Η αράχνη του Διαδικτύου

Με τη "βούλα" του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων,έχουμε σήμερα άθεους και μηδενιστές θεολόγους να διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών στα παιδιά μας. Είναι νόμος της παγκοσμιοποίησης και οι κυβερνήτες, άνευρα και ασπόνδυλα μέλη της,κάνουν πράξη ό,τι αυτή τους υπαγορεύει.

Ένας από αυτούς τους διορισμένους άθεους στη Μέση Εκπαίδευση,έχει στήσει το διαδικτυακό του τόπο για να συλλέγει,όπως η αράχνη, τα μικρά και ανώριμα "ζωύφια".Νεαρά και ανήσυχα παιδιά,που έχουν θρησκευτικά και άλλα ενδιαφέροντα.Έγραφε λοιπόν πρόσφατα,με απελπιστική ως συνήθως διάθεση,για το σημερινό κατάντημα της κοινωνίας μας και έμμεσα κατηγορούσε το "σύστημα",που φτιάχνει ανθρώπους οι οποίοι νομίζουν ότι αυτοί είναι το κέντρο του Σύμπαντος.
Του απάντησε κάποιος,λέγοντας ότι το "σύστημα" φτιάχνει διεκδικητικούς πολίτες,που το μόνο που ξέρουν είναι να διεκδικούν δικαιώματα κι εκείνος του απάντησε ειρωνικά: "Εσύ,βέβαια,βρίσκεις για όλα μια μοναδική εξήγηση".

Ο συνομιλητής του ισχυρίστηκε ότι: "Αν οι εξηγήσεις,συμβαίνει να είναι μοναδικές,αυτό δεν οφείλεται σε μένα.Οφείλεται στο ότι πάντα υπάρχει μια και μόνη εξήγηση. Τολμώ να πω για όλα τα πράγματα.Την οποία άλλοι μεν καταλαβαίνουν και έτεροι,οχυρωμένοι πίσω από ποικίλες ατομικές ιδιοτέλειες και εγωκεντρικά συμπλέγματα,δεν την καταλαβαίνουν.Ή μάλον καλύτερα προσποιούνται ότι δεν την καταλαβαίνουν.Στο τέλος όμως επιδεινώνουν τη θέση τους", για να δεχθεί μια ακόμη ειρωνία εκ μέρους της διαδικτυακής αράχνης: " Μου φαίνεται ότι εσύ δεν βλέπεις τα χρώματα με τα οποία είναι η ζωή γεμάτη",του είπε.

Τότε λοιπόν και ο συνομιλητής αντιπαρατήρησε: "'Οταν τα χρώματα μπερδεύονται με τα αρώματα δεν έχει νόημα να γίνεται κανένας διάλογος". Το κατάλαβε αυτό η διαδικτυακή αράχνη και πέταξε στα άχρηστα την παρατήρηση του συνομιλητή του. Ασχολήθηκε με άλλους, που καλώς γνώριζε ότι θα πέσουν στα δίχτυα της. Ένας από αυτούς (υπήρξαν και άλλοι) πήρε αφορμή από τον ... παραπεταμένο προηγούμενο συνομιλητή και είπε: " Μου θυμίζει Μεσαίωνα αυτό το "όλα έχουν μια εξήγηση".Τότε έλεγαν ότι ο ήλιος γυρίζει γύρω από τη Γη και δεν δέχονταν την επιστημονική άποψη,η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο".

Πήρε και πάλι το λόγο ο εξοστρακισθείς συνομιλητής και είπε: " Αν το σκεφθείς βαθύτερα,θα διαπιστώσεις ότι για όλα τα πράγματα,τελικά μια είναι η εξήγηση (θέλεις,την ονομάζεις άποψη) που υπάρχει. Ας πάρουμε παράδειγμα τα χρώματα και ας πούμε ότι βλέπουμε μια λευκή επιφάνεια,όπου ο ένας λέει ότι τη βλέπει "άσπριδερή",ο αλλος ότι φέρνει λιγάκι στο κρεμ,ο τρίτος ότι κάπως γκριζάρει και ένας τελευταίος λέει, ότι το χρώμα αυτό μυρίζει θάλλασα. Αντιλαμβάνεσαι ότι ο τελευταίος,που βλέπει το χρώμα κι αυτός κάνει λόγο για άρωμα, είναι μάλλον φευγάτος. Οι υπόλοιποι,τσακώνονται για την απόχρωση και οι εξηγήσεις τους,είναι απόψεις για την απόχρωση.Ουσιαστικά όμως,αυτό που τους απασχολεί είναι το χρώμα και όχι η απόχρωση.Ή έχει χρώμα,η επιφάνεια που βλέπουν τα μάτια τους,ή δεν έχει. Αυτό εννοώ όταν γράφω: "Τολμώ να πω,για όλα τα πράγματα μια εξήγηση υπάρχει".Φυσικά,ούτε στο απόλυτο σκοτάδι υπάρχει χρώμα,ούτε ομοίως και στο άπλετο εκτυφλωτικό φως. Σε στραβώνει και τι να δεις μετά; Γι' αυτό και οι Ορθόδοξοι κάνουμε λόγο για "ανέσπερο Φως". Δεν πολυπραγμονούμε ως προς τις αποχρώσεις του Φωτός.Εκτός αν κάποιος μας προκαλέσει. Αλλά και δεν παρασυρόμαστε από ακρότητες του τύπου: Απόλυτο φως ή απόλυτο σκότος,γιατί το πιθανότερο,κάποιος μας ξεγελά.
Ατελής,βλέπεις,είναι η φύση μας και η σοφιολογούσα επιστήμη,σήμερα την έκανε ατελέστερη."

Η αράχνη του διαδικτύου κι αυτό το πέταξε. Της έκανε ζημιά, όπως ζημιά της έκανε όταν ο απόβλητος της συζήτησης έθεσε την τελική του παρατήρηση σε κάτι που έγραφε,για να παραπλανήσει και να συγχύσει ακόμη περισσότερο τα ανήσυχα νεαρά πνεύματα:

"Έχω την άποψη ότι η αναζήτηση και η συζήτησή μας (σ.σ. για να φτιάξουν τα πράγματα) πρέπει να φθάσει σ΄ εκείνο το πολιτιστικό βάθος, που θα μπορέσει να φτιάχνει παιδεία και να διαμορφώνει ανθρώπους, που θα είναι σωστοί είτε δημόσιοι είτε ιδιωτικοί υπάλληλοι είτε ότι άλλο".

Αυτό που πέταξε η αράχνη ήταν τούτο:

" Με βάση τα παραπάνω θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω: Το "πολιτιστικό βάθος",που καλούμαστε να αναζητήσουμε και να συζητήσουμε, για να μπορέσει να υπάρξει παιδεία σωστής διαμόρφωσης πολιτών,έχει ένα όριο - ή απλούστερα,και όχι περιπαικτικά,έχει πάτο - ή δεν έχει; Αν το βάθος αυτό σταματά σε κάποιο σημείο, και δεν είναι άβυσσος,τότε πείτε μας επιγραμματικά πως το προσδιορίζετε,χωρίς την εύσχημη υπεκφυγή: "Εχω γράψει αναλυτικά γι΄ αυτό στα βιβλία μου". Αναλυτικά όμως σπουδάσατε την πίστη μας και καταλήξατε στο συμπέρασμα ότι όλα είναι κοινώς καραγκιοζιλίκια. Κατά τον ίδιο τρόπο,πείτε μας συμπερασματικά ποιο πρέπει να είναι το πολιτιστικό βάθος που θα πρέπει να προσεγγίσουμε. Και τελικά,για να μη χανόμαστε σε απεραντολογία συζητήσεων,ερωτώ : Θα καταλήξουμε σε έναν ή δυο,ενδεχομένως και τρείς,κοινά αποδεκτούς τρόπους διαμόρφωσης συμπεριφοράς ή όχι; Δώστε σας παρακαλώ μιαν απάντηση για να μη χαθώ,όπως εσείς και πολλοί άλλοι, στο πέλαγος της εξαιρετικά πολύπλοκης ανθρώπινης συμπεροφοράς, που καθώς ισχυρίζεστε, ανάγεται σε πολλούς παράγοντες.

Πιθανολογώ,φυσικά,ότι δεν θα δημοσιεύσετε το σχόλιο και οι λόγοι είναι ευνόητοι.Δυστυχώς για σας,δεν είναι πεζοδρομιακού τύπου αυτά που γράφω.Είναι κάτι,άλλωστε,που ποτέ δεν κάνω. Κατά τα άλλα,φαντάζομαι είσαστε δημοκρατικών αντιλήψεων και όλα τα ευπρεπή σχόλια γίνονται ευμενώς δεκτά στην ιστοσελίδα σας. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις."