Θρησκευτική Παρέμβαση

Άνθρωπος Ή Θεάνθρωπος ;

- Μιχαήλ Νικολάου Παπαγεωργίου

Ο πόλεμος είναι σαν να ανάβει μια πυρκαγιά. Η ανθρωπιά επιτάσσει να ενεργούμε ως πυροσβέστες, δηλαδή η προτεραιότητα μας να είναι πώς πρώτα θα σβήσει ή περιοριστεί η πυρκαγιά και όχι να βρούμε ποιος την άναψε για να τον δικάσουμε. Αυτό μπορεί να γίνει αργότερα, εάν και εφόσον σβήσει η πυρκαγιά.

Δυστυχώς, σβήνει κάποτε μια πολεμική πυρκαγιά και αμέσως ανάβει μετά κάπου αλλού, διότι χάθηκε η ανθρωπιά. 

Ρίχνουμε λάδι στη φωτιά και αυταπατώμαστε πως επειδή είναι κάπου αλλού, που θεωρούμε μακριά από εμάς, δεν υπάρχει πιθανότητα κάποτε να επεκταθεί παντού και να μας κάψει όλους;

Ειλικρινά, έχει σημασία να βρούμε τώρα τον ένοχο ή ποιος έχει το περισσότερο δίκαιο ή το λιγότερο άδικο για να πάρουμε το μέρος του και να τον υποστηρίξουμε; 

Δεν καταλαβαίνουμε πως έτσι «δηλητηριάζουμε» και τη δική μας «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» με πολεμοχαρή εύφλεκτα υλικά και πως προετοιμάζουμε το έδαφος να ανάψουν κάποτε πολεμικές πυρκαγιές και στα δικά μας μέρη και να αρχίσουμε κι εμείς την αλληλοσφαγή, όπως συμβαίνει αλλού;

  - Κυπριανός Χ

Όταν χαθεί η ανθρωπιά τού Θεού, που έγινε άνθρωπος, κυριαρχεί η ανθρωπιά τού ανθρώπου ερήμην Θεού. Δηλαδή,  η προσχηματική ελευθερία μιάς λίαν αμφισβητήσιμης αλήθειας. Οπότε, τό προέχον γίνεται δευτερεύον καί τό δευτερεύον - τό σβήσιμο τής φωτιάς - πρωτεύον ! Μόνο τό σβήσιμο μάς απασχολεί, η αλήθεια μπαίνει στό συρτάρι! Παράδειγμα ότι μετά τόν β' ευρωπαϊκό πόλεμο - τόν είπαν παγκόσμιο επειδή τούς βόλευε - ο αμερικανικός στρατός μετείχε σέ 280 πολεμικές συγκρούσεις, κατόπιν προσκλήσεως τών διωκομένων• υπέρ ελευθέρων καί δημοκρατικών δανείων.

Γράφω πάντα τήν δική μου άποψη ή γνώμη καί  "δέν θέλω τήν συμπόνοια κανενός", όπως λέει ένα λαϊκό τραγούδι.

-  Σχόλια Απαντήσεις

1. Michael Nikolaou Papageorgiou Όταν αναφέρομαι σε «ανθρωπιά» εννοώ βέβαια την Ανθρωπιά, με Α κεφαλαίο, που δίδαξε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Γιατί τα Ευαγγέλια αναφέρουν τον Ιησού Χριστό ως «Υιό του ανθρώπου», σε πολλές περιπτώσεις, και όχι μόνο ως «Υιό του Θεού»; Διότι, κατά την προσωπική μου εκτίμηση και γνώμη, έχει ενσαρκώσει και την Ανθρωπιά, με Α κεφαλαίο, έχει δώσει παράδειγμα προς μίμηση του τι σημαίνει Άνθρωπος, πέραν από τη θεανθρώπινη Του υπόσταση.

Ο Ιησούς Χριστός, ως Άνθρωπος με Α κεφαλαίο, βλέπεις κάπου στα Ευαγγέλια να προτρέπει σε εθνικοαπελευθερωτικούς ή άλλους ένοπλους αγώνες; 

Και η δική του πατρίδα, ως ανθρώπου, ήταν υπόδουλη στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ό,τι πιο βίαιο και απάνθρωπο υπήρξε την εποχή εκείνη (ή ίσως και διαχρονικά) και όμως σε ούτε και ένα εδάφιο της Καινής Διαθήκης δεν παρουσιάζεται ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός να προτρέπει σε ένοπλους ή βίαιους αγώνες και διαμάχες, διότι πολύ απλά η Βασιλεία του Θεού «ουκ εστί εκ του κόσμου τούτου». Με άλλα απλά και κατανοητά προς όλους λόγια η Βασιλεία του Θεού, που είναι η Βασιλεία του Πνεύματος, του Αγίου Πνεύματος, έχει κυρίως να κάνει με τα ενδόμυχα της ψυχής των ανθρώπων και όχι με εγκόσμιες, γεωγραφικές ή παρομοίου τύπου υλιστικές κατακτήσεις.

2. Κυπριανός Χ. Michael Nikolaou Papageorgiou, Ευχαριστώ γιά τήν απάντηση. Δέν αναφέρθηκα σέ εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Αναφέρθηκα, έστω έμμεσα, στίς ενδόμυχες αντιλήψεις αυτών που μάς διαφεντεύουν παγκοσμίως καί τών περισσότερων ανθρώπων. Κυριαρχεί πλέον η Μονοφυσιτική αντίληψη καί αυτό είναι τό μείζον πρόβλημα • η επίλυση τού υπαρξιακό μας κενού • " Ὁ παλάμῃ ἐκ μὴ ὄντων πλάσας με, καὶ εἰκόνι σου θείᾳ τιμήσας, παραβάσει ἐντολῆς δὲ πάλιν με ἐπιστρέψας, εἰς γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθην, εἰς τὸ καθ᾿ ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, τὸ ἀρχαῖον κάλλος ἀναμορφώσασθαι."

Αυτό είναι τό υπαρξιακό κενό τών ανθρώπων. Επειδή ποτέ δέν ψάχνεις γιά κάτι, που ποτέ δέν είχες .