ΚΧ
Θα διαφωνήσω με τον τίτλο του άρθρου σας. Ο άγιος Θεός είναι αόργητος. Δεν οργίζεται κατά ουδενός. Ο άνθρωπος υφίσταται τις συνέπειες της θεοεγκατάλειψης και κακώς αυτό αποδίδεται σε "οργή" του Θεού. Να σημειώσω, τα εισαγωγικά ("...") δεν αρμόζουν, κατά την προσφιλή μέθοδο της σύγχρονης γραφής, σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Ναι, μας εγκαταλείπει η Χάρις του αγίου Θεού και δρέπουμε τότε τα οψώνια της αφροσύνης μας, ακόμη και όταν τυπικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τηρούμε τις άγιες εντολές Του. Η υποκρισία επ΄ ουδενί υποκαθιστά την αλήθεια και η Αλήθεια μας φανερώνει τι ζητά από εμάς ο άγιος Τριαδικός Θεός, ποιο είναι το θέλημα Αυτού.
Στον σημερινό κόσμο της Βαβέλ, όπου η παραχάραξη του Δόγματος κυριαρχεί, ισχύει και πάλι το "εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου", κατά το "ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν". Αυτό είναι το θέλημα του αγίου Θεού και όχι τα συνέδρια ψευδαγάπης των πονηρευομένων διαφθορέων της αμωμήτου Πίστεως.
Η Χάρις λοιπόν μας εγκαταλείπει, ώστε να υφιστάμεθα τα δεινά του κόσμου χωρίς Θεό. Ωστόσο, έχουμε την υπεραγία Θεοτόκο και τους αγίους του Θεού, οι παρακλήσεις των οποίων εισακούονται και τα φυσικά δεινά θαυμαστώς κοπάζουν.
5 σχόλια:
@Ο άνθρωπος υφίσταται τις συνέπειες της θεοεγκατάλειψης...
Αδελφέ δεν γνώριζα ότι υπάρχει "θεοεγκατάλειψη".
Μήπως θα μπορούσες να μου την εξηγήσεις Αγιογραφικώς;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων, Καλή Παναγία!
Αγαπητέ Silver,
Προκαταβολικά ζητώ συγγνώμη για την απουσία περιληπτικών παραπομπών σε πατερικά κείμενα. Η αποστασία του ανθρώπου συμπαρέσυρε και άπασα την κτίση, με αποτέλεσμα να γίνει εχθρική προς αυτόν. Επί τούτου έχουμε : "Οίδαμεν γαρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν", Ρμ. η΄22, αλλά και το "επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου" Γν. γ΄17. Όπου τα έργα του ανθρώπου επί της γης στρέφονται εναντίον του. Η γη φέρει την αρά του Θεού.
Όλα αυτά ανατράπηκαν με τη θεία Ενανθρώπηση και το πλεόνασμα της Χάριτος που δέχθηκε η κτίση. Φυσικά και ο άνθρωπος. Όχι όμως όταν ο τελευταίος επιμένει στην αποστασία. Το χειρότερο, όταν την εξωραΐζει με λόγια ψεύτικης αγάπης ή άλλοτε, με τη δήθεν περιβαλλοντική του έγνοια. Τίμημα αυτής της κίβδηλης πίστης είναι η θεοεγκατάλειψη : Να βιώνουμε την αντίφαση μιας ολοένα και περισσότερο εχθρικής φύσεως εκ της διαρκούς πλεονεξίας (ήτις εστίν ειδωλολατρεία) που ηγεμονεύει τον νουν των ανθρώπων της (άνευ όρων και ορίων) προόδου. Ούτε η τέχνη, ούτε η επιστήμη δεν έχουν όρια, όπως δεν έχει η αγάπη των ψευδολόγων.
ΟΡΓΗΝ ΘΕΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΔΙΑ ΣΚΥΘΡΩΠΟΤΕΡΩΝ ΑΓΩΓΩΝ ΠΑΙΔΕΥΣΙΝ (ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΕΙΣ ΨΑΛΜ. ΛΖ 37, 1PG. 30,85Α)
ΚΧ
"Σκυθρωποί και παιδευόμενοι"
Ο παιδευόμενος σκυθρωπός άνθρωπος ελπίζω να ανακαλύπτει μερικές φορές ότι φταίχτης δεν είναι ο άγιος Θεός, αλλά αυτός ο ίδιος ο άνθωπος. Που γυρίζει την πλάτη του στο έλεος (Χάρις) του Θεού και επαίρεται ότι δεν του είναι απαραίτητο, δεν το χρειάζεται. Προτιμά ενίοτε να τα αποδίδει όλα στην καλή, ή την κακή, τύχη του.
"Και το έλεος σου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου".
Πάσας τας ημέρας, κάθε στιγμή της ζωής μας, το έλεος του Κυρίου βρίσκεται δίπλα μας, σύντροφος και συνοδός μας. Κυριολεκτικά μας καταδιώκει. Εξαρτάται από εμάς αν δεχθούμε τη συντροφιά αυτή ή αν υπερφίαλα την προσπεράσουμε σκυθρωποί και παιδευόμενοι "για το κακό που μας βρήκε".
@Ναι, μας εγκαταλείπει η Χάρις του αγίου Θεού
Πάσας τας ημέρας, κάθε στιγμή της ζωής μας, το έλεος του Κυρίου βρίσκεται δίπλα μας, σύντροφος και συνοδός μας. Κυριολεκτικά μας καταδιώκει.
Στο πρώτο σχόλιό σου, δεν έδωσα συνέχεια για να μη σου πάρω τον πολύτιμο χρόνο σου. Γνωρίζω ότι προσπαθείς να δίνεις Ορθόδοξη μαρτυρία πολυμερώς και πολυτρόπως. Τώρα όμως θα συνεχίσω. Εδώ που βρίσκεται η διδασκαλία περί "θεοεγκατάλειψης";
Αγαπητέ Silver,
Κατάλαβα ότι άφηνα κάποιο κενό, ένα ερωτηματικό, σχετικά με αυτό το περί "θεοεγκατάλειψης" και το Ψαλμικό "το έλεος σου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου".
Είναι κατ΄άνθρωπον αυτό το περί "θεοεγκατάλειψης" (σημ. γι΄ αυτό και τα εισαγωγικά, που δεν τα συμπαθώ, όταν πρόκειται για ζητήματα όπως αυτό), σχήμα λόγου θα το έλεγα. Ποτέ δεν μας εγκαταλείπει ο άγιος Θεός. Εμείς τον εγκαταλείπουμε και βιώνουμε τα δεινά της αποστροφής μας - ή της προσχηματικής και υποκριτικής προσήλωσης - από την Χάρι Του. Προτιμάμε, βλέπεις, τη χάρη των ισχυρών της γης.
Ελπίζω να κάλυψα το κενό των πενιχρών μου γνώσεων με αυτά τα συμπληρωματικά και πάντως απαραίτητα.
Καλή Παναγιά,
κατά πως μου ευχήθηκες
κχ
Δημοσίευση σχολίου