Το άρθρο είναι αυτό : « Σωτηρία, ίσως, ο κοσμοπολιτισμός » και το σχόλιο που ακολουθεί είναι :
«Yπάρχει περίπτωση άλλου «εθνικού κράτους» που να ποντάρει, σήμερα, πρωταρχικά στην παράδοσή του και δευτερευόντως στον «εκσυγχρονισμό» του; Nαι, το κράτος του Iσραήλ. Kαι μάλιστα, επειδή εκεί πρωτεύει η παράδοση γι’ αυτό ο εκσυγχρονισμός (το καινούργιο, το άκρως προηγμένο, το πρωτοποριακό) αφομοιώνεται οργανικά στην κοινωνική σκοποθεσία και την υπηρετεί γόνιμα – δεν γίνεται αυτοσκοπός ο εκσυγχρονισμός, ξιπασιά και απομίμηση.»
κχ
Θα έπρεπε να ντρέπεται γι΄ αυτό που έγραψε. Πίσω από κάθε (νεοσύστατο) κράτος κρύβονται και κρυβόταν ανέκαθεν κάποιες λίαν ισχυρές πλάτες. Στην προκειμένη περίπτωση του Ισραήλ, οι πλάτες αυτές είναι πανίσχυρες. Δεν είναι άλλες από την μια παγκόσμια Τράπεζα, στα χέρια δυο ανθρώπων του ιδίου θρησκευτηκοπολιτικού ιδεολογήματος και συστήματος. Περιττό να αναφέρει κανείς τι μέσα μεταχειρίζονται για να ωθήσουν την ανθρωπότητα στον πλήρη ελέγχό τους* στον έλεγχο και στην εξάρτηση από μόνιμα δάνεια, που αυτοί θα τους χορηγούν.
Και οι είλωτες δουλεύουν με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας και της δημοκρατίας, κάνουν τις οικονομίες τους, βάζουν κάτι στην άκρη και όταν οι συνθήκες ωριμάσουν ( : οικονομικά αδιέξοδα ) τότε τους τα παίρνουν όλα πίσω. Ισχύει για τους δυνάστες - δανειστές, το «όποιος ζήσει έζησε, όποιος πεθάνει πέθανε», είναι ο αδήριτος φυσικός νόμος, όπου η φύση επιλέγει τους (οικονομικά) ισχυρούς.
Ωστόσο, παρά τη φτώχεια μας και παρά τα όσα μας σέρνει συχνά-πυκνά ο επιφυλλιδογράφος, αντέξαμε, αντέχουμε και θα αντέχουμε. Θα βάλουμε κάποτε μυαλό, όχι όμως για να γίνουμε κάτι από Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου