Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Σχόλιο σε καίρια Ερωτήματα


Τα Ερωτήματα μπορεί ο αναγνώστης να τα διαβάσει ακολουθώντας τον παρατιθέμενο σύνδεσμο :
http://aktines.blogspot.com/2011/03/blog-post_12.html
Το Σχόλιο που ακολουθεί κατατέθηκε εκεί, κατατίθεται και εδώ, για λόγους ευνοήτους.

Είναι το ακόλουθο
:

Μου φαίνεται ότι η "Φιλορθόδοξος Ένωσις" έχει χάσει το "μπούσουλα".

Και όμως υπάρχει!

Είναι "Τα δύο άκρα" και ο κατασκευαστής αυτού του "μπούσουλα" έχει το ένδοξο, υπερήφανο και πολυτίμητο, όνομα Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (καλύτερα να το έγραφα Epifanios Theodoropoulos - ο έχων νούν "ας ψηφίσει" την ημέτερη προτίμηση).

Λοιπόν, ας ανοίξει αυτό το "κατασκευαστικό πόνημα" και αφού το μελετήσει καλά, ας υποβάλλει εκ νέου τα ερωτήματα.

Συνιστώμενο βοήθημα : Η επίκληση του αγίου ονόματος (...) του βιαίως τελειωθέντος (...) Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Σημείωση
Λέγεται ότι "αίμα μαρτυρίου δεν σώζει τον αιρετικό", πράγμα που πλέον δεν ισχύει για τη σύγχρονη (μεταπατερική και συναφειακή) ορθόδοξη θεολογία "μας" και την, εκ των πραγμάτων, πολιτική που ακολουθούμε.


Για τη φωτογραφία

Ελήφθη από τον Eddie Adams κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ και οι λεπτομέρειες βρίσκονται εδώ : http://tvxs.gr/node/51108
"Μια φωτογραφία σύμβολο της θηριωδίας του πολέμου του Βιετνάμ" TVXS.gr

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωχ πάλι φαντασίες! Του λεγομένου λέει, έχει σημασία αυτό. Δεν είστε εσείς ο Κυπριανός Χριστοδουλίδης αλλά κατα τον Τελεβάντο είστε ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ Κυπριανός Χριστοδουλίδης.


Ο/Η Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...
Τι σημαίνουν οι ασυναρτησίες του λεγόμενου Κυπριανού Χριστοδουλίδη;

Αν καταλάβαμε καλά τα βάζει με τον Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο;

12 Μαρτίου 2011 10:56 μ.μ.

http://aktines.blogspot.com/2011/03/blog-post_12.html

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Δεν ξέρω αν αυτός κυνηγά φαντάσματα ή τα φαντάσματα τον κυνηγούν. Μάλλον, το δεύτερο ισχύει.

Ανώνυμος είπε...

Μπορείτε να μας εξηγήσετε την διαφορά του πρώτου απο το δεύτερο; Έχει καμία διαφορά;

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαρίστως. Θα πρέπει όμως να γνωρίζεις κάποια βασικά στοιχεία Ψυχιατρικής. Θα προσπαθήσω εν συντομία να σε βοηθήσω να τα καταλάβεις.

Η Ψυχιατρική διακρίνει τρείς μεγάλες κατηγορίες ψυχικών νοσημάτων ή διαταραχών. 1) Τις νευρώσεις, 2) Τις ψυχώσεις και 3) Τα οργανικά ψυχοσύνδρομα.

Οι νευρώσεις θεωρούνται ήπια νοσήματα χωρίς φυσικά να αποκλείονται οριακές καταστάσεις, όπου υπάρχει διακύμανση μεταξύ νεύρωσης και ψύχωσης. Οι οποίες (ψυχώσεις) θεωρούνται μείζονα ψυχιατρικά νοσήματα και κατά κανόνα σοβαρά.

Ο κυνηγός φαντασμάτων πάσχει από νεύρωση η οποία μπορεί να τον οδηγήσει σε παραλήρημα ή παραληρηματικές ιδέες. Όπου εχει την αίσθηση του διωκομένου, του αδικουμένου, του εκμεταλλευομένου, του υβριζομένου κλπ., χωρίς όμως να συμβαίνει αυτό. Θεωρεί τον εαυτό του ικανό να διερευνά τα εσωτερικά (ψυχικά) κίνητρα των εκμεταλλευτών του, των υβριστών του κλπ.

Ευνόητο ότι ο ίδιος είναι πρότυπο - ίσως, εντεταλμένος φύλακας αρχών και αξιών - και ότι ουδέποτε διώκει, υβρίζει, εκμεταλλεύεται ή αδικεί άλλον.

Το παραλήρημά του δεν είναι οργανωμένο, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, εν αντιθέσει με το παραλήρημα των ψυχωσικών. Εκεί ο πάσχων ακούει πραγματικές, ας πούμε, φωνές ή βλέπει παραστάσεις, οι οποίες κατά κανόνα τον οδηγούν σε βιαιοπραγία κατά άλλων ή κατά του εαυτού του.

Αυτή ή αυτές, είναι οι περιπτώσεις των κυνηγών φαντασμάτων. Μπορεί να είναι ήπιες, αλλά μπορεί να είναι και σοβαρές.

Στην περίπτωση τώρα να σε κυνηγούν φαντάσματα συμβαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Διότι τα φαντάσματα αυτά είναι οι τύψεις συνειδήσεως. Οι οποίες, αν παραμείνουν στο υποσυνείδητο ή στο ασυνείδητο, δηλαδή ανομολόγητες, κάποια στιγμή θα βρούν την ευκαιρία να ξυπνήσουν και τότε τα πράγματα δεν θα είναι καλά. Ακόμη και όταν πάρουμε την απόφαση να φανερώσουμε ό,τι μας βασανίζει σε άνθρωπο που είναι αρμόδιος να θεραπεύει της ψυχής μας τα πάθη ή τις ενοχές.

Θα μπορούσα να επεκταθώ περισσότερο στο σημείο αυτό, αλλά δεν θα το κάνω. Ανοίγουμε τεράστιο κεφάλαιο και δεν έχει σχέση με το ερώτημα που μου έθεσες.

Πάντως, ένα είναι γεγονός : Όταν σε κυνηγούν φαντάσματα η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και η αντιμετώπιση λίαν δύσκολη. Πόσο μάλλον όταν σε διδάσκουν και σε παρακινούν να ξεχάσεις τις ενοχές ή "να μάθεις να ζεις" με αυτές. Χειρότερο δε όλων, είναι όταν οι εντεταλμένοι να διαφυλάσσουν την ψυχική υγεία βρίσκονται βουτηγμένοι μέσα στην υποκρισία : το ψεύδος και τους έκθεσμους συμβιβασμούς. Τότε, πραγματικά, δεν υπάρχει θεραπεία. Η αρρώστια σέρνεται και με κάποια υποκατάστατα, προσπαθούμε να φέρουμε στα ίσα την "παλάντζα". Αλλά αυτή μόνιμα γέρνει.

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ κ.Χριστοδουλίδη για την κουραστική ανάλυση που σας προκάλεσα, ήσασταν κατατοπιστικότατος οφείλω να πω και μας εμπλουτίσατε τις ιατρικές μας γνώσεις.

Μιχάλης

Ανώνυμος είπε...

Τόσο αναλυτική περιγραφή δεν την περίμενα, ούτε τόσες γνώσεις Ψυχιατρικής απο έναν Παθολόγο.
Με καταπλήξατε πραγματικά.

Φιλόλαος