Περί Δημοκρατίας και ελευθερίας

Πουλήθηκε σε κροίσο Σαουδάραβα (Κατάρ) μια "βραχονησίδα" κοντά στην Κέρκυρα.

Και ύστερα, μετά από το "πολιτικό κείμενο για πολιτικά αρχαρίους", με την υπενθύμιση "στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα", μπορείτε να διαβάσετε και την ανάρτηση, οπωσδήποτε άσχετη με τα παραπάνω, του αγαπητού κυρίου Μόσχου Λαγκουβάρδου. Τα γράφω αυτά διότι οι αναρτήσεις στα "Διάφορα Θέματα", ακολουθούν μια σειρά, όχι κατ΄ ανάγκη συνέχεια η μια της άλλης.

Την ανάρτηση του κ. Λαγκουβάρδου θα τη διαβάσετε στο δεσμό που ακολουθεί, http://moschoblog.blogspot.com/2012/04/blog-post_28.html, όπου υπάρχει και ένα σχόλιο. Αυτό :

Αγαπητέ κύριε Λαγκουβάρδο,

Σχετικά με αυτό : " Οι φυλακισμένοι έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να διακρίνουν το πολυτιμότερο από το ευτελέστερο. Μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μόνο οι φυλακισμένοι είναι αληθινοί άνθρωποι. Ότι μόνο η φυλακή διδάσκει τον άνθρωπο ότι εκτός από την ελευθερία του, όλα τα άλλα πράγματα που κυνηγάει ο κόσμος είναι μάταια", σας γράφω τα κατωτέρω :

Η ελευθερία δεν ανακαλύπτεται όταν τη χάνεις, και μάλιστα μετα από κάποια μικρή ή μεγάλη αδικοπραξία κατά συνανθρώπου. Ανακαλύτπτεται όταν μειώνονται στο ελάχιστο οι επείσακτες ανάγκες, που ατυχώς μας επιβλήθηκαν. Δεν γράφω πότε και πώς.

Ανάγκη δεν έχουμε ούτε τη δημοκρατία, ούτε την ψήφο, όπως και πολλά άλλα. Μας έχουν επιβληθεί όμως και πολλοί είναι οι λόγοι. Ο σημαντικότερος, κατά τη γνώμη μου, είναι διότι ξεχνάμε αυτό, το οποίο, ως μοναδική του ανάγκη, έλεγε ότι έχει ένας γέροντας - και ανώνυμος - ασκητής : Η μοναδική ανάγκη που έχω, είναι το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό".

Αν αρχίζαμε από εκεί, οι άφρονες πολιτικοί μας εννοώ, τότε θα ανακαλύπταμε την πραγματική ελευθερία και όχι αυτή της δημοκρατίας. Κατά σύμπτωση, τώρα την ονομάζουν και "δημιοκρατία" παραφράζοντας ελαφρώς και προσφυώς το όνομα του νυν διορισμένου (σημ. καρτέλ τραπεζιτών κλπ.) κυβερνήτη μας.