«Όσα συνέβησαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη αποτελούν ευκαιρία να σταθούμε λίγο και να συλλογιστούμε: Πατριώτες είναι εκείνοι που αμαυρώνουν μια εθνική επέτειο; Αγωνιστές είναι όσοι προσβάλλουν; Δίκιο έχει όποιος φωνάζει περισσότερο; Είναι δημοκράτες όσοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο ως ιδιοκτησία τους; Και πώς μετριέται η πλειοψηφία; Με τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ή με τις εκλογές που, με βάση το Σύνταγμα, γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια;
Υπάρχει το δικαίωμα και η κατάχρησή του, υπάρχει η δίκαιη οργή και ο εκφυλισμός της, υπάρχει καθαρό όριο ανάμεσα σε μια ευνομούμενη πολιτεία και σε μια κοινωνική οργάνωση χωρίς κανόνες, χωρίς δημοκρατικό υπόβαθρο.
Κάνω τις επισημάνσεις αυτές πιστεύοντας ότι η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών αλλά υπόθεση βαθιά πολιτική, βαθύτερα πολιτισμική».
Ώστε λοιπόν η κρίση είναι βαθιά πολιτική και βαθύτερα πολιτισμική, είπε ο έχων τον διακοσμητικό τίτλο του "προέδρου" , σε εισαγωγικά, της "δημοκρατίας", σε εισαγωγικά κι αυτή. Τι είδους είναι η σημερινή πολιτική και τι λογής ο "πολιτικός πολιτισμός" είναι καλύτερα άλλη κουβέντα, την οποία ποτέ δεν θα την ακούσουμε από τα χείλη του ανωτάτου άρχοντος - λέγεται κατ΄ ευφημισμόν και "θεσμικός άρχων".
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, το γνωρίζουν και τα μικρά παιδιά. Αλλά δεν γνωρίζουν πως όταν οι πολιτικοί λένε "τέχνη" εννοούν πώς θα πείσεις τον άλλο ότι το φανταστικό (χρήμα) είναι υπαρκτό (:λεφτά υπάρχουν) και όταν λένε "εφικτό" εννοούν με ποιο τρόπο μπορείς αυτό να το πετύχεις. Και ο μόνος τρόπος δια τα καθ΄ ημάς είναι να σκύβουμε διαρκώς τον αυχένα και τη μέση, από τότε που σταθήκαμε στα πόδια μας και φτιάξαμε με το αίμα μας τούτη την πατρίδα.
Ο κατ΄ ευφημισμόν "ανώτατος άρχων" αυτό το ρόλο υπηρετεί και αυτό τον θεσμό φανερώνει : Να κάνει υπαρκτό το ανύπαρκτο και να τείνει χείρα βοηθείας στο γκρέμισμα των πατέρων που μας παρέδωσαν αυτό τον έρημο τόπο.
Με άλλα λόγια ο ρόλος του θεσμικού μας άρχοντα είναι να μας μυεί στο ψεύδος, διότι οι δάσκαλοί του αυτό τον έμαθαν. Του είπαν να αφήσει στην άκρη την αλήθεια και να ξεχάσει οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή. Του υπενθυμίζουν διαρκώς ότι σύμφωνα με τον "ορθόδοξο" (σε εισαγωγικά οπωσδήποτε) εβραϊσμό το 99% της αλήθειας είναι 100% ψέμα και αφού έτσι έχουν τα πράγματα, ο θεσμικός ρόλος του Πρώτου της δημοκρατίας μας είναι να μας φανερώνει το ψεύδος σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.
Αν ο κύριος Παπούλιας πιστεύει (sic) ότι η πατρίδα μας έχει ανάγκη εξόδου από την κρίση, ας αναθεωρήσει πρώτα εκείνος τα δικά του "πιστεύω" ως προς τα πολιτικά, και δευτερευόντως τα πολιτιστικά, εστιάζοντας κυρίως το ενδιαφέρον του στην έννοια και τη σημασία της λέξεως "θεσμός". Λέξη και έννοια που οικτρά έχουν κακοποιήσει αυτός, οι προκάτοχοι αυτού και όλος ο οχετός της προοδευτικής μας διανόησης. Τότε θα αρχίσουμε να ... πιστεύουμε κι εμείς μαζί του ότι υπάρχει ελπίδα εξόδου από την κρίση.
Ένθετο
Στην ανάρτηση, όπου υπάρχει και η τελευταία φωτογραφία, λόγοι δημοσίευσης δεν μου επέτρεψαν το μεγάλο μέγεθος, ώστε να φανεί ευκρινώς τι γράφουν οι κολλημένες αφίσες με τα μπλέ γράμματα.
Ο ψηφοφόρος καλείται να βάλει μπροστά τη μηχανή "ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ" του Πασόκ ή να προτιμήσει τη "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ, χωρίς άγρια φορολογία και χωρίς ανεργία" της νέας δημοκρατίας.
Αυτά προς γνώσιν των ψηφοφόρων, που ετοιμάζονται να χορέψουν πάλι το χορό των εκλογών με μουσική υπόκρουση από το "ντέφι" της κάλπης και τη φλογέρα της ψήφου. Έξτρα συμμετοχή, από εκείνους που θα ζητήσουν την "ψήφο του λαού", το ανέκαθεν γνωστό ρωσικό μας συγκρότημα. Θα έχουμε κοζάκικους χορούς, "τσιτσόρνια", και φραντζόλες με γάλατα θα προσφέρει η βουλευτής κα. Κανέλλη. Το κόμμα του λαού φροντίζει πάντα να μη μένουν τα στομάχια αδειανά, αλλά και οι κάλπες.
- ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
- ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ
- ΧΩΡΙΣ ΑΓΡΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
- ΧΩΡΙΣ ΑΝΕΡΓΙΑ
Αξίζει να τα θυμόμαστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου