«Η σύγκρουση ανάμεσα στην θρησκευτικότητα, και την εκκλησιαστικότητα κυριαρχεί για μιαν ακόμη φορά στον ελλαδικό χώρο, με αφορμή την ενδεχόμενη κατάργηση του εκκλησιασμού στα Δημοτικά σχολεία, λόγω της ψηφίσεως νόμου, δια του οποίου την απόφαση για εκκλησιασμό των μαθητών του Δημοτικού λαμβάνει ο Σύλλογος Διδασκόντων. Βεβαίως το Ελλαδικό Υπουργείο Παιδείας δεν προβαίνει στην ψήφιση νόμου συμφώνως με τον οποίο θα ήταν ξεκάθαρη η κατάργηση του εκκλησιασμού, του αγεληδόν εκκλησιασμού, του εκκλησιασμού παρωδία τις περισσότερες φορές, αλλά δίνει την δυνατότητα σε κάθε Σύλλογο Διδασκόντων να αποφασίζει περί της πραγματοποιήσεως του εκκλησιασμού. ( ... ) Εν κατακλείδι ο εκκλησιασμός δεν είναι αποτέλεσμα απόφασης Συλλόγου Διδασκόντων, αλλά αποτέλεσμα ερωτικής συναντήσεως με τον Χριστό .» (Από ιστολόγιο amen.gr)
https://getpocket.com/a/read/1853944287
Σχόλιο
Τό άρθρο είναι μιά ακόμη νεο-ορθόδοξη "μπουρδολογία" μέ άρωμα σχέσης, καί μάλιστα ερωτικής ! Αυτή μάς δίνει τήν λύση στό μπέρδεμα : θρησκευτικότητα ή εκκλησιαστικότητα ;
Τίποτα από όσα γράφει τό άρθρο δέν είναι ορθόδοξο. Επειδή, απλά καί μόνο, η Σύναξη τών πιστών ( : κλήρου καί λαού ) είναι συμμετοχή στό μέγα άθλημα τής εν Χριστώ ζωής, δηλονότι, στήν Αλήθεια.
Όπου απουσιάζει η αλήθεια, η εν Χριστώ Ιησού αλήθεια, τότε μπορούμε νά γράφουμε ο,τιδήποτε, προκειμένου νά αντιδιαστείλλουμε τήν θρησκευτικότητα από τήν εκκλησιαστικότητα, φεύ, οδηγούμενοι ανεπαίσθητα σέ "αγεληδόν" εκκλησιασμό μέσω σχέσης ερωτικής. Οπότε, όλα βαίνουν καλώς, ορθοδόξως καί χριστιανικώς !
1 σχόλιο:
Τά σχόλια από τήν ιστοσελίδα φέησμπουκ ( https://www.facebook.com/pananiad/posts/10212759681001346?comment_id=10212788650685570¬if_t=feed_comment_reply¬if_id=1502749462361060 )
- Robin Edison : Ερωτική συνάντηση με τον Χριστό, προωθώντας επισκοποκεντρική εκκλησία, είναι αδύνατη.
Μου αρέσει! · Απάντηση · 9 ώρες · Τροποποιήθηκε
- Kyprianos Christodoulides : Μά, τί είναι αυτό που γράψατε κύριε Ρόμπιν ; «Ερωτική συνάντηση με τον Χριστό, προωθώντας επισκοποκεντρική εκκλησία, είναι αδύνατη» ; Συνέλθετε, σάς παρακαλώ, διότι είμαι υποχρεωμένος νά σάς επαναφέρω στήν τάξη τής ... «ερωτικής συναντήσεως με τον Χριστό », όπως μάς συνιστά ο αρθρογράφος κ. Μπουγάς. Σημειώσατε, απηχεί τον Περγάμου Ζηζιούλα καί τόν εγχώριο "his master voice" Γιανναρά.
Προσέξτε λοιπόν. Το κεντρικό πρόσωπο κάθε επισκοπής είναι ο εκάστοτε επίσκοπος, αυτός δέ, ευρίσκεται εις τόπον καί τύπον Χριστού. Είναι έτσι ή δέν είναι, κύριε Ρόμπιν. Είναι χωρίς πολλά λόγια. Οπότε, οι ερώμενοι (οι εραστές) τόν Κύριο, ερώνται τόν επίσκοπο τής επισκοποκεντρικής περιοχής όπου ζούν. Πείτε μου, λοιπόν, πώς θά αντιδράσει τό κεντρικό πρόσωπο της (επισκοποκεντρικής) περιοχής. Θά δεχθεί τόν έρωτα του ποιμνίου, τών πιστών θέλω νά πώ, ή θά τόν απορρίψει ; Μάλλον τό πρώτο θά γίνει, αφού τό λέει η φύση, παρέα μέ τόν Φρόιντ (αρχή τής ηδονής), συμφωνούσης καί τής εν Κολυμβαρίω συνόδου.
Ούτως εχόντων τών πραγμάτων, ο επίσκοπος καθίσταται διδάσκαλος τής ερωτικής συνάντησης μέ τόν Χριστό, η επισκοποκεντρική εκκλησία γίνεται θεσμός (Κολυμπάρι), καί η ερωτική σχέση επισκόπου καί ποίμνης, κάνει δεκτό κάθε αίτημα ερωτικής σχέσης !
Καταλαβαίνετε, νομίζω, τί θέλω νά γράψω. Αν όχι, τότε σάς συμβουλεύω νά συγκατανεύσετε στήν παιδεραστία, στήν κτηνοβασία, στούς γάμους καί στίς υιοθεσίες ατόμων ιδίου φίλου, τέλος δε, νά συμμετάσχετε ως θεατής ή ως παρελαύνων στά παγκοσμίου ενδιαφέροντος γκέη πράιντ. Διαφορετικά, ο πέλεκυς τής πολιτικής καί τής θρησκευτικής ορθότητας, θά σάς κόψει (τυχαίως) τήν κεφαλή. Κάποιος ενδεής οικονομικός μετανάστης θά βρεθεί (τυχαία) στόν δρόμο σας ή θά μπεί (κατά τό συμβεβηκός) στό σπίτι σας, γιά νά αντεπεξέλθει στά δεινά τής προσφυγιάς.
«Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.».
Δημοσίευση σχολίου