" Ένας απ΄ τους πιο μεγάλους επιστήμονες στον κόσμο, ο
Κάρλ Γιούγκ , διάσημος ψυχίατρος και συγγραφέας , με μία μόνο φράση συνοψίζει
όλα τα συμπεράσματά του από την μελέτη και την πρακτική στον τομέα της
αρρώστιας: Η αρρώστια, λέει, είναι η αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης!"
Αυτό, μεταξύ άλλων, γράφει ο αγαπητός κ. Μόσχος Λαγκουβάρδος στο μικρό του δοκίμιο με τίτλο :
"Οι αιρέσεις είναι αρρώστια". Έγινε αφορμή, ώστε να γράψω τα παρακάτω.
Σωστό αυτό που είπε ο Γιούνκ. Παρέλειψε όμως το σημαντικότερο. Πώς να κάνεις συνειδητή τη θρησκεία, όταν σου λένε - σε διδάσκουν - άλλους όχι εμάς - ότι ο θεός είναι μιά άϋλη δύναμη, μια ανώτερη δύναμη, ή ένας πατέρας του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ κλπ ; Τι είδους "πατέρας" (άυλος, ανώτερος, απρόσωπος, ανυπόστατος) είναι αυτός; Πώς είναι δυνατόν να γίνει αισθητός στη συνείδηση;
Εκείνος που τόλμησε να πει "ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα" διώχθηκε, κατηγορήθηκε, σταυρώθηκε, μολονότι οι κατήγοροι, οι διώκτες και οι σταυρωτές, έβλεπαν πράγματα που ποτέ δεν είχαν δει τα μάτια τους.
Είπαν, δίδαξαν και ακόμη διδάσκουν : "οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβούλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων". Ακόμη και σήμερα το ίδιο λένε : "Πού βλέπεις να γίνονται θαύματα", ρωτούν, αλλά το θαύμα "αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις", το άγιον Πνεύμα, δεν μπορούν ούτε να το δουν, ούτε να το ακούσουν. Δεν το εννοούν. Διότι αυτοί που μας λένε ότι μιλούν εξ ονόματος Αυτού, όταν αποφαίνονται ex cathedra, δεν ξέρουμε πόθεν εκπορευόμενα είναι αυτά που μας γνωστοποιούν : Από τον πατέρα, από τον υιό, από το πνεύμα, και από τους τρείς, και από τους δύο, από τον ένα, ή από αυτά που έχει μέσα η κεφαλή τους;
Από το αδειανό τους το κεφάλι "εκπορευόνται" (σημ. άλλο το εκπορεύω, έτερο το πέμπω) και αυτό δεν διαφέρει σε τίποτα από τον άϋλο, ανώτερο, απρόσωπο και ανυπόστατο θεό. Γι΄ αυτό και αθώωσαν έμμεσα το ιερατείο των σταυρωτών του Κυρίου (σημ. ήταν εκφραστές και εκπρόσωποι του θεού και του λαού) με τη Β΄ Βατικάνεια Σύνοδό τους. Ο όχλος - για λαό συλλήβδην κάνουν λόγο - δεν ευθύνεται για τη Σταύρωση, είπαν, και οπωσδήποτε αυτό "πιάνει" και τους υποκινητές του όχλου.
Αυτά τα ξέχασε ο Γιουνκ, αν και σωστά μας είπε πως οι αρρώστιες μας προέρχονται "λόγω αδυναμίας θρησκευτικής συνειδητοποίησης". Τι έκανε και τι προσέφερε, ώστε να συνειδητοποίσουμε τη θρησκεία; Να γνωρίσουμε τον Πατέρα, στο πρόσωπο του Υιού, με τη Χάρη του αγίου Πνεύματος. Δηλαδή, όλα αυτά που με μια λέξη τα ονομάζουμε θρησκεία. Μήπως μας βοήθησε με την ψυχιατρική, που τώρα κάποιοι την έκαναν και "ψυχοθεολογία; Δεν το νομίζω.
Αυτό, μεταξύ άλλων, γράφει ο αγαπητός κ. Μόσχος Λαγκουβάρδος στο μικρό του δοκίμιο με τίτλο :
"Οι αιρέσεις είναι αρρώστια". Έγινε αφορμή, ώστε να γράψω τα παρακάτω.
Σωστό αυτό που είπε ο Γιούνκ. Παρέλειψε όμως το σημαντικότερο. Πώς να κάνεις συνειδητή τη θρησκεία, όταν σου λένε - σε διδάσκουν - άλλους όχι εμάς - ότι ο θεός είναι μιά άϋλη δύναμη, μια ανώτερη δύναμη, ή ένας πατέρας του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ κλπ ; Τι είδους "πατέρας" (άυλος, ανώτερος, απρόσωπος, ανυπόστατος) είναι αυτός; Πώς είναι δυνατόν να γίνει αισθητός στη συνείδηση;
Εκείνος που τόλμησε να πει "ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα" διώχθηκε, κατηγορήθηκε, σταυρώθηκε, μολονότι οι κατήγοροι, οι διώκτες και οι σταυρωτές, έβλεπαν πράγματα που ποτέ δεν είχαν δει τα μάτια τους.
Είπαν, δίδαξαν και ακόμη διδάσκουν : "οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβούλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων". Ακόμη και σήμερα το ίδιο λένε : "Πού βλέπεις να γίνονται θαύματα", ρωτούν, αλλά το θαύμα "αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις", το άγιον Πνεύμα, δεν μπορούν ούτε να το δουν, ούτε να το ακούσουν. Δεν το εννοούν. Διότι αυτοί που μας λένε ότι μιλούν εξ ονόματος Αυτού, όταν αποφαίνονται ex cathedra, δεν ξέρουμε πόθεν εκπορευόμενα είναι αυτά που μας γνωστοποιούν : Από τον πατέρα, από τον υιό, από το πνεύμα, και από τους τρείς, και από τους δύο, από τον ένα, ή από αυτά που έχει μέσα η κεφαλή τους;
Από το αδειανό τους το κεφάλι "εκπορευόνται" (σημ. άλλο το εκπορεύω, έτερο το πέμπω) και αυτό δεν διαφέρει σε τίποτα από τον άϋλο, ανώτερο, απρόσωπο και ανυπόστατο θεό. Γι΄ αυτό και αθώωσαν έμμεσα το ιερατείο των σταυρωτών του Κυρίου (σημ. ήταν εκφραστές και εκπρόσωποι του θεού και του λαού) με τη Β΄ Βατικάνεια Σύνοδό τους. Ο όχλος - για λαό συλλήβδην κάνουν λόγο - δεν ευθύνεται για τη Σταύρωση, είπαν, και οπωσδήποτε αυτό "πιάνει" και τους υποκινητές του όχλου.
Αυτά τα ξέχασε ο Γιουνκ, αν και σωστά μας είπε πως οι αρρώστιες μας προέρχονται "λόγω αδυναμίας θρησκευτικής συνειδητοποίησης". Τι έκανε και τι προσέφερε, ώστε να συνειδητοποίσουμε τη θρησκεία; Να γνωρίσουμε τον Πατέρα, στο πρόσωπο του Υιού, με τη Χάρη του αγίου Πνεύματος. Δηλαδή, όλα αυτά που με μια λέξη τα ονομάζουμε θρησκεία. Μήπως μας βοήθησε με την ψυχιατρική, που τώρα κάποιοι την έκαναν και "ψυχοθεολογία; Δεν το νομίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου