Διάφορα Θέματα « ἡ θεοσέβειά ἐστι σοφία, τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη » Ιώβ
Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
ΣΧΟΛΙΑΣΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
Ο ένας έγραψε :
"Τέλος θα αναφέρω κάτι, που το λέω πάντα και το θεωρώ το ορόσημο της αναζήτησης της σκέψης:
«Η αλήθεια, είναι πάντα ντυμένη με το ψέμα, για να την δεις, πρέπει να την ξεγυμνώσεις από αυτό»"
Υπογραφή
...
Και ο άλλος απάντησε :
Τέλος, θα αναφέρω κάτι που δεν το λέω εγώ :
"Πας ο ών εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής"
Υπογραφή
Ευαγγελιστής Ιωάννης
Ο ένας έγραψε :
"Ο θεός επέτρεψε την πτώση του ανθρώπου δηλαδη την γνώση αγαθού και πονηρού δότι έτσι ο άνθρωπος κατέκτησε μαζί με την γνώση καί την ελευθερία του"
Και ο άλλος απάντησε :
Ο Θεός δεν επιτρέπει, ούτε απαγορεύει. Δεν θέτει και δεν αντιθέτει. Προνοών και προγνωρίζων συμβουλεύει, δίνει οδηγίες.
Αυτά, ως προς το "Και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ λέγων, από παντός ξύλου του εν τω παραδείσω βρώσει φαγή, από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ’ αυτού, ή δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε".
ΣΗΜ.
Το "ενετείλατο", είναι εκ του "εντέλλομαι", που σημαίνει "διατάσσομαι". Κατά δε την αρχαία μέση φωνή(*) και διάθεση(**) - είναι και το εντέλλομαι - το "διατάσσομαι" σημαίνει: Ορίζω εις διαθήκην, κάμνω διαθήκην. (Βλ. Λεξικό Δ. Δημητράκου)
(*)Μέση φωνή ρήματος : Σύνολο τύπων το οποίο αρχίζει με την κατάληξη -ομαι ή -μαι
(**) Ρήματα μέσης διαθέσεως ή μέσα λέγονται εκείνα, τα οποία σημαίνουν ότι το υποκείμενον ενεργεί, η δε ενέργειά του επιστρέφει εις αυτό το ίδιον.
(Από τη "Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης" του Αχιλλέως Α. Τζαρτζάνου)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου