44 τότε λέγει· εἰς τὸν οἶκόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξῆλθον· καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σχολάζοντα καὶ σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 45 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ᾿ ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων. οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ. (Μτ. ιβ΄)
Διαβάσαμε :
Ἑπομένως ἡ «εὐφυής διπλωματία» τοῦ Σεπτοῦ Κέντρου, πού ἀπευθύνεται στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, στήν μεγάλη ὑπερατλαντική χώρα τῶν Η.Π.Α., στόν Ἀρχηγό τοῦ κράτους τοῦ Βατικανοῦ, στό Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν λεγομένων Ἐκκλησιῶν (διάβαζε αἱρέσεων) ταπεινῶς νομίζομεν ὅτι θά ἔπρεπε νά ἐπανεκτιμηθεῖ, διότι ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος ἀποδεικνύεται ἀλυσιτελής καί ἀτελέσφορος. Ἐάν ἀντί αὐτῆς τῆς ἐξόχως ἀποτυχημένης προσεγγίσεως τῶν ζητημάτων, ἐπιδιώκετο ἡ ἀξιοποίησις τοῦ Ρωσικοῦ παράγοντος παρά τόν ὅποιο ἀσφαλῶς ἀπαράδεκτο ἐθνοφυλετισμόν Του καί ἡ ἐνεργοποίησις παγκοσμίως τοῦ Ὀρθοδόξου πνευματικοῦ δυναμισμοῦ καί ἡ συστράτευσις χωρίς ἐνδοκοσμικές μεθοδεύσεις καί ἰδεολογικές ἀγκυλώσεις ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων δυνάμεων, φρονοῦμεν εὐλόγως ὅτι τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον θά ἐπετύγχανε τῶν προσδοκιῶν Του καί θά ἐξεπλήρωνε οὐσιωδῶς τόν ὑπό τοῦ Θεοῦ ταχθέντα προορισμόν Του ὡς ἄλλωστε στήν πρώτη χιλιετία συνέβη διά τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. (*)
κχ
"παρά τόν ὅποιο ἀσφαλῶς ἀπαράδεκτο ἐθνοφυλετισμόν" του ρωσικού παράγοντα, το σεπτόν κατ΄ όνομα πατριαρχείο του Βοσπόρου προτιμά τον ιδεαλισμό του "οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν", μένοντας όμως προσηλωμένο στις αρχές του Διαφωτισμού : Liberté, Égalité, Fraternité. Να σημειώσουμε, οι αρχιτέκτονες του Διαφωτισμού δεν υποβλήθηκαν στον κόπο να μας πουν βάσει ποιας αλήθειας, περί ελευθερίας, περί ισότητας και περί αδελφοσύνης, μπορούν αυτές οι αρχές να γίνουν κτήμα της ανθρωπότητας.
Εκτός αυτού, υπάρχει και η σχετική πατριαρχική συνοδική Απόφασις (1870) της καταδίκης του εθνοφυλετισμού, αν και παρόμοιες άλλες αποφάσεις Συνόδων - τοπικές όπως και η του 1870 - γενόμενες κατά το παρελθόν για άλλο θέμα, ουδέποτε αναζητήθηκαν ή αναζητούνται. Αγνοούνται πλήρως.
Ο εθνοφυλετισμός (σημ. παρά τις όποιες υπερβολές του ρωσικού παράγοντα) κρίνεται απόλυτα κινδυνώδης, είναι μείζονος σημασίας από τις όποιες δόλιες, μυστικές και δυσώδεις, μεθοδεύσεις της σιωνιστικής παντοκρατορίας. Το δόγμα του ευρωπαϊκού (Δυτικού) διαφωτισμού, σαφώς πλέον και Δόγμα του Σιωνισμού, έχει διαβρώσει πλήρως τον σχολάζοντα καὶ σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον οίκον του Φαναρίου μετά των οικιστών του "Σεπτοῦ Κέντρου" (sic).
(*) http://aktines.blogspot.gr/2014/05/o_28.html
4 σχόλια:
Υστερόγραφο
Κατατέθηκε σε θρησκευτικό (εκκλησιαστικό, μάλλον) ιστολόγιο, αλλά δεν δημοσιεύθηκε. Η εκκλησιαστική (ή μήπως θρησκευτική ;) ορθότητα δεν το ενέκρινε. Το πιθανότερο, διότι οφείλουμε να αποδίδουμε τα σχετικά εύσημα τιμής (Σεπτό Κέντρο, Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον κλπ.) στον περίπυστο χώρο, ένθα το οικοδόμημα, όπου στεγάζονται οι θεσμικοί του φορείς, άλλως πρόσωπα.
Και το αναπόφευκτο ερώτημα : Τα πρόσωπα αυτά αναδεικνύουν το θεσμό, τον οποίο καλούνται να φανερώσουν, ή μήπως είναι μόνο τα ντουβάρια και οι άλλες λοιπές υλικές κατασκευές, που τον καθιστούν εμφανή, τον κάνουν "πρόσωπο", δηλαδή, τον υποστασιάζουν ; Ποιος μπορεί να μας απαντήσει ;
Χρήσιμο θα ήταν τα εύστοχα σχόλια που γράφουν οι Ανώνυμοι (28 Μαΐου 2014 - 10:10 μ.μ.) να ήταν επώνυμα. Η ανωνυμία τους, αν μη τι άλλο, δηλώνει ότι και οι ίδιοι, είναι αιχμάλωτοι παρεμφερούς θεωρίας, όπως αυτή την οποία καταγγέλουν (: θεωρία του αιχμάλωτου Φαναρίου).
"... έξυπνη πολιτική δεν υπάρχει, απλώς έχουμε έξυπνη κοροϊδία, όσων αποδέχονται να τους κοροϊδεύουν όχι μία αλλά πολλές φορές"
Όποιος δεν είναι κορόϊδο έχει όνομα : "36 θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ" (Ψ. 67) ! Οι άγιοι έχουν όνομα, τα κορόϊδα δεν έχουν.
Ανώνυμος είπε...
Κύριε Χριστοδουλίδη, με όλο το συμπάθειο, εσείς είστε γέρος άνθρωπος (...) κάποιοι έχουν και οικογένεια να σκεφτούν, ή τελοσπάντων δεν έχουν τα δικά σας κότσια (...) Αυτοί είναι κορόιδα κι εσείς είστε άγιος; Χμ...
κχ
Χμ ... άγιος δεν είμαι, είναι όμως αγία η πίστη μας, όπως και όλοι όσοι από εμάς φέρουν το όνομα ενός αγίου, με το οποίο βαπτίστηκαν. Μιας δε και αναφέρεις τα περί οικογένειας, καλό θα σου έκανε να διαβάσεις το Μακκαβαίων Δ΄.
"Ω λογισμὲ τέκνων παθῶν τύραννε καὶ εὐσέβεια μητρὶ τέκνων ποθεινοτέρα. 2 μήτηρ δυοῖν προκειμένων, εὐσεβείας καὶ τῆς τῶν ἑπτὰ υἱῶν σωτηρίας προσκαίρου κατὰ τὴν τοῦ τυράννου ὑπόσχεσιν, 3 τὴν εὐσέβειαν μᾶλλον ἠγάπησε τὴν σῴζουσαν εἰς αἰώνιον ζωὴν κατὰ Θεόν." (Μκ. ιε΄)
Όταν φοβόμαστε να γράψουμε το όνομά μας, είναι ποτέ δυνατό να ομολογήσουμε τον Θεό που πιστεύουμε;
Ωστόσο, στα θαύματα δεν παύουμε να πιστεύουμε ... .
Υστερόγραφο
Η πίστη μας δεν είναι σαν την πίστη που έχουν οι αυτοκτόνοι κατά τα πρότυπα του Βιβλικού Σαμψών. Δεν φτιάχνει όπλα μαζικής καταστροφής, ούτε μας εκπαιδεύει στη χρήση "έξυπνων" βλημάτων "χειρουργικής ακρίβειας".
A (ανώνυμος) είπε...
Κύριε χριστοδουλίδη διάβασα τα σχόλιά σας και θεώρησα υποχρέωσή μου να απαντήσω. Κατ αρχάς έχοντας διαβάσει πολλά κείμενά σας στο διαδίκτυο, δεν νομίζω ότι διαφωνείτε επί της ουσίας με το σχόλιό μου ( ανώνυμος 28/5 10.10 μ.μ ), ούτε το θεωρείτε ψευδές ως προς το περιεχόμενο.
κχ
Δεν θεωρώ υποχρέωση ότι σας απαντώ. Απλά, συζήτηση κάνουμε. Δεν διαφωνώ καθόλου με το αρχικό σας σχόλιο, δεν το θεωρώ ψευδές.
Α
Απλώς διαμαρτύρεσθε για την ανωνυμία
κχ
Διαμαρτυρία όχι, επισήμανση ναί. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο, έστω και αν αυτά φαίνονται "φιλολογίζοντα".
Α
... από ό,τι κατάλαβα δεν σας άρεσε, παρά τα λογικά επιχειρήματα που είχε.
κχ
Στα δικά σας λογικά επιχειρήματα, πρόσθεσα τα δικά μου. Αν το θέλετε διαφορετικά, επί των δικών σας σημάνσεων, πρόσθεσα τις δικές μου επισημάνσεις.
Α
Κύριε Κυπριανέ εμείς δεν είμαστε ούτε μεγαλοκαθηγητές Θεολογίας, ούτε μεγαλοσχήμονες Κληρικοί, ώστε να έχει κάποια σημασία το όνομά μας, σε σχέση με την γνώμη μας
κχ
Ούτε κι εγώ είμαι κάτι από αυτά που γράφετε. Υπήρξα ένας δημόσιος υπάλληλος, τώρα συνταξιούχος, με ιατρική ειδίκευση. Ούτε το όνομά μου έχει σημασία, ούτε το γνωστικό αντικείμενο που έχω, ούτε και η φιλολογίζουσα γνώμη μου. Παρενθετικά, ελπίζω, οι φιλόλογοι να μη με αφήσουν στην ίδια τάξη.
Α
Απλοί πιστοί είμαστε που ανησυχούμε για την Εκκλησία.
κχ
Το ίδιο και ο γράφων. Τώρα, γιατί βάζει "ταμπέλα" και δεν προτιμά την ανωνυμία, μπορεί να ερμηνευθεί ποικίλως. Κατά τη γνώμη μου, επικρατέστερη η άποψη της αυτοπροβολής. Δεκτό, ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας αὐτοῦ προφέρει τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας αὐτοῦ προφέρει τὸ πονηρόν· ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ. (Λκ. ς΄ 45)
Α
Το να φυλάγεται κάποιος με αυτό το δεδομένο, μη βιασθείτε να το χαρακτηρίσετε, εσείς, δειλία, ούτε και εγώ σύνεση. Τα μελλοντικά γεγονότα θα αποδείξουν την καρδία όλων μας. Ελπίζουμε με την Χάρι του Χριστού μας να μην καταισχυνθώμεν, την ώρα, που ο Κύριος θα ζητήσει την ομολογία μας ενώπιον των ανθρώπων.
κχ
Ουδείς γνωρίζει πότε, και πώς, θα του ζητηθεί η ενώπιον των ανθρώπων ομολογία. Μπορεί όμως αυτή να είναι και η "ενώπιον του υιού του ανθρώπου ομολογία" - λέγεται και καλή απολογία. Ούτως ή άλλως, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για τα δυο ενδεχόμενα.
Υστερόγραφο
Συζήτηση κάνουμε, τις απόψεις μας γράφουμε.
Δημοσίευση σχολίου