«Τόν εαυτόν μή αδικούντα ουδείς παραβλάψαι δύναται». Ποιος είναι ο "πειραστής" ;

Ακούστε πρώτα αυτό, αν έχετε χρόνο, και μετά διαβάστε το σχόλιο κατά της διατεταγμένης υπηρεσίας, την οποία με υπερβάλλοντα ζήλο υπηρετεί ο εκλεκτός της Ακαδημίας Βόλου π. Βαρνάβας Γιάγκου. Η "εσωτερική αλήθεια της καρδιάς" του (22΄ : 02΄΄) δεν του επιτρέπει να πει, αυτά που οφείλει να πει και είναι η Αλήθεια.

http://www.impantokratoros.gr/AD56BFC2.el.aspx 

"Όταν ο Θεός δίνει ένα μεγάλο πειρασμό, μας προετοιμάζει για μεγάλες ευλογίες – π.Βαρνάβας Γιάγκου".

kx
Και ποια η ευλογία ; θα ρωτήσει ο ακροατής των διδαχών του π. Βαρνάβα . Η κατάκτηση μιας θέσης στα ανώτερα κλιμάκια της Ιεραρχίας είναι η απάντηση, κατόπιν εξετάσεων στην Ακαδημία Βόλου ή στην ομόζηλη αυτής Ακαδημία Κρήτης. Αργότερα θα ακολουθήσουν άλλα, για παράδειγμα, οι συμμετοχές σε διορθόδοξα Συνέδρια φέροντα τον τίτλο "πανορθόδοξα" (βλέπε Σαμπεζύ 2015, Κολυμπάρι 2016), διαχριστιανικές Συνελεύσεις ενότητας και παγκοσμίου ενδιαφέροντος ( : Πόρτο Αλέγκρε,) ή ακόμη και σε διαθρησκειακούς Διαλόγους, όταν η ευλογία είναι απείρου - θεϊκού δηλαδή - μεγέθους.

Περί αυτών και των τοιούτων δεν μας είπε λέξη ο π. Βαρνάβας Γιάγκου. Του ευχόμαστε καλόν μεγάλο πειρασμό, αν ακόμη δεν τον έχει πειράξει ο Απολλύων.

Υστερόγραφο
1. «Τόν εαυτόν μή αδικούντα ουδείς παραβλάψαι δύναται». Η πραγματεία αυτή γράφτηκε την εποχή της δευτέρας εξορίας του αγίου Χρυσοστόμου (404-407) και πιθανώς στην Κουκουσόν της Αρμενίας το έτος 406. Στην πραγματεία αυτή ο άγιος Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι η ευτυχία ή η δυστυχία, η ζημία ή η ωφέλεια στον άνθρωπο δεν εξαρτώνται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος ούτε από τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, αλλά είναι καταστάσεις εντελώς υποκειμενικές. Η ευτυχία ή η δυστυχία εξαρτώνται μόνο από εμάς και ανάλογα με το αν τηρούμε ή όχι το θέλημα του Θεού. Συνεπώς δεν μπορούμε να κατηγορούμε την πρόνοια του Θεού αλλά ούτε και τους ανθρώπους ή τις συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία κάθε εποχής για το ότι μας συμβαίνει, αλλά μόνο τον εαυτό μας. Εμείς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να τον αδικήσουμε. Εάν εμείς δεν τον αδικούμε κανένας δεν μπορεί να μας αδικήσει. Ας δούμε την θαυμάσια αυτή πραγματεία του μεγάλου αγίου της Εκκλησίας μας σε περιληπτική διασκευή. Περισσότερα http://www.paterikiorthodoxia.com/2013/05/3711.html

2. «7 Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. 8 ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται.» (2Κρ. ιβ΄) . Ο Απόστολος Παύλος κάνει χρήση του ρήματος «κολαφίζω» (χαστουκίζω) και όχι «πειράζω».