Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Των δεινών ο αντιγράφος


Τι θέλω και γράφω αυτά, των δεινών ο αντιγράφος;

"Προσοχή, δεν είναι καιρός να κάνει κανείς του κεφαλιού του, φωνάζει εξακολουθητικά ένα πιστό τέκνο της Ενωμένης Χριστιανικής Εκκλησίας. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να προδώσει την πίστη μας, οι φύλακες στρατηγοί είναι έτοιμοι, περιμένουμε τη συντεταγμένη αποχώρηση (σημ. ή αποτείχιση)".

Εσείς και οι όμοιοι με σας, απάντησε κάποιος τον οποίο εγώ αντιγράφω, να κάνετε τη συντεταγμένη σας αποχώρηση (σημ. ή αποτείχιση) περιμένοντας άχρι καιρού, να σας δώσουν το σύνθημα οι στρατηγοί. Το έδωσαν κάποτε, αλλά μετά από λίγο, βγήκαν και είπαν ότι απλά ήταν μια άσκηση ετοιμότητας. Ήταν κάτι σαν την επιστράτευση του 1974, όπου κανείς δεν ήξερε τίποτα και όλοι αγεληδόν βρέθηκαν σε στρατώνες και σε μονάδες έτοιμοι για πόλεμο δίχως όπλα, δίχως σχέδιο. Στρατηγοί όμως υπήρχαν. Εκτελούσαν εντολές άλλων.

Και συνέχισε. Πέρασαν τα χρόνια, γίναμε περισσότερο φιλήσυχοι και φιλειρηνικοί - α, ναι και με υπερβάλλουσα αγάπη - για να ζητιανεύουμε σήμερα την ακεραιότητα αυτού που κάποτε ήταν η πατρίδα μας. Αλλά και την Ιστορία μας. Χρεοκοπήσαμε. Άλλοι έφαγαν και γλέντησαν τους κόπους τους δικούς μας και έρχονται τώρα να μας πάρουν πίσω αυτά που με στερήσεις βάζαμε στην άκρη "για την κακιά στιγμή", για τις ψυχές που φέραμε στον κόσμο.

Θα μας τα πάρουν. Γιατί πρέπει να θρέψουν όλους αυτούς τους λαθραίους που μας φόρτωσαν. Τα λεφτά που οι άλλοι τους έδιναν για να τους βολέψουμε, αυτοί τα επένδυσαν σε παράκτιους παραδείσους φροντίζοντας για τη σταδιοδρομία, το εξασφαλισμένο μέλλον των παιδιών τους και τη δική τους "κακιά στιγμή". Για τα γεράματά τους, όπως είπε και ένας εκατόγχειρας της ιεροσύνης.

Εμείς είμαστε συνηθισμένοι. Θα πούμε το "έχει ο Θεός" και κουτσά-στραβά, θα τα γυροφέρουμε. Τους κόπους και το μόχθο μας πάντα τον σφετερίζονταν, πάντα μας έκλεβαν και πάντα θα μας κλέβουν. Αλλά την πίστη μας όχι. Δεν θα τους το επιτρέψουμε, ως εδώ ήταν. Θα φύγουμε ασύντακτοι, αλλά θα συνταχθούμε στη φωνή που μας καλεί:

"Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε".

Τι θέλω και γράφω αυτά, των δεινών ο αντιγράφος;

2 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Τι είναι αυτό; Ψηφιακό σήμα Μορς; Δεν καταλαβαίνω τίποτα.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό- ανεπίδεκτε μοντέρνας μαθήσεως- είναι ένα μουτράκι γελαστό που σε κοιτάει ...ξαπλωμένο- τα μάτια επάνω αριστερά, μετά η μύτη και μετά το στομα του.
Αμα το στρίψεις λίγο προς δεξιά, θα γίνει όρθιο το χαμόγελο της φάτσας...άντε!
έμαθες και κάτι καινούργιο σήμερα!