Οι άρχοντες καί ο λαός

Αφού διαβάσετε πρώτα τό άρθρο στόν επισυναπτόμενο δεσμό, δείτε στήν συνέχεια καί τά δύο σχόλια που ακολουθούν :

http://aktines.blogspot.gr/2011/11/blog-post_1212.html

- Σχόλιο Πρώτο :
Θα μου επιτρέψετε μόνο μία παρατήρηση. Στο Ιερ. γ' 15 λεέι ακριβώς «καὶ δώσω ὑμῖν ποιμένας κατὰ τὴν καρδίαν μου, καὶ ποιμανούσιν ὑμᾶς ποιμαίνοντες μετ' ἐπιστήμης». Ο Κύριος λέει ότι θα δώσει άρχοντες σύμφωνα με το δικό Του θέλημα, «κατὰ τὴν καρδίαν μου» και όχι «συμφώνως πρὸς τὰς καρδίας σας». Άρα κρίνεται άστοχη η παρεμβολή του Ιερ. γ' 15.

Δε λέω ότι είμαι αντίθετος με το κείμενο απλά με την χρησιμοποίηση αυτού του στίχου. Κακοποιούν που κακοποιούν οι αιρετικοί και οι οικουμενιστές την Αγ. Γραφή και την Παράδοση, τουλάχιστον ας προσέχουμε την μετάφραση και την ερμηνεία δυσνόητων σημείων. Σας ευχαριστώ.

Ένας φοιτητής Θεολογίας

- Σχόλιο Δεύτερο :
Τό ανωτέρω, που ακολουθεί τήν ανάρτηση αυτή τών ΑΚΤΙΝΩΝ - τό γράφει ένας φοιτητής τής Θεολογικής - δείχνει σέ τί βάραθρο έχουν πέσει τά κατά τά άλλα ορθόδοξα, εφημερίδα καί ιστοσελίδα, ενημερωτικά μέσα τής ταλαίπωρης πατρίδας μας. Καί ακόμη, συμπληρωματικά αυτών που γράφει ο φοιτητής τής Θεολογίας, είναι και αυτό που ακολουθεί από τήν Σοφία Σειράχ, Κεφ. 10 :

«Κριτής σοφὸς παιδεύσει τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἡγεμονία συνετοῦ τεταγμένη ἔσται. 2 κατὰ τὸν κριτὴν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ οὕτως καὶ οἱ λειτουργοὶ αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν. 3 βασιλεὺς ἀπαίδευτος ἀπολεῖ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ πόλις οἰκισθήσεται ἐν συνέσει δυναστῶν.».

Οι μεταφραστικές λαθροχειρίες δέν πιάνουν ακόμη τόπο. Έτσι, λοιπόν, «... κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν» καί ερευνητέο κατά πόσον ευσταθεί ο τίτλος, στό άρθρο τής εφημερίδας "Ορθόδοξος Τύπος" καί η αναδημοσίευση από τό ιστολόγιο "ΑΚΤΙΝΕΣ". Ακόμη, ερωτάται, μήπως θά έπρεπε νά ζητήσουν συγγνώμη από τό αναγνωστικό τους κοινό, στό οποίο φορτώνουν τίς ευθύνες, γιά τό σημερινό μας κατάντημα, πράγμα τό οποίο απηχεί τό στερεότυπο γενικό αξίωμα περί συλλογικής ευθύνης.

Όχι, συλλογική δέν είναι η ευθύνη μας. Οι ανάξιοι "κριτές" μετά τών λειτουργών τους καί οι άθλιοι "ηγούμενοι" (πολιτικοί καί θρησκευτικοί) ευθύνονται γιά τά δεινά ( : πόλις οἰκισθήσεται ἐν συνέσει δυναστῶν)  που μάς βρήκαν από τούς δήθεν συνετούς δυνάστες μας. Κανείς άλλος. Τό ενδιαφέρον όλων αυτών είναι πώς νά κρατηθούν στά υψηλά τους αξιώματα, παρέχοντας δικαίωμα ψήφου ακόμη καί σέ έγκλειστους φυλακών, βεβαίως, λόγω ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η λεγόμενη «κοινωνική επανένταξη» είναι τό ζητούμενο του - λεγόμενου κι αυτού - «σωφρονιστικού» (sic) συστήματος Δυτικών προτύπων, όπου γίνεται πλέον εμφανέστατη η άμιλλα μεταξύ προοδευτικότητας καί εγκληματικότητας. Η περιθωριακή μάζα τών αντιεξουσιαστών, τών αναρχοαυτόνομων καί λοιπών ετεροτήτων καί ιδιαιτεροτήτων κρίνει πάντα τό εκλογικό αποτέλεσμα. Η δημοκρατία, ως γνωστόν, δέν έχει καί δέν είχε ποτέ αδιέξοδα, ούτε μέ τον φασιστοναζισμό, ούτε μέ τόν μπολσεβικισμό ! Πώς είναι δυνατόν νά έχει τώρα, όπου όλοι θά είμαστε σέ λίγο αποδεδειγμένα - μέ τσιπάκι - νομοταγείς ;