Η Παραβολή του Ασώτου και ...

... Η απροϋπόθετη αγάπη της Ι. Μ. Πειραιώς

"Την απροϋπόθετη αγάπη του Θεού για τον μετανοούντα αμαρτωλό, που δεν απαιτεί κανενός είδους ικανοποίηση της δήθεν τρωθείσης δικαιοσύνης του και καμίας μορφής ποινική δίωξη, παρουσιάζει με έξοχο τρόπο η γνωστή παραβολή του ασώτου υιού" (*)

κχ
Δεν επιθυμώ να σχολιάσω τίποτα άλλο παρά μόνο αυτό. Είναι κατά τη γνώμη μου, το σημαντικότερο - τα υπόλοιπα καλώς έχουν - διότι επ΄ αυτού στηρίζεται και ο ημέτερος, υποτίθεται ορθόδοξος, οικουμενισμός. Τούτο είναι "η απροϋπόθετη αγάπη του Θεού", κατά τον συντάκτη του άρθρου, ο οποίος δεν θέλει να δει την προϋπόθεση, την οποία ο ίδιος θέτει ευθύς αμέσως. Δηλαδή, "τον μετανοούντα αμαρτωλό", ή ορθότερα και ακριβέστερα, τον ταπεινωθέντα αμαρτωλό. Χωρίς ταπείνωση η μετάνοια είναι "σκότος και ομίχλη ψυχής, εξ’ εννοιών πονηρών και λόγων και πράξεων εμπεσούσα", όπως ακριβώς γράφει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ( : τοις πονηροίς λογισμοίς περιεχόμενος - σ.σ. ο αμαρτάνων και στερούμενος του Θείου Φωτός της Χάριτος - πως ίδη την υπό τούτων καλυπτομένην αμαρτίαν ενυπόστατον ; ) .

Και το ερώτημα είναι λοιπόν : Αυτή η απροϋπόθετη αγάπη, του Γραφείου επί των αιρέσεων και παραθρησκειών της Ι. Μ. Πειραιώς, θέτει ή όχι την προϋπόθεση της ταπείνωσης, άμα δε και της μετανοίας ; Είναι ή δεν είναι σύνορο και όριο αυτά τα δυο, προκειμένου ο στερούμενος του θείου Φωτός να γίνει κατά Χάριν μέτοχος του απείρου ελέους και με αυτό της φύσει άφραστης και απερινόητης αγάπης του αγίου Θεού ;

Η Παραβολή του Ασώτου αν είναι κάτι, το μέγιστο, που διδάσκει είναι το "17 εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε ... 18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου.  19 οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου·".
Ας πάψουν λοιπόν οι αναμεταδότες του δήθεν ορθόδοξου οικουμενισμού και πάντως μέλη του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, να μας ζαλίζουν με τα φραστικά ωραιολογήματα της απροϋπόθετης αγάπης, της αγάπης χωρίς σύνορα και δίχως όρους. Και το χειρότερο, να πλανώνται και να μας πλανούν. Η "ορθοδοξία μας" δεν είναι η "ορθοδοξία τους", και εννοώ του οικουμενισμού των μυστικών Λεσχών, των υπόγειων Στοών και των επίγειων Παγκόσμιων Συμβουλίων : πολιτικών, εκκλησιών, θρησκειών, κοινωνιών κλπ.

(*) Βλέπε : https://averoph.wordpress.com/
Άναδημοσίευση άρθρου της Ι. Μ. Πειραιώς, Γραφείο επί των Αιρέσεων και  Παραθρησκειών, με τίτλο : "Η αμαρτία, η μετάνοια και η εξομολόγηση στον Παπισμό και στην Ορθοδοξία μας"