Έκφραση και εικασία
Στην εφημερίδα "Το Βήμα" δημοσιεύθηκε άρθρο του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη Λαυρεωτικής και Μεσογαίας κ. Χατζηνικολάου, με αφορμή το προσχέδιοι νόμου του Υπουργείου Υγείας κλπ., για την "εικαζόμενη δωρεά σώματος" (ή οργάνων).
Η δωρεά σώματος, γράφει, δεν εικάζεται αλλά εκφράζεται. Και παρακάτω γίνεται περισσότερο σαφής, ως προς "το έλλειμμα αυτών των τελευταίων", δηλ. μεταμοσχεύσεων και μοσχευμάτων, η οποία, σημειώνει ο γράφων, δεν λέει "να πάρει μπροστά". Έχουμε 6 δωρητές ανά εκατομμύριο ενώ άλλοι αριθμούν 35 και βάλε.
Η σαφήνεια του σεβασμιοτάτου αφορά σε διαπιστώσεις με έμμεσες υποδείξεις δια την υπέρβαση των εμποδίων. Ιδού τι γράφει η εφημερίδα :
"Ως τώρα οι μεταμοσχεύσεις στηρίχτηκαν στην ιδέα της δωρεάς οργάνων. Αυτή παρουσιάστηκε ως πράξη ύψιστης εθελοντικής προσφοράς και συναλληλίας. Και πράγματι έτσι είναι. Επειδή όμως είτε η συναλληλία μας είναι περιορισμένη είτε άλλες αδυναμίες του συστήματος και της ζωής μας είναι αυξημένες, η χώρα μας είναι πολύ φτωχή σε δωρητές και συνεπώς σε δότες". (Μ. Μεσογαίας Νικόλαος)
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που λέει ο μητροπολίτης Λαυρεωτικής και Μεσογαίας ο στόχος για την αύξηση του αριθμού εκείνων που επιθυμούν να μην εικάζονται, αλλά να εκφράζονται, περιλαμβάνει:
Πρώτον, να διευρύνουμε τους ορίζοντες της ύψιστης εθελοντικής προσφοράς και συναλληλίας μας και δεύτερον, να ελαττώσουμε τις αδυναμίες του συστήματος και της ζωής.
Ως προς τη διεύρυνση των οριζόντων της συναλληλίας, ο σεβασμιότατος αναφέρεται προφανώς σε πληρέστερη, κάθετα και οριζόντια, εμπέδωση της ιδέας του "δώρου της ζωής", έτσι ώστε, εκεί που δεν φαίνεται ο θεός (...) να φαίνεται - καλύτερα να εκφράζεται - ο άνθρωπος.
Αποδέκτες της έμμεσης οπωσδήποτε πρότασης του σεβασμιοτάτου είναι οι εν Χριστώ αδελφοί συνεπίσκοποι και μητροπολίτες. Οι οποίοι καλούνται να διευρύνουν (σ.σ. κάθετα και οριζόντια, έχει σημασία αυτό) τους ορίζοντες της συναλληλίας. Διότι τεκμαίρεται εκ των πραγμάτων ότι υστερούν, οι πιστοί δεν είναι συνάλληλοι του "δώρου ζωής".
Και ερχόμαστε τώρα, αφήνοντας για το τέλος μερικά άλλα, στις αδυναμίες του "συστήματος και της ζωής" (sic). Εδώ, ο σεβασμιότατος ρίχνει το γάντι στο σύστημα και τη ζωή του συστήματος. Ποιο είναι αυτό το σύστημα; Ποιο άλλο; Αυτοί που επείγονται να περάσουν το προσχέδιο νόμου της "εικαζομένης δωρεάς", όπου, κατά την προσφιλή τακτική τους, προκηρύσσουν "έναρξη διαλόγου" με τους εμπλεκομένους φορείς.
Περισσότερες λεπτομέρειες :
1. http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/04/blog-post_06.html
2. http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/04/blog-post_06.html
Το αποτέλεσαμα είναι γνωστό. Διάλογοι τέτοιου είδους γίνονται για προσχηματικούς λόγους με "κερασάκι" τη διαδικτυακή διαβούλευση και τελική ψήφιση (σημ. όπως πάντα κατά τη συνείδηση που έχει το κόμμα!) του νομοσχεδίου.
Και πάμε τώρα στο τέλος, στη ζωή του συστήματος.
Θέλει ο σεβασμιότατος το "δώρο ζωής" να εκφράζεται και να μην εικάζεται. Πολύ ωραία. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος είναι μεν ζωντανός, ανίκανος δε να εκφρασθεί; Διότι οι περιπτώσεις αυτές υπάρχουν. Αλλά πέραν τούτων και των τοιούτων, υπάρχουν και οι άλλοι.
Ο σεβασμιότατος, ως πρόεδρος της επιτροπής Βιοηθικής, όταν τέθηκε το ερώτημα αν οι φερόμενοι εγκεφαλικά "νεκροί" είναι άψυχοι ή έμψυχοι, δέχθηκε ικανοποιητική την απάντηση που έδωσε στον ερωτώντα - συμπτωματικά ήταν ο γράφων - ο καθηγητής της Νευρολογίας κος. Μπαλογιάννης. Ο οποίος απάντησε με το αμίμητον : "Είναι έμψυχοι, αλλά ανέκφραστοι"!
Τώρα ο σεβασμιότατος τους βρίσκει μπροστά του και παραδόξως ξιφουλκεί υπέρ αυτών: "Η δωρεά οργάνων (ή σώματος) δεν εικάζεται, αλλά εκφράζεται", μας λέει. Πλην όμως οι έμψυχοι αλλά, φευ, ανέκφραστοι τι μπορούν να κάνουν; Τους είναι αδύνατη η έκφραση, όχι όμως και η εικασία. Μπορεί κανείς να αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο σε άνθρωπο έμψυχο, αλλά ανέκφραστο; Δεν είναι πάντα απαραίτητο η εικασία να εκφράζεται και άνθρωπος που δεν εικάζει, είναι μάλλον ανύπαρκτος.
Οπότε, τον λόγον έχουν εκείνοι που είναι σε θέση να ακούσουν και να καταλάβουν τις εικασίες των ανέκφραστων εγκεφαλικά "νεκρών". Όχι όμως και τις ικεσίες τους, τις οποίες δυστυχώς δεν άκουσε ούτε και ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, όταν του δόθηκε η ευκαιρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου