"Τα εις εαυτόν", Μάρκος Αυρήλιος
Αφορμή από Ε΄ Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις
Διάβασα το κείμενο "Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον" (Σαμπεζύ, 15/10/2015, με υπογράφοντα Πρόεδρο τον Περγάμου Ιωάννην Ζηζιούλα κ.ά) και ...
- Το πρώτο ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου είναι : Έπρεπε να φτάσουμε στη σύγκληση της Πανορθοδόξου για να μάθουμε τί πρόκειται να συζητηθεί ; Αυτά τα 24 Άρθρα του κειμένου γιατί δεν δόθηκαν προς γνώσιν του πληρώματος ( : Λαού και Κλήρου) της Εκκλησίας, η οποία δεν γνωρίζω, κατά πόσον αυτή μπορεί να ονομάζεται και να επικαλείται - αλλά και τί έχουν κατά νουν οι συντάκτες - αυτό το "αρχαία Εκκλησία". Σημείωση, στο Κείμενο επαναλαμβάνεται τρεις φορές. Διότι όπως έχουμε την αρχαία Θρησκεία, μπορεί να έχουμε και την αρχαία Εκκλησία.
- Ένα δεύτερο ερώτημα είναι ότι στο Κείμενο έχουμε δυο τύπους διαλόγων, που συχνά συγχέονται, και δεν ξέρουμε πότε έχουμε να κάνουμε με "διαχριστιανικούς" και πότε με "διορθόδοξους". Φυσικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο των "διαθρησκειακών".
- Και το σπουδαιότερο τρίτο ερώτημα "εἰς ἑαυτόν ", είναι κατά πόσον μπορούν να γίνονται διαχριστιανικοί διάλογοι, όταν μεταξύ των Ορθοδόξων υπάρχουν ανοικτά θέματα, που κανείς δεν τολμά (εκ των Ορθοδόξων) να αγγίξει.
Το Κείμενο αυτό με τα 24 Άρθρα, αν και προτάσσει τον τίτλο "Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική" για την Ορθόδοξη Εκκλησία, αφήνεται να εννοηθεί ότι είναι κι αυτή μια Κοινότητα Ομολογιακή μεταξύ πλήθους άλλων χριστιανικών, στις οποίες απαγορεύεται αυστηρά ο προσηλυτισμός. Όποιος, λοιπόν, κάνει πράξη το "31 ... ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς", απευθυνόμενος σε όποιον και όσους έχουν κατά Χριστόν και εν Αγίω Πνεύματι μαθησιακή την προαίρεση, αυτός κάνει προσηλυτισμό και πρέπει να καταδικάζετε. Ακριβώς, καθώς παραχρήμα καταδίκασαν σε λιθοβολισμό τον Κύριο οι ακροατές Ιουδαίοι, ήταν μάλιστα και "πεπιστευκότες", όταν άκουσαν αυτά που τους είπε. Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης ας ανατρέξει στο Κατά Ιωάννην θ΄ Κεφάλαιο, στίχοι 31 - 59.
Αφορμή από Ε΄ Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις
Διάβασα το κείμενο "Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον" (Σαμπεζύ, 15/10/2015, με υπογράφοντα Πρόεδρο τον Περγάμου Ιωάννην Ζηζιούλα κ.ά) και ...
- Το πρώτο ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου είναι : Έπρεπε να φτάσουμε στη σύγκληση της Πανορθοδόξου για να μάθουμε τί πρόκειται να συζητηθεί ; Αυτά τα 24 Άρθρα του κειμένου γιατί δεν δόθηκαν προς γνώσιν του πληρώματος ( : Λαού και Κλήρου) της Εκκλησίας, η οποία δεν γνωρίζω, κατά πόσον αυτή μπορεί να ονομάζεται και να επικαλείται - αλλά και τί έχουν κατά νουν οι συντάκτες - αυτό το "αρχαία Εκκλησία". Σημείωση, στο Κείμενο επαναλαμβάνεται τρεις φορές. Διότι όπως έχουμε την αρχαία Θρησκεία, μπορεί να έχουμε και την αρχαία Εκκλησία.
- Ένα δεύτερο ερώτημα είναι ότι στο Κείμενο έχουμε δυο τύπους διαλόγων, που συχνά συγχέονται, και δεν ξέρουμε πότε έχουμε να κάνουμε με "διαχριστιανικούς" και πότε με "διορθόδοξους". Φυσικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο των "διαθρησκειακών".
- Και το σπουδαιότερο τρίτο ερώτημα "εἰς ἑαυτόν ", είναι κατά πόσον μπορούν να γίνονται διαχριστιανικοί διάλογοι, όταν μεταξύ των Ορθοδόξων υπάρχουν ανοικτά θέματα, που κανείς δεν τολμά (εκ των Ορθοδόξων) να αγγίξει.
Το Κείμενο αυτό με τα 24 Άρθρα, αν και προτάσσει τον τίτλο "Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική" για την Ορθόδοξη Εκκλησία, αφήνεται να εννοηθεί ότι είναι κι αυτή μια Κοινότητα Ομολογιακή μεταξύ πλήθους άλλων χριστιανικών, στις οποίες απαγορεύεται αυστηρά ο προσηλυτισμός. Όποιος, λοιπόν, κάνει πράξη το "31 ... ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς", απευθυνόμενος σε όποιον και όσους έχουν κατά Χριστόν και εν Αγίω Πνεύματι μαθησιακή την προαίρεση, αυτός κάνει προσηλυτισμό και πρέπει να καταδικάζετε. Ακριβώς, καθώς παραχρήμα καταδίκασαν σε λιθοβολισμό τον Κύριο οι ακροατές Ιουδαίοι, ήταν μάλιστα και "πεπιστευκότες", όταν άκουσαν αυτά που τους είπε. Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης ας ανατρέξει στο Κατά Ιωάννην θ΄ Κεφάλαιο, στίχοι 31 - 59.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου