Παράλληλοι μονόλογοι

Σχολιαστής που υπέγραφε "Μυρμιδόνας" έγραψε ένα σχόλιο στο Θέμα με τίτλο ¨Η άμβλυνση των ορθών δογμάτων και η ανάδειξη της προσωπολατρείας". Την μεταξύ μας συζήτηση ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να την παρακολουθήσει στο οικείο Θέμα (  http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/01/blog-post_6028.html ). Επιγραμματικά συνοψίζω ότι τον ξένισε η κατ΄ αυτόν απαξίωση σε δική του παρατήρηση. Συγκεκριμένα έγραφε : 

(Δεν σας συγκινεί ότι) "Εκκλησιες όπως της Ρωσίας και άλλες, το Αγιο Ορος, η Αγ. Αικατερίνη του Σινά κλπ., αν και με το Παλαιό Ημερολογιο, δεν αναγνωριζουνε τους Παλαιοημερολογιτες της Ελλαδος; Γιατι αναγνωρίζουνε την Εκκλησια της Ελλαδος με το Νέο;"

Δεν θέλησα να ανοίξω το ζήτημα των "αναγνωρίσεων". Προτίμησα να απαντήσω χωρίς περιστροφές. γράφοντας, αφού προηγουμένως πολλά είχα διηγηθεί, ότι "ειλικρινά, δεν με συγκινεί καθόλου αν όλη η ορθοδοξία δεν μας αναγνωρίζει. Φρόντισα να απαλλαγώ από τα ψεύτικα συναισθήματα.".

Αυτό τον κατέπληξε. Διότι άφηνα να εννοηθεί, όπως κατάλαβε, ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει μιά "καθαρή" εκκλησία. Του θύμιζα μεταξύ άλλων και  μια φεμινίστρια σκληροπυρηνική, για να καταλήξει με το φινάλε της φεμινίστριας. Η οποία όταν τα έβρισκε δύσκολα έλεγε :

"Δεν με νοιαζει τι λετε εσεις! Εγω θα κανω αυτό που θελω και κανεις δεν εχει το δικαιωμα να μου πει ποιο ειναι το σωστό! Δεν με ενδιαφερει τι γνωμη εχετε για μενα"!

Η απάντηση ήταν :

Αγαπητέ Μυρμιδόνα,

Η αναγωγή και σύγκριση των γραφομένων μου με τη σκληροπυρηνική φεμινίστρια δεν είναι σωστή. Αυτό που σε εξέπληξε (: δεν με συγκινει κλπ.) οφείλεις να το δεις μέσα στα πλαίσια της συζήτησης που κάνουμε, την καινοτομία του 1920-24, και όχι μέσα στα πλαίσια μιας εντελώς αυθαίρετης απόφασης τύπου "φτιάχνω κι εγώ μια εκκλησία". Το πλαίσιο είναι οι Όροι, οι Κανόνες, οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, η ιερή Παράδοση, οι γραφές των πατέρων. Δεν είναι έτσι όπως το μεταφράζεις, ερμηνεύεις, και εννοείς.

Αυτοί που επέβαλαν την καινοτομία γνώριζαν τι θα επακολουθήσει. Η εμπειρία τους, είχε να τους δείξει αυτό που ακολούθησε με τους προτεστάντες, και πριν από αυτούς με τους Μονοφυσίτες και άλλους, οι οποίοι λίγο-πολύ έσβησαν. Ότι η παπική εκκλησία δεν έγινε κομμάτια, αν και αποκομμένη από την Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, δεν σημαίνει ότι παρέμεινε και παραμένει αδιάσπαστη. Ούτε ότι έπαψε να είναι αιρετική. Το επίτευγμά της είναι ότι διασπά εσωτερικά τους ανθρώπους. Με τις δομές ανελευθερίας που επέβαλε στους πιστούς (σημ. τι μπορούσαν να κάνουν;), μπόρεσε να κρατήσει το σαθρό της οικοδόμημα στο οποίο βλάστησε και καρποφόρησε η αθεΐα : σκεπτικισμός, αγνωστικισμός, υπαρξισμός και πλείστοι άλλοι -ισμοι. Παρενθετικά, ο σιωνισμός είναι η πρωταρχική πηγή και η εσχάτη κατάληξη των ποικίλων -ισμων. Η Χριστιανοσύνη έγινε χριστιανισμός! Την ίδια εικόνα παρουσιάζει και η καθ΄ υμάς (και ημάς) εκκλησία.

Τέλος πάντων, για να μη κουράζουμε άλλο το θέμα είναι καλύτερα να το αφήσουμε. Γνωρίζεις που βρίσκομαι, γνωρίζω που βρίσκεσαι. Η αμφοτερόπλευρη παράθεση επιχειρημάτων έχει νόημα όταν υπάρχει πρόθεση να ληφθεί μια απόφαση. Εκτιμώνται τα επιχειρήματα και η απόφαση λαμβάνεται. Τα δικά μου βασίζονται εκεί όπου πιο πάνω σου έγραψα, σχετικά με τη σύγκριση εμού και της σκληροπυρηνικής φεμινίστριας. Τα δικά σου εκεί που εσύ γνωρίζεις και εννοείς. Ίσως είναι τα ίδια με τα δικά μου, έχουν όμως ένα δυσδιάκριτο και λεπτό, αδιαφανές κάλυμμα, το κάλυμμα του φιλιόκβε. Δεν αποκλείεται να κάνω λάθος, δεν προτίθεμαι να δώσω εξηγήσεις. Την άποψή μου απλώς καταθέτω.

Έκαστος λοιπόν ας κρατήσει αυτό που έχει "ίνα μηδείς (έτερος) λάβει τον στέφανόν του". Και γενικότερα μιλώντας, υπ΄ αυτάς τας συνθήκας κάθε διάλογος περί ενότητος είναι εντελώς μάταιος και ανούσιος.