«Ιεροκρυφίως»

 Σχόλιο

Στο 9:26΄ ακούμε :
Σε ένα λοιπόν οργανωμένο αγώνα εναντίον της αιρέσεως δεν επιτρέπεται ο Ορθόδοξος να δέχεται τα Μυστήρια του αιρετικού, ή του μνημονεύοντος τον αιρετικό, δεν επιτρέπεται να συμπροσεύχεται μαζί του, ακόμη και να συντρώγει.
Λοιπόν; Τι έχουμε να πούμε γι΄ αυτό το "δεν επιτρέπεται ο Ορθόδοξος να δέχεται τα Μυστήρια του αιρετικού";
Είναι ορθόδοξη η καινοτομία του 1924; Και εφόσον είναι, άρα ορθά διέκοψαν τη μνημόνευση οι αναφερθέντες 3 Μητροπολίτες και οι αγιορείτες πατέρες το 1970. Όμως, τι αποτέλεσμα είχε η ενέργειά τους αυτή; Ουδεμία, απλώς βάθυνε ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ Παλαιού εορτολογίου και εκείνου της καινοτομίας. Η άμβλυνση των ορθόδοξων αντανακλαστικών έγινε ακόμη μεγαλύτερη.

Η εντός καινοτομίας αποτείχιση, που θα περιοριστεί μόνο στη διακοπή μνημόνευσης και κοινωνίας, θα αποδειχτεί κι αυτή φρούδα, εφόσον η ρίζα του κακού παραμένει. Και αυτή δεν είναι άλλη από το σχίσμα που μας επιβλήθηκε το 1924, ώστε σήμερα να είμαστε σχεδόν όλοι βουτηγμένοι στην αίρεση του "όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον ένα θεό". Δηλαδή, τον Αντίχριστο. Αυτόν λατρεύουν σαν "θεό" οι σιωνιστές και οι συνευδοκούντες αυτοίς οικουμενιστές.

Η δημιουργία Συνόδου και συνόδων, όταν χρονίζει το σχίσμα - είναι  επιδίωξη της διπλωματίας - καθίσταται επιβεβλημένη προς διαφύλαξη της αλήθειας : Της ζώσης, αφ΄ ενός και της εν Μυστηρίοις, αφ΄ ετέρου.

- "Ἁγίῳ Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν, πρὸς ζωογονίαν."

- "Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῇ Τριαδικῇ μονάδι, ἱεροκρυφίως." .-