https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=218126878716846&id=100015586068347
Σχόλιο
- Kyprianos Christodoulides : Μετά από αυτά που μάς έγραψες καί διαβάσαμε, κε. George Makris II, θά πρέπει νά προσθέσεις κάτι ακόμη. Ότι ο λαϊκός καί ο αριστοκρατικός Σιωνισμός έχουν κοινή συνισταμένη τους, εμφανώς πλέον σήμερα, τόν κοινωνισμό ή καί άλλως σοσιαλισμό. Κύριος εκφραστής αυτών η (αναπόφευκτα) ελεγχόμενη καί καθοδηγούμενη (από τούς αριστοκράτες) Δημοκρατία τής απάτης, τής ψευτιάς καί τής πλαστογραφίας ιερών Γραφών καί Κειμένων : «25 ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἶπεν· οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. 26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, 27 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος·».
Οι άθλιοι πολιτικοί δέν άφησαν έξω από τήν ατζέντα τους ακόμη καί αυτή τήν περίφημη λέξη, τή λέξη αξιοπρέπεια, όταν είδαμε τούς ημέτερους "κοινωνιστές" νά διαστρεβλώνουν τό Δημοψήφισμα καί από όχι νά τό κάνουν ναί. Οι ψηφοφόροι έπρεπε νά φάνε πάλι Ham and Eggs ! Δέν γνώριζαν, στή γλώσσα που τούς έμαθαν, ότι υπάρχει κι άλλο φαγητό. Ζήτησαν Macaroni, αλλά δέν ήξεραν πώς αυτό σερβίρεται. Τόση τύφλα έχουν.
George Makris II μαζί με George Makris.
21 Αυγούστου στις 6:47 μ.μ.
Όταν ήμουν μικρότερος είχα πειστεί ότι η πατρίδα μας η ΕΕ ήταν μονόδρομος και ότι αποτελούσε τάχα το αντίδοτο στην εντροπία της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, σήμερα όχι. Όταν ήμουν μικρότερος είχα πειστεί ότι η ΦΑΔ (Φιλελεύθερη Αστική Δημοκρατία), την οποία συνεπάγεται η Κοινοδημοκρατία και η Βρυξέλλα, έχει το ηθικό πλεονέκτημα να ασκήσει κριτική εκ βάθρων στο ναζισμό και τον κομμουνισμό για το blood bath του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σήμερα όχι. Όταν ήμουν μικρότερος είχα πειστεί ότι η πατρίδα μας η ΕΕ θα αποτολμήσει, παρά τις αυτοαναιρέσεις της, να σταθεί ψύχραιμα και τίμια απέναντι στην ιστορία, σήμερα όχι. Όταν ήμουν μικρός πολύ μικρός και θύμα είχα πειστεί για τα καλά ότι η Γερμανία θα ξαναδιάβαζε τον Μπίσμαρκ, τον Σμίττ και τον Κλαούζεβιτς και θα έβρισκε την συγκολλητική ουσία της πολιτικής της ολοκλήρωσης στις στάχτες του διαχρονικού εαυτού των Ευρωπαϊκών Εθνών, σήμερα όχι. Όταν ήμουν μικρός πολύ μικρός και θύμα είχα πειστεί για την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει μονό ένας εχθρός, οι κόκκινοι, σε κάθε τους απόχρωση, από σκληρούς σταλίνες και φρικιά μέχρι τους γραμσιστές και ευρωκομμουνιστάδες, σήμερα όχι. Όταν ήμουν μικρότερος όχι πολύ μικρός αλλά πραγματικά μικρός στην αντίληψή και μέγα θύμα είχα πειστεί ότι η Μπλακ Ρίμπον Ντέυ, η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού και οι ντιρεκτίβες συμπαράστασης στα θύματα του πολέμου και των ολοκληρωτισμών είχε νόημα, σήμερα όχι.
Σήμερα ξέρω ότι η ΕΕ είναι η άλλη όψη της μεταπολίτευσης. Σήμερα ξέρω ότι κανένα ηθικό πλεονέκτημα δεν υπάρχει στο προνόμιο των νικητών να διαστρεβλώνουν την ιστορία. Σήμερα ξέρω ότι η Ευρώπη ενώνεται μόνο με όπλα και υπό καθεστώς εξωγενούς κινδύνου. Σήμερα ξέρω οτι η ΕΕ διαβάζει μόνο Γκράμσι και Σχολή της Φρανκφούρτης. Σήμερα ξέρω ότι δεν κινδυνεύω από κανέναν ναζί αλλά και κανέναν σοβαρό κομμουνιστή αλλά από το υδροκέφαλο γραφειοκρατικό κτήνος των Βρυξελλών. Σήμερα ξέρω ότι τυραννία ΕΙΝΑΙ η γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα ξέρω ότι θύμα ειμαι μόνο εγώ, θύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα ξέρω γιατί μεγαλώνοντας γνώρισα μόνο μία διάκριση: πατριώτες και διεθνιστές - άνθρωποι ελεύθεροι και δούλοι._
1 σχόλιο:
Γιατί δεν μισείται ο Κομμουνισμός όσο ο Ναζισμός?
Απάντηση : Ο κομμουνισμός εκπροσωπεί καί εκφράζει τό λαϊκό στοιχείο αυτής τής ιδεολογίας / κοσμοθεωρίας, στόν πυρήνα τής οποίας βρίσκει κανείς εύκολα τόν Σιωνισμό-ολοκληρωτισμό. Τό έτερο σκέλος τού Σιωνισμού, δηλαδή ο Ναζισμός, ήταν μιά αποτυχημένη προσπάθεια τών αριστοκρατών του Σιωνισμού, η οποία υπέθεσε ότι θά επανέφερε καί θά αποκαθιστούσε τόν περιούσιο λαό στήν θέση, που τόν κατέταξε καί τόν προόρισε ο σιωνιστικός θεός. Είναι γνωστό, ότι η φτωχολογιά τών Εβραίων "πλήρωσε τή νύφη". Οι πλούσιοι Εβραίοι είχαν ήδη φύγει γιά την Παλαιστίνη, όπου σύντομα θά ανακηρυσσόταν τό κράτος τού Ισραήλ, δέν ήταν εκτός προγράμματος αυτό.
Σήμερα, τά πράγματα δείχνουν ότι Αριστοκράτες καί Λαϊκοί τών Σιωνιστών, κάπου τά έχουν βρεί - είναι, βλέπεις, ο σοσιαλισμός -, ωστόσο, τό "πάνω χέρι" εξακολουθούν νά έχουν οι αριστοκράτες (τραπεζίτες) καί χρησιμοποιούν τούς λαϊκούς (δημοκρατία καί ψήφος) γιά νά πετύχουν τόν στόχο τους : Τήν παγκόσμια Αυτοκρατορία τής μιάς Τράπεζας. Αυτή θά αποφασίζει ποιοί θά σπουδάσουν, ποιοί θά εργάζονται, ποιοί θά είναι ισοβίως άνεργοι καί πόσοι θά γεννιούνται. Είναι βέβαια καί αρκετά άλλα.
Δέν τρώμε κουτόχορτο.
Υστερόγραφο
Μεταξύ τών θυμάτων τής ναζιστικής, αλλά καί τής κομμουνιστικής, θηριωδίας συμπεριλαμβάνονται καί αριστοκράτες. Οι περιπτώσεις αυτές ανάγονται στίς λεγόμενες "παράπλευρες" απώλειες. Προφανώς, διότι ήταν αριστοκράτες μέ λαϊκές τάσεις. Τό ιερατείο δέν τίς δέχεται καί οι απώλειες δέον νά θεωρούνται αναπόφευκτες.
Δημοσίευση σχολίου