Το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ δημοσιεύει άρθρα και σχόλια θρησκευτικού ή εκκλησιαστικού περιεχομένου. Είχα την εντύπωση, επειδή στο παρελθόν φιλοξένησε άρθρο και σχόλια δικά μου, ότι δεν ασκεί λογοκρισία, βεβαίως, όχι σε σχόλια που διατηρούν επίπεδο ευπρεπείας. Παραδόξως, διαπιστώνω ότι σχόλια δικά μου, όπως αυτό που δημοσιεύω εδώ, απορρίπτονται και ειλικρινά διερωτώμαι για ποιο λόγο δεν γίνονται δεκτά. Στο επί της φωτογραφίας άρθρο γίνεται αναφορά σχετικά με το τί είναι Εκκλησία, από ομιλία σε Μοναστήρι ενός Μοναχού. Μπορείτε να το διαβάσετε στον δεσμό που παραπέμπει ο αστερίσκος (*). Σημειώνω, το αναφερθέν ιστολόγιο ασκεί έντονο έλεγχο σε όλα όσα γίνονται σήμερα εκ μέρους μια μερίδας θεολόγων, που θα τους ονομάζαμε «θεολόγοι των σχέσεων» η άλλως οικουμενιστές. Αυτονόητα, επομένως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, άρθρα προερχόμενα από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών φρονημάτων, αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό να γραφεί, δεν εγκρίνονται. Ποια είναι τα θρησκευτικά φρονήματα του γράφοντος, είναι τα γνωστά «σχισματοαιρετικά» (sic) και «παλαιοημερολογητικά».
Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τους αντιοικουμενιστές;
Σας στέλνω και αυτό το σχόλιο, με την ελπίδα να μη χαθεί κατά την διαδρομή του στον ψηφιακό Λαβύρινθο του Μινώταυρου. Εκτός αν η είσοδος είναι κλειστή και ο επισκέπτης ανεπιθύμητος. Σχετικά με το άρθρο σας «Όχι αντιοικουμενιστές αλλά μέλη της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας». Γράφετε και σχολιάζω :
1) «Η Εκκλησία είναι το μοναδικό μέσο, το αποκλειστικό, το ταπεινό, το χωρίς αλαζονεία όχημα, όπως θα έπρεπε να πιστεύει και να λέει κάθε ορθόδοξος και μάλιστα επίσκοπος, που ως φορέας της πλήρους αλήθειας οδηγεί ασφαλώς τα μέλη της στη σωτηρία.»
1α) Είναι βέβαιος ο συντάκτης του άρθρου - αντιφωνητής Μοναχού τινος, ότι ο κάθε σημερινός ορθόδοξος επίσκοπος, με αυτά που κηρύσσει από άμβωνος και πράττει εκτός άμβωνος, είναι πλήρης αληθείας και οδηγεί ασφαλώς τα μέλη της Εκκλησίας στη σωτηρία ;
2) «Η Εκκλησία είναι η άπασα θέση, δεν είναι η αντίθεση.»
2α) Και ποιος διαφωνεί ; Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν σφετεριστές του ονόματος της Εκκλησίας ; Δεν αναγκάζεται η Εκκλησία να λάβει τη θέση της αντίθεσης, ώστε τα μέλη αυτής να γνωρίζουν ποια είναι η θέση της και ποια η αντίθεση των σφετεριστών ;
3) «Η Εκκλησία δεν αντιτίθεται, δεν απολογείται, διότι είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες.»
3α) Ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες απολογήθηκε και πολλές φορές στάθηκε αντιμέτωπος (αντιστάθηκε) προς το υποκριτικό ιερατείο των γραμματέων και των Φαρισαίων.
4) «Η Εκκλησία δεν έχει αντί-. Δεν έχει και –ισμό.»
4α) Σωστά. Και πάλι όμως, όταν κάποιοι πλαστογράφοι του Πνεύματος παραχαράσσουν τον οικουμενικό χαρακτήρα της Εκκλησίας και μιλούν ασαφώς περί οικουμενικότητας, δεν πρέπει να λάβει τον λόγο ; Και να μιλήσει για ορθόδοξη οικουμενικότητα σε αντιδιαστολή με το πολιτισμικό προϊόν του Χριστιανισμού και συνακόλουθα του Οικουμενισμού ; Ως γνωστόν οι -ισμοι προδήλως παραπέμπουν σε πολιτισμούς και στα ερχόμενα και παρερχόμενα πολιτισμικά παράγωγα αυτών. Αυτονόητα, επομένως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, άρθρα προερχόμενα από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών φρονημάτων, αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό να γραφεί, δεν εγκρίνονται.
5) «Λοιπόν, η Εκκλησία δεν παράγει ιδεολογία.»
5α) Λοιπόν, αυτή η νεοορθόδοξη επαναλαμβανόμενη ανοησία πρέπει κάποτε να σταματήσει. Η Ορθόδοξη ιδεολογία, είναι λόγος περί ιδέας ενυπόστατης και αφορά στην ενυπόστατη ιδέα άνθρωπος. Επειδή ο άνθρωπος σήμερα είναι, σήμερα υπάρχει, αύριο δεν είναι και παύει να υπάρχει. Η Ορθόδοξη ιδεολογία, επομένως, επαναλαμβάνω, αφορά στη ενυπόστατη ιδέα, που επιγράφεται άνθρωπος, και αυτός ο άνθρωπος πιστεύει, προσδοκά και ομολογεί, ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αυτή είναι η εκ μέρους της Εκκλησίας «παραγωγή» (sic) ιδεολογίας. Πείτε μας εσείς – μάλλον ο αρθρογράφος – ποια είναι η παραγωγή οντολογίας από την πλευρά της Εκκλησίας. Τι όντα παράγει ; Μήπως ούφο, τα οποία θα εκχριστιανίσει ο Πάπας Φραγκίσκος, όπως είπε σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικη με εξωγήινους ; Δεν απέκλεισε την παρουσία τους σημειωτέον.
Η οντολογία, σε περίπτωση που αντικαταστήσουμε τη λέξη ιδεολογία, είναι λόγος περί όντων στερουμένων ιδέας και ιδεών. Φαίνεται, η θεωρία των όντων είναι προτιμότερη της ιδέας «άνθρωπος». Η επιστήμη πάντως δεν έχει να μας προσφέρει αποδεικτικά στοιχεία εξέλιξης των ιδεών. Για τα όντα έχει. Συνάδει δε τούτο και με την καπηλευομένη κάθε λέξη και κάθε έννοια πολιτική ιδεολογία, επειδή η τελευταία στερείται ιδεών, παρά το πλούσιο λεξιλόγιό της.
Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφοροι επιφανείς στα (οντολογικά) πολιτικά μας πράγματα, ο χρόνος όμως αποφαίνεται δια το ψευδές, φευγαλέο, ανύπαρκτο και εν τέλει επικίνδυνο, της υπ΄ αυτών προτεινομένης είτε οντολογίας είτε ιδεολογίας. Και αλίμονο, το ίδιο λάθος επαναλαμβάνουν εγκρατείς της ακαδημαϊκής θεολογίας, έτι δε και Μοναχοί, θητεύσαντες φευ σε δοκίμια πολιτικής θεολογίας. Ή μήπως οντολογίας ;
Και τελευταίο. Ο σχολιαστής του οποίου τα σχόλια αρνείσθε να δημοσιεύσετε, έχει κάθε λόγο να υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά με την ούτως ή άλλως επικριτική του οικουμενισμού στάση σας, για να μην γράφω «τον αντιοικουμενισμό σας» και να είμαι συνεπής με τον αρθρογράφο.
(*) http://aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_83.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου