Συχνά επισκέπτομαι τις πρωινές ώρες το Λόφο του Στρέφη. Το θέαμα που συναντά κανείς γνωστό. "Πηγαδάκια" απο αναρχοαυτόνομους (υποθέτω) και θλιβερά ερείπια ανθρώπων εθισμένων σε παραισθησιογόνα (δεν υποθέτω). Τα μηχανάκια πηγαινοέρχονται, αυτοκίνητα παρκαρισμένα και μουτζούρες παντού. Διάσπαρτες σύριγγες συναντάς σε κάθε σου βήμα.
Αυτά συμβαίνουν σε μέρες συνηθισμένες και όχι ανήσυχες, όπως ήταν η σημερινή και η χθεσινή (19 και 20/10/2011) ή κάποιες άλλες που πέρασαν και άφησαν πίσω τους αποκαΐδια και νεκρούς. Μέρες σαν αυτές που μόλις πέρασαν, κυριολεκτικά αδειάζουν το ρημαγμένο Λόφο του Στρέφη και μπορεί κανείς να απολαύσει την ηρεμία, όσο αυτό είναι δυνατόν από την αντιαισθητική ρυπαρότητα των βράχων. Ψυχή δεν υπάρχει.
Τι συμβαίνει; Πώς και χάνονται τα πηγαδάκια και εξαφανίζονται πλήρως οι μηχανόβιοι που τον ανεβοκατεβαίνουν; Πέφτει σύνθημα ότι "σήμερα έχουμε γιουρούσι";
Μάλλον αυτό ισχύει, τους δίνουν το σινιάλο και οι μαυροντυμένοι τραμπούκοι του παρακράτους εμφανίζονται για να διαδηλώσουν κι αυτοί κατά των εξουσιαστών που μας κυβερνούν. Άλλος όμως είναι ο στόχος. Να επιτεθούν και να διαλύσουν όλους όσους συγκεντρώνονται και βροντοφωνάζουν "Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΄74, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ". Το είδαμε ξεκάθαρα σήμερα 20 Οκτωβρίου του σωτηρίου έτους 2011 να εκτυλίσσεται στους πέριξ δρόμους του Κοινοβουλίου. Όπου μια κυβέρνηση μισθωτών πολιτικών εργολάβων κλήθηκε να ψηφίσει ένα πολυνομοσχέδιο για τους είλωτες ενός ιδιωτικού οικοπέδου, που άλλοτε ήταν κράτος.
Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε, το μεροκάματο της "πρέζας" βγήκε, η αποστολή εξετελέσθη.
.......... .............. ................
Την άλλη μέρα ο Λόφος ήταν γεμάτος από τα "πηγαδάκια". Σύριγγες πεταμένες εδώ κι εκεί. Τα μηχανάκια πηγαινοέρχονταν. Μια συνηθισμένη μέρα είχε ξημερώσει πάλι στον σιωπηλό Λόφο του Στρέφη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου