ. Ειρηναίο, τι ο άγιος εννοεί με αυτό που μας υπενθυμίσατε :

"Εκείνο όπερ βλάπτει είναι το να μη υπάρχη συμφωνία εις την πίστιν, εις το βάπτισμα, εις την θ. Μυσταγωγίαν και τα άλλα μυστήρια".

Υπάρχει συμφωνία εις την πίστιν, την εν Χριστώ πίστιν σημειωτέον, όταν η θεία Μυσταγωγία άλλοτε πηγαίνει μπρος και άλλοτε πίσω; Όταν άλλην μνήμην ποιούν οι μεν για την Κοίμηση της υπεραγίας Θεοτόκου, τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, την Μεταμόρφωση, τον τίμιο Σταυρό και πλήθος άλλων εορταζόντων αγίων και άλλην οι δε; Πού την είδατε την "συμφωνία"; Παραφωνία ναι, συμφωνία όμως όχι. Άλλοτε γιορτάζουν τα άλλα Πατριαρχεία, και το άγιο Όρος σημειωτέον, άλλοτε εμείς, με μοναδική εξαίρεση το Πάσχα.

Προς τι όμως τούτο; Τι νόημα έχει να γυρνάμε πίσω στο παλαιό - επί βραχύ διορθωμένο χρονολογικά αλλά όχι εκκλησιαστικά - και ύστερα να επανακάμπτουμε πλησίστιοι στο χρονικά και εκσυγχρονιστικά βελτιωμένο εορτολόγιο; Τάξη εσείς το λέτε αυτό; Είναι βέβαια τάξη, αλλά υπερβραχεία. Την υπερφαλαγγίζει η ακολουθούσα αταξία επειδή δεν είσαστε σε θέση να καταλάβετε τον αγ. Ειρηναίο, όπως μας τον παρουσιάζει - κατά οικονομίαν - ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος.
Πέλεκυς τα λόγια του για σας. Διότι ναι μεν ορθό είναι το :«Άφες αυτώ, τους χριστιανούς να εορτάζουν ως βούλονται». Πότε όμως; Όταν υπάρχει η εν Χριστώ κοινή πίστη στο Βάπτισμα, στη θεία Μυσταγωγία και στα άλλα Μυστήρια, καθώς μας παραδόθηκαν δια των εν αγίω Πνεύματι Οικουμενικών Συνόδων.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη. Αν προς στιγμή λάβουμε υπόψη το "ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων", τότε, θα λέγαμε ότι φαιδρώς εορτάζουμε στις λαϊκές μας πανηγύρεις, όταν όμως θεοπρεπώς δοξάζουμε τις δεσποτικές και θεομητορικές εορτές ή τιμούμε τους αγίους της Εκκλησίας. Εδώ βρίσκει έρεισμα το του αγίου "άφες εορτάζειν ως βούλονται". Μπορεί να διαφωνούμε με τις κατά τόπους "φαιδρές" (λαϊκές) πανηγύρεις αρκεί να μη βλάπτεται η περί την εν Χριστώ συμφωνία της πίστεως.

Η συμφωνία της πίστεως νομίζω δεν παρέμεινε αρραγής μετά την καινοτομία. Πρόδηλον άλλωστε αφού έχουμε διπλές εορτές με μόνη εξαίρεση την εορτή του Πάσχα, όπου για λίγο χρόνο οι κατήγοροι των παλαιοημερολογιτών, γίνονται και οι ίδιοι (αυτο)κατηγορούμενοι : σχισματοαιρετικοί, πλανεμένοι και με "φάλτσα" εκκλησιολογία.

Τέλος, διότι επιδίδεστε στον καλόν αντιαιρετικόν αγώνα, φροντίσετε να επιμεληθείτε πρωτίστως "την ευπρέπειαν του οίκου σας" και εξυπακούεται, του λόγου σας :

"Ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστιν; "