Οι θέλοντες και οι τρέχοντες του οικουμενισμού και της κοινής κληρονομιάς

Αντιοικουμενιστής έγραφε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι κάνει και τι λέει ο οικουμενικός Βαρθολομαίος. Έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του. Εκείνος σέβεται και τιμά το ράσο, διότι, κατ΄ αυτόν, ο οικουμενικός είναι "ανεξαρτήτου φρονήματος". Υποθέτω τα ίδια θα λένε και άλλοι αντιοικουμενιστές, που τρέχουν να πάρουν την ευλογία του κάνοντας τουρισμό.

Στην παράδοσή μας είναι κανόνας να σεβόμαστε το ιερατικό σχήμα. Όχι όμως και όσους το ατιμάζουν. Για την προστασία δε του ιερατικού σχήματος, οι πατέρες της Εκκλησίας καταπολέμησαν τους αιρετικούς.

Και ας πάμε σε κάτι που ακούσαμε να λέει, όταν μίλησε στη Συναγωγή των Εβραίων στη Νέα Υόρκη.  Προηγείται όμως αυτό :

 12 ἐρρέθη αὐτῇ ὅτι ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι, 13 καθὼς γέγραπται· τὸν Ἰακὼβ ἠγάπησα, τὸν δὲ Ἡσαῦ ἐμίσησα. 14 Τί οὖν ἐροῦμεν; μὴ ἀδικία παρὰ τῷ Θεῷ; μὴ γένοιτο. 15 τῷ γὰρ Μωϋσεῖ λέγει· ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτιρήσω ὃν ἂν οἰκτίρω. 16 ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος Θεοῦ. (Ρμ. θ΄)

Ο οικουμενικός Βαρθολομαίος είπε στην Συναγωγή των Εβραίων ότι έχουμε κοινή την κληρονομία με εκείνους (*), αποδεικνύοντας ότι είναι, ο οικουμενικός, με το μέρος "του θέλοντος και του τρέχοντος". Κατά τον οικουμενικό, ο οποίος πλέον εκτελεί χρέη ανάλογα με αυτά του πάπα Ρώμης, ο άγιος Θεός είναι ο θέλων και ο τρέχων άνθρωπος. Δεν συμφωνεί όμως ο Απόστολος Παύλος, δεν είναι το ίδιο, διότι άλλος ο πατήρ ελέους και οικτιρμών Θεός, έτερος δε, ο θέλων και ο τρέχων ένας θεός του οικουμενικού Βαρθολομαίου και της "κοινής κληρονομιάς". Δεν εξαρτάται λοιπόν από εμάς, από τον πάπα, ή από τον Ησαύ, "θέλοντας και τρέχοντας", το έλεος του Θεού. Εκείνος αποφασίζει ποιον θα ελεήσει και ποιον θα οικτειρήσει. Τι θα κάνει ο Ησαύ, είναι δικό του θέμα, οδηγίες υπάρχουν, αν θα τις ακολουθήσει ή όχι αφορά αυτόν και όχι εμάς..

Μετά από αυτά, εμείς δεν έχουμε τίποτα να πούμε στην πέμπτη φάλαγγα του αντιοικουμενισμού εκτός από αυτό : Δοξάστε τον οικουμενικό και την προσωπική του άποψη περί ορθόδοξης οικουμενικότητας

(*) Επί λέξει : "Ας πιαστούμε από τα χέρια όχι μόνο για να προσευχηθούμε αλλά και σε ένδειξη αλληλεγγύης του ενός προς τον άλλο. Το χρωστάμε στο θεό μας, στους κοινούς πατριάρχες μας, Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, σε όλους εμάς και τον κόσμο". Και αλλού, "δεν έχουμε μόνο κοινά σημεία που μας ενώνουν ... είμαστε ενωμένοι με τον Ραβίνο Σνάιερ ... και όταν είναι απαραίτητο να λέμε την αλήθεια με αγάπη ... ένα έγκλημα στο όνομα της θρησκείας, είναι ένα έγκλημα κατά της θρησκείας ... το χρωστάμε σαν Εβραίοι και Χριστιανοί στην κοινή κληρονομιά μας".