- π. Νικηφόρος Νάσσος : Ναι, ειναι μεγας θεολογος και χαλκεντερος ο καθηγητης μας π. Νικολαος (ουδεις βεβαια αλαθητος), και δεν με ενδιαφερει αν ασχετοι που δεν μπορουν να τον κατανοησουν, τον επικρινουν !! Η ασχετωσυνη ειναι γνωστη ανα τους αωνες! Επειδη βλεπω εδω στον τοιχο μου οσα γραφονται, αναγκαζομαι, καιτοι αναχωρω για ταξιδι, να γραψω βιαστικα! Να μην αποφαινομαστε επι παντος επιστητου αγαπητοι! Ναι σοφος, σοφωτατος μαλιστα ειναι ο Ωριγενης, αλλα ως μη θεολογος ο σχολιαστής ( ... ) δεν το ξερει και γι αυτο επιτιθεται στον αδελφο (1) (σημ. βλέπε σχόλια κατωτέρω) . Σοφωτατος ηταν, και πρωτος μεγαλος θεολογος της Εκκλησιας, και απο τα συγγραμματα του ο Μ. Βασιλειος και ο αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος δανειστηκαν και συνεθεσαν την πρωτη εκεινη Φιλοκαλια. Πρωτος ο Ωριγενης την Παναγια ονομασε Θεοτοκο. Και αλλα πολυ σπουδαια εγραψε ο οντως σοφος, αλλα μετα ναι, οντως εξεπεσε σε αιρεσεις και κατεδικασθη, ευχαριστουμε για την πληροφορια αγαπητε, το ξερουμε αυτο!! Αλλα αυτο δεν του αφαιρει τον τιτλο του σοφου.... Ου παντος λοιπον το θεολογειν.... Θα το καταλαβουμε καποτε;; Και σε οτι αφορα στον δασκαλο μας π. Νικολαο, απευθυνεται σε φοιτητες και κανει προσιτο το λογο του... σας πειραξαν και τα μπουκαλια και τα ποτηρια ; Και τον πυροβολειτε, ωσαν να ειστε ανωτεροι του; Ναι ειναι λιγο φιλοσοφων θεολογος, αλλα αληθινος! Αλαθητος ουδεις... Αυτα τα ολιγα, δεν θα δω τις απαντησεις, διοτι δεν θα εχω προσβαση...
- Κυπριανός Χ.
Στον σημερινό «τόπο συγχύσεως», στην Βαβυλώνα, κάποτε, και σημερινή παγκόσμια πλέον οικουμένη, έρχεται να προστεθεί και ο λόγος (οντολογία) του π. Λουδοβίκου . Είναι η κατ΄ αναλογία πειραματική απόδειξη ( : ανάλυση, επεξήγηση, ερμηνεία ) της "τριαδολογίας" (sic) ή του ομοουσίου, για να είμαι ακριβής, με το ποτήρι και τους δυο αποδέκτες - εν προκειμένω φοιτητές, όπως ανέφερε ο ομιλητής, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, όπου ο πατέρας δίνει την ουσία του στον υιό και στο πνεύμα* αχρόνως μεν, χρονικά δε, όπως μας λέγει ο π. Λουδοβίκος .
Αν αυτό δεν είναι είδός τι απηχήσεως του «ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν», ας μας το πουν - και με διορθώσουν - οι εγκρατείς της θεολογίας .
Δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχουν πολλά ακόμη. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, αλλά τίποτα δεν κατάλαβε, «Ὅτι ἀκατάληπτον τὸ θεῖον καὶ ὅτι οὐ δεῖ ζητεῖν καὶ περιεργάζεσθαι τὰ μὴ παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ ἀποστόλων καὶ εὐαγγελιστῶν. ». Συμφωνεί δε σε αυτό και το του Απ. Παύλου : « 3 καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· 4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. ».
Τέλος, παρότι διαπιστώνει ο π. Λουδοβίκος, ότι "η κριτική σήμερα αφθονεί", είναι κι ο δικός του λόγος, η ομιλία αυτή στο βίντεο, μια κριτική ακόμη, που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει και το νερό να χύνεται εδώ κι εκεί . Δεν μαζεύεται πιά . Θα ασχοληθώ με αυτά τα άκρως αντιφατικά, συνάμα συγχυτικά, που αναφέρει, όχι όμως εδώ* σε αυτό το σχόλιο. Επιφυλάσσομαι, επειδή πρέπει πολλά να γράψω .
Υστερόγραφο.
Με την απειρία μας, ως προς την κατανόηση των Μυστηρίων της αγίας Εκκλησίας ή γενικότερα της Θεολογίας - λόγω των περιορισμένων σωματοψυχικών μας ικανοτήτων που οι άνθρωποι έχουμε - μόνο μέχρις ενός ορίου δυνάμεθα να πλησιάσουμε . Πέραν των ορίων αυτών η φαντασιακή και "ιδιοστοχαστική" πλάνη είναι δεδομένη . Το χοϊκό ψυχικό σώμα - η εικόνα του - μάς δεσμεύει και είναι τρομερά δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο, η επουράνιος μεταμόρφωση αυτού σε σώμα πνευματικό : «45 οὕτω καὶ γέγραπται· ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν· 46 ἀλλ' οὐ πρῶτον τὸ πνευματικὸν, ἀλλὰ τὸ ψυχικόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν. 47 ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ. 48 οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι. 49 καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.».
Εκχριστιανισμός των Ελλήνων ή μήπως "ελληνοποίηση του χριστιανισμού"
Σεβαστέ και αγαπητέ π. Νικηφόρε,
Αν και έμμεσα από πρόκληση άλλου, νομίζω, απάντησα ως προς το θέμα της αμφιλεγόμενης (για μένα όχι) σοφίας του Ωριγένη . Επιπροσθέτως, τώρα, ότι διαπραγματεύθηκε (ο Ωριγένης) άριστα μερικά θεολογικά θέματα, τα οποία στη συνέχεια έγιναν δεκτά και επ΄ αυτών θεολόγησαν άλλοι μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, δεν είναι λόγος, ώστε να μπορεί να τον δικαιώσει ως πλήρη στο θεολογικό του έργο . Πλήρεις δεν ήταν και οι (κατά κόσμον) σοφοί μας πρόγονοι, έστω, διότι, αφενός, ο όρος "θεολογία" τους ήταν παντελώς άγνωστος, αφ΄ ετέρου δε, η εποχή που έζησαν ήταν πρό Χριστού . Σε παρένθεση, είναι γνωστό ότι «οι μικροί κάνουν μικρά λάθη - αν θέλετε "αστοχίες" - οι μεγάλοι κάνουν μεγάλα . Και εν προκειμένω, ο διεκδικητής του στεφάνου της καθ΄ ημάς αγιότητας και της πατερικότητας, καλό είναι να θυμάται το «5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ.».
Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη μου και κατ΄ ανάγκη γενικεύοντας, αυτό που προσπαθεί να μεταδώσει ο π. Λουδοβίκος, δεν είναι μόνο η επανεξέταση των σοφών προγόνων - ούτως ή άλλως έχει απορριφθεί - είναι και η θεολογική επανατοποθέτησή μας ( : νέα αξιολόγηση ) σε σχέση με τους αιρετικούς και αιρεσιάρχες του παρελθόντος . Αλλά δεν σταματάει εδώ . Μεστός πλήθους ονομάτων της κατά κόσμον σοφίας είναι ο λόγος του - ακόμη και τραγουδοποιών ως και ταινιών του κινηματογράφου - θέλοντας να "δέσει" θεολογικά την επιχειρηματολογία του υπέρ της ορθοδοξίας . Όρο, σημειωτέον, τον οποίο απορρίπτει .
Κατ΄ εμέ, ο τρόπος - μέθοδος που ακολουθεί, οδηγεί σε σκολιά οδό και όχι ευθεία ( : «10 ...τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ», «ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ» ) , το δε αποτέλεσμα - για έναν οικουμενισμό με προδιαγραφές μιας χριστιανοσύνης ή ορθοδοξίας εξελληνισμένης - θα ήταν καταστροφικό, εφόσον εύρισκαν τόπο να πιάσουν αυτά που γράφει . Και γράφει πολλά.
Το πρόβλημα δεν είναι ο ελληνικών, δηλαδή αρχαίων, προδιαγραφών Χριστιανισμός. Ή , ας το γράψω με τον αδόκιμο όρο , η "ελληνοποίηση του Χριστιανισμού" . Είναι η εν Χριστώ αλήθεια και δικαιοσύνη πάντων, όπως με την σοφία του ζώντος Θεού προσδιόρισε με ελληνικό λόγο : γράμματα και λέξεις, ο άγιος και απόστολος των Εθνών Παύλος . Με άλλα λόγια - ανεπαρκή κατά πάντα και πάλι αδόκιμα - είναι ο εκχριστιανισμός των Ελλήνων προγόνων μας.
(1) Κατωτέρω τα σχόλια σχετικά με Ωριγένη.
1 σχόλιο:
- Robin Edison Ο εναγώνιος πόθος του ανθρώπου να καταλάβει το ακατάληπτο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ολέθρια για τον άνθρωπο αποτελέσματα, όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις. «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται»
Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. (Ματθ. 7, 7-8 )
«Ει δε ο αιτών λαμβάνει… ο μη λαμβάνων ουκ αιτεί ει και δοκεί τι αιτείν, και ο μη ευρίσκων ουκ εζήτησεν τω μη ορθώς, μωρώς δεν ζητείν και λογομαχείν επ’ ουδέν χρήσιμον, ω τε ούκ ανοίγεται, ου κρούει καν τοίχους ή τα έξω της θύρας κρούει». Δηλαδή • «αν, αυτός που ζητεί , λαμβάνει σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου, αυτός που δεν λαμβάνει δεν ζητεί, μολονότι φαίνεται ότι ζητεί, και αυτός που δεν ευρίσκει κάτι, δε ζήτησε κάτι χρήσιμο, και εκείνος που χτυπούσε την πόρτα, δεν την χτυπούσε, αν και φαινόταν ότι καθόταν έξω από την πόρτα και δίπλα στους τοίχους και χτυπούσε να του ανοίξουν.» Τονίζει ο σοφός Ωριγένης…
- Tony Vook , ? Ο Ωριγενης καταδικατηκε και ως προσωπο και ως διδασκαλια ,αλλεπαλληλες καταδικες , απο τους Επιφανιο και Θεοφιλο Αλεξανδρειας το 400 , δεκα αναθεματισμοι , Ιουστινιανος το 543 , δεκαπεντε αναθεματισμοι και οριστκος αφορισμος , απο την Ε οικουμενικη συνοδο το 553 . Αποφασισε τελικα , αν ενοχλουν ολοι της γης οι αφορισμενοι , η μονο ο Καζαντζακης και ο Ροιδης ?
- Kyprianos Christodoulides Τόσο σοφός ήταν ο βλαξ ! "Τα έκοψε" (αυτοευνουχίστηκε), επειδή έτσι κατάλαβε την περιτομή της καρδιάς εν πνεύματι, όπως γράφει ο απ. Παύλος . Φευ , υπάρχουν άλλοι δυστυχέστεροι που δεν τό καταλαβαίνουν καθόλου . Ότι είπε σοφά λόγια ουδείς το αμφισβητεί . Είπαν και οι πρόγονοι, αλλά τα έκαναν μούσκεμα από την πολύ σοφία. Ο Θεός δεν εφανερωθη σ' αυτούς επειδή δεν είχαν την πίστη και την ταπείνωση του Αβραάμ , γράφει ο Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός . Ήταν υπερόπτες και ο ένας ζητούσε να φανεί ανώτερος από τον άλλο. «Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν.}
- Stathis Pappous «Ο σοφός επέλεξε τον σωματικό αυτοευνουχισμό, καθ' όμοιο τρόπο που κάποιοι άλλοι επιλέγουν τον αντίστοιχο πνευματικό ... πολλοί σοφοί μαζεύτηκαν ..».
- Kyprianos Christodoulides Ναι, οι άλλοι, τους οποίους ευγενώς χλευάζει ο κ. Στάθης Παππούς, ευνουχίζουν το πνεύμα της πλάνης για να μην πολλαπλασιάζεται και στο τέλος μας κυριεύσει . Αλλά πόσοι και ποιοί το καταλαβαίνουν αυτό ; Αυτό μπορείς να το κάνεις κ. Στάθη ;
« 12 εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω· καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω. » (Μτ. ιθ΄). Και επί τούτοις βλέπε ,
Λόγος λζ΄, εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ Εὐαγγελίου· Ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, καὶ τὰ ἑξῆς.
Συγγραφέας: Γρηγόριος Ναζιανζηνός
21. Καὶ εἰσὶν, οἵτινες ἑαυτοὺς εὐνούχισαν διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ἄλλοι διδασκάλων μὲν οὐκ ἐπέτυχον, ἑαυτῶν δὲ γεγόνασιν ἐπαινετοὶ διδάσκαλοι. Οὐκ ἐδίδαξέ σε μήτηρ τὸ δέον, οὐκ ἐδίδαξέ σε πατὴρ, οὐ πρεσβύτερος, οὐκ ἐπίσκοπος, οὐκ ἄλλος τις τῶν τὸ διδάσκειν πεπιστευμένων. Ἀλλὰ τὸν ἐν σοὶ λόγον κινήσας, ἀλλὰ τὸν σπινθῆρα τοῦ καλοῦ διὰ τῆς προαιρέσεως ἀνάψας, σαυτὸν εὐνούχισας, τὴν ῥίζαν ἐξέτεμες, τὰ ὄργανα τῆς κακίας ἐξώρισας, τοσαύτην ἕξιν ἐκτήσω τῆς ἀρετῆς, ὥστε καὶ σχεδὸν ἀδύνατόν σοι γενέσθαι τὴν περὶ τὰ χείρω φοράν. Διὰ τοῦτο ἐπαινῶ καὶ τοῦτον τὸν εὐνουχισμὸν, καὶ τυχὸν μᾶλλον τῶν ἄλλων. Ὁ δυνάμενος χωρεῖν, χωρείτω. Ἣν βούλει δέξαι μερίδα, ἢ ἐπακολούθησον τῷ διδασκάλῳ, ἢ γενοῦ σαυτοῦ διδάσκαλος. Ἓν αἰσχρὸν μόνον, μὴ τμηθῆναι τὰ πάθη. Περὶ δὲ τοῦ τμηθῆναι τὰ πάθη, μηδὲν διαφέρου. Καὶ ὁ διδάσκων, πλάσμα Θεοῦ, καὶ σὺ γέγονας ἐκεῖθεν· κἄν τε ὁ διδάσκαλος ἁρπάσῃ τὴν χάριν, κἄν τε γένηται σὸν τὸ καλὸν, καλὸν ὁμοίως ἐστί.
Δημοσίευση σχολίου