Όλα όσα γράφει ο Ν. Μπογιόπουλος (σημ. θα τα διαβάσετε παρακάτω) είναι πέρα για πέρα σωστά. Αλλά αυτά έπρεπε να τα γράφει, να τα λέει και να τα φωνάζει, ένας κομματικά ανένταχτος, έστω και μαρξιστής - ακόμη καλύτερα.
Δυστυχώς, προέρχονται από έναν στρατευμένο σε πολιτικό κόμμα, που δέχεται (το κόμμα) να αποτελεί μέρος του Συστήματος μιας παγκόσμιας, δήθεν δημοκρατικής, κοινοβουλευτικής απάτης και νομίζει (το κόμμα), ότι κάποτε θα ανέλθει στην εξουσία με την ψήφο του λαού.
Αν το κόμμα και ο Ν. Μπογιόπουλος δεν ήταν - εκόντες άκοντες - γρανάζι του Συστήματος, τότε θα υπήρχαν ελπίδες ώστε κάτι νέο να προκύψει μέσα από τις φαυλεπίφαυλες δημοκρατικές διδικασίες της ψήφου και των εκλογών.
Όταν οι εξαγορασμένοι και τοποθετημένοι αχυράνθρωποι του κοινοβουλίου άνοιγαν τις κάλπες και εύρισκαν μέσα μόνο καμιά τριακοσαριά χιλιάδες ψήφους - τόσες μπορούν να αγοράσουν - τότε να βλέπαμε τι θα έκαναν και τι θα μας έλεγαν. Το σύνηθες αηδιαστικό "μοτο" : Μας ψήφισε ο λαός, θα αντιστοιχούσε στη μειοψηφία των πουλημένων ψηφοφόρων. Κανείς δεν θα μπορούσε να το κρύψει και η απάτη τους, οι τριακόσιες χιλιάδες να παρασύρουν στις κάλπες τα πέντε εκατομμύρια του εκλογικού σώματος, θα γινόταν πασιφανής.
Αυτοί που είναι μέσα στο Σύστημα και φωνάζουν ή γράφουν, όπως ο Ν. Μπογιόπουλος, η Λ. Κανέλλη και άλλοι, είναι εκεί για να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Το Σύστημα γι΄ αυτό τους θέλει, γι΄ αυτό τους πληρώνει, κι έτσι δεν ανατρέπεται.
Έχουμε δημοκρατία, δοξάστε την και ψηφίστε.
Υστερόγραφο
Το Σύστημα επειδή διαισθάνεται τον κίνδυνο που διατρέχει, έδωσε εντολή εδώ και χρόνια, στα εγχώρια εντεταλμένα όργανά του, να μας γεμίσουν με λαθρομετανάστες. Οι οποίοι εντός ολίγου θα είναι εκείνοι που θα καθορίζουν το μέλλον των εκλογών και της, διακυβερνόμενης πλέον, χώρας. Η αγορά αυτών δεν θα στοιχίσει. Θα τους αγοράσουν κάνοντάς τους "πολίτες της χώρας του ασύλου", θα τους δώσουν δικαίωμα ψήφου, και η Ελλάδα θα γίνει η Αμερική των Βαλκανίων, όπως επιθυμούν τα όργανα του ΕΛΙΑΜΕΠ, δηλαδή της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ευνόητο ότι οι εργαζόμενοι στον καθαρισμό των παρ-πριζ στα φανάρια ή αυτό, τώρα, του συλλέκτη των ανακυκλώσιμων σκουπιδιών, κοινώς ρακοσυλλέκτες των κάδων, δεν θα εκλείψουν. Οι γηγενείς, εγχώριοι πλέον Ινδιάνοι της Αμερικής των Βαλκανίων, θα είναι αυτοί.
Τα ανωτέρω με αφορμή αυτών που ακολουθούν. Γράφει ο Ν. Μπογιόπουλος και το άρθρο του επιγράφεται :
Όταν λένε ότι μειώνουν το αφορολόγητο όριο στις 5.000 ετήσιο εισόδημα, ξέρετε τι στην πραγματικότητα λένε;
Ότι από έναν εργαζόμενο με μηνιάτικο 350 ευρώ (μεικτά), θα του ζητούν να πληρώνει ...φόρο εισοδήματος!
Ότι από αυτόν τον άνθρωπο, που στην τσέπη του θα έχει λιγότερα από 10 ευρώ την ημέρα και που μ' αυτά πρέπει να φάει, να πιει, να στεγαστεί, να ντυθεί, να μετακινηθεί, να πληρώσει νερό, τηλέφωνο, ρεύμα, πετρέλαιο και βενζίνες, να πληρώσει τις φωτοτυπίες για τα ανύπαρκτα βιβλία στο σχολείο των παιδιών, να συντηρήσει το σαρκίο του και αν έχει οικογένεια να παλέψει για να την κρατήσει στη ζωή,λένε στον άνθρωπο που με αυτά τα 10 ευρώ «πρέπει» να.... πληρώσει τα χαράτσια τους στη ΔΕΗ, στην έκτακτη εισφορά, στην αναδρομική φοροκλοπή, στον ΦΠΑ 23% κ.ο.κ.,ότι στο τέλος του χρόνου θα του ζητάνε να πληρώνει από πάνω και ...φόρο εισοδήματος!
Οι «σωτήρες», οι «αντιεξουσιαστές», αυτά τα σοσια-ληστρόνια άνευ προηγουμένου, έχουν το θράσος να λένε ότι από αυτόν τον άνθρωπο των 350 ευρώ το μήνα (μεικτά),από τον άνθρωπο που τον έχουν κυριολεκτικά στην πείνα, στην ανείπωτη εκμετάλλευση, που του έχουν ληστέψει και την τελευταία δεκάρα σε έμμεσους φόρους, που δεν του επιτρέπουν να καλύψει ούτε μέρος από τις στοιχειώδεις ανάγκες του, που του έχουν συνθλίψει το επίπεδο διαβίωσης,στο τέλος του χρόνου και κάθε χρόνο θα έρχονται, θα εμφανίζονται μπροστά του ως άλλοι «λυκόμορφοι φορολόγοι» - κατά την έκφραση του Ευγένιου Γιαννούλη του Αιτωλού - και θα του ζητάνε από πάνω να τους πληρώσει και ...φόρο!
Αλλά για ποια εισοδήματα να τους πληρώσει φόρο; Για τα κλεμμένα; Για τα κομμένα; Για τα ανύπαρκτα εισοδήματα της απλήρωτης εργασίας που ένεκα η «σωτηρία της πατρίδας» τα τρώει η κλίκα των «αφεντικών»;
Για ποια εισοδήματα ζητάνε φόρο; Για εκείνα του «απασχολήσιμου», για τα άλλα του «εργασιακώς έφεδρου» (!) ή για τα άλλα του «εκ περιτροπής» άνεργου;
Για ποια εισοδήματα ζητάνε φόρο; Για κείνα που τα βουτάνε προκαταβολικά για να τα δίνουνε στους τοκογλύφους ή για τα άλλα που τα λεηλατούνε κανονικά, για να μειώνουν τους φόρους στους βιομήχανους και να γεμίζουν με «πακέτα» τους τραπεζίτες;
Στη φωτογραφία αυτή βλέπετε τον κατοχικό δοσίλογο πρωθυπουργό ΓΑΠ με το επιτελείο του : Λοβέρδο, Πετσάλνικο, Παπουτσή, να φωτογραφίζονται, στο παρελθόν, με Μοναχούς (ίσως) της νέας (!) Μονής Εσφιγμένου. Και στη φωτογραφία που ακολουθεί ...
... βλέπετε τον "θεολόγο" Μουστάκη να φωτογραφίζεται δίπλα στον ηγούμενο Μεθόδιο.
Θαυμάσια, θα σκεφθεί ο θεατής. Μάλιστα δε, τώρα που ο κατοχικός ΓΑΠ πρόκειται να επισκεφθεί (πάλι) τη (νέα!) Μονή Εσφιγμένου, ίσως περάσει από το μυαλό του η σκέψη : Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό, ο ΓΑΠ να δώσει τη λύση στα βάσανα των κατατρεγμένων παλαιών Εσφιγμενιτών αποφασίζοντας να εφαρμοσθεί (επιτέλους ) η νομιμότητα!
Αν περιμένουμε από τον ΓΑΠ να ορθοτομήσει την αλήθεια "φίδι που μας έφαγε". Ποιά νομιμότητα να επικαλεσθούμε; Αυτή του "λεφτά υπάρχουν", των μυστικά προσυμφωνηθέντων - μεταξύ ΓΑΠ και Στρως Καν - να μπει στο κόλπο της χρεωκοπίας το ΔΝΤ - όταν δήλωνε απερίφραστα ότι "δεν θα πάμε στο ΔΝΤ" - και ένα σωρό άλλα από τον λαλίστατο "πρωθυπουργό Νο 2" Βενιζέλο;
Δεν είμαστε στα καλά μας.
Είδα τη φωτογραφία με ΓΑΠ, Λοβέρδο, Πετσάλνικο και άλλους "εθνοσωτήρες" μαζί με τους (νέους) Μοναχούς της (νέας) Εσφιγμένου. Έχω κι εγώ μια με τον "θεολόγο" Μουστάκη δίπλα στον ηγούμενο Μεθόδιο. Επικοινωνιακά τρυκ λέγονται αυτά για να μαζέψουν ψήφους, οι μεν, αγοραστές των βιβλίων του, ο δε.
Είναι η εικονική μας πραγματικότητα σε όλο της το ψεύτικο μεγαλείο! Η Virtual Reality όπως την ονομάζουν οι επικοινωνιολόγοι, για να παραπλανούν αυτούς που βλέπουν τις φωτογραφίες χωρίς να είναι σε θέση να διαβάσουν τα λόγια που βρίσκονται μέσα ή πίσω από την μπροστινή και σημειώσατε έγχρωμη επιφάνεια.
Δεν θα διαφωνήσω σε τίποτα με αυτά που έγραψε ο Μαρξ ή με αυτά που γράφει ο Ν. Μπογιόπουλος (*). Η διαφωνία μου, αφήνοντας στην άκρη επιμέρους οικονομικοπολιτικά ζητήματα - είμαι εντελώς αναρμόδιος - βρίσκεται στην φιλοσοφία, αν θέλεις, και των δυο (ή και άλλων).
Η διαφωνία μου είναι διότι ο Μαρξ και οι ακολουθήσαντες αυτόν, δεν κατάλαβαν - πώς θα μπορούσαν άλλωστε αφού ζούσαν μέσα σε έναν διεφθαρμένο Χριστιανισμό - σημείωσε και στο Βυζάντιο το ίδιο γινόταν - ότι τόσο αυτός όσο και εκείνοι που ευμενώς τον ασπάστηκαν, ήταν όλοι τους Χριστιανοί. Οι οποίοι και "βάφτισαν" μαρξιστή τον Χριστό προ της εμφανίσεως του Καρλ Μαρξ!
Αν μη τι άλλο, αυτό δείχνει πόσο αφελείς ήσαν δίνοντας στον Χριστό μόνο προφητικό ρόλο ή το ρόλο ενός μεγάλου προ μαρξιστή φιλοσόφου. Ο οποίος προανήγγειλε σε ανύποπτο χρόνο τον ερχομό του Μαρξ!
Το πρόβλημα αγαπητέ Μ. δεν είναι διαλεκτικό και εννοώ την φιλοσοφία. Τα στη φύση συμβαίνοντα μπορεί να ακολουθούν το φυσικό κανόνα του - και - λεγόμενου διαλεκτικού υλισμού. Σε θεωρητικό επίπεδο (αναφέρομαι στο χριστιανικό) κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Το καλό είναι φύσει καλό το δε κακό παράκειται : είναι "παρά φύσιν" (παρά την φύσιν, δηλαδή εκτός φύσεως). Συνεπώς δεν τίθεται διαλεκτικό ζήτημα αφού πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα : Από τη μια το "φύσει" καλό και από την άλλη το εκτός φύσεως (παρά φύσιν) κακό.
Τι σημαίνει αυτό; Όχι βέβαια αυτό που έλεγε κάποιος (...) : Μήπως νομίζεις ότι τα πράγματα θα άλλαζαν αν είχαμε εμείς στα χέρια μας την εξουσία;
Και απαντώ, ναι, θα άλλαζαν. Πότε όμως; Όταν αυτός που καλείται να εξουσιάσει αποδεικνύει λόγοις και έργοις ότι προτιμά να υπηρετεί τους αρχόμενους παρά να τον υπηρετούν οι αρχόμενοι (: ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθεν διακονηθήναι αλλά διακονήσαι).
Θα μου πεις ότι αυτό είναι ουτοπικό, δύσκολο έως και ανέφικτο. Θα συμφωνούσα βλέποντας τα χάλια της Παιδείας και όχι μόνο. Σημείωσε ότι το κατάντημα οργανώθηκε από μακρού, με μικρά βήματα αρχικά, όχι με τα άλματα που κάναμε τα τελευταία τριάντα με σαράντα χρόνια. Επίσης, ότι το φαινόμενο είναι παγκόσμιο.
Αν όμως μια χούφτα άνθρωποι ήταν αποφασισμένοι να δώσουν στους συνανθρώπους μας το παράδειγμα ενός διαφορετικού λόγου, και μάλιστα έμπρακτου, τότε θα υπήρχαν ελπίδες, ώστε η ουτοπία να λάβει σάρκα και οστά.
Εδώ όμως υπάρχει το πρόβλημα, το οποίο όπως καταλαβαίνεις είναι πρόβλημα της φιλοσοφίας. Διότι η φιλοσοφία εγκλωβίζεται στη διαλεκτική των πραγμάτων, ενώ η θεολογία αίρει το εμπόδιο αυτό : "Κηρύσσει Χριστόν εσταυρωμένον και ευαγγελίζεται ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μη κενωθεί ο σταυρός του Χριστού".
Πολύ πιθανόν, βέβαιο μάλλον, αυτά δεν τα έλαβε υπόψη του ο Μαρξ και εντελώς τα αγνόησαν, εκείνοι που έκαναν πράξη τα γραπτά του. Κένωσαν τον σταυρό του Χριστού. Άλλοι μίλησαν μόνο για το σταυρό και άλλοι, οι περισσότεροι, για έναν φιλόσοφο ανθρωπιστή. Για να μας δείξουν "την ανθρωπιά του ανθρώπου", αλλά απέτυχαν παταγωδώς.
(*)Βλέπε το βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα«Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε» του Ν. Μπογιόπουλου
"Ὁ Θεός καί οἱ Ἅγιοι νά μᾶς λυτρώσουν ἀπό τούς νεοβαρβάρους Βαρλααμίτες πού εἰσήλασαν στήν Ἐκκλησία μας", έγραφε σχολιαστής με αφορμή το νέο, πάλι, κατόρθωμα του ακαδημαϊκού - και με άμφια - θεολόγου. Του γνωστού μας Ιγνατίου, μητροπολίτη Δημητριάδος. Τίμησε έναν άγιο της Εκκλησίας στην Αγιά του Βόλου απαγγέλλοντας τα αναγνώσματα εκ της Παλαιάς Διαθήκης στην φιλτάτην καθομιλουμένη λαλιά. Το εκκλησίασμα εκτός από την κατανόηση, πρέπει να μετέχει και μετοχή δίχως γλώσσα "μαλλιαρή" δεν γίνεται, κατά τον Ιγνάτιο.
Κακώς, κατά τη γνώμη μου, όλοι αυτοί οι αποκαλούμενοι Βαρλααμίτες, προσδιορίζονται με βάση τον αιρετικό Βαρλαάμ, του οποίου οι ψευδοθεολογικές εισηγήσεις "παλαμίστηκαν" από τον αγ. Γρηγόριο Θεσ/νίκης (ή Παλαμά, εκ του κατά Βαρλαάμ "παλαμισμού").
Όλοι αυτοί συμπεριλαμβανομένου και του Βαρλαάμ έχουν δάσκαλο τον Βαλαάμ και τους Μωαβίτες του Βαλάκ. Ο Βαλαάμ, ως γνωστόν, υπέδειξε στον Μωαβίτη βασιληά Βαλάκ να αποφύγει τον πόλεμο με τους Ισραηλίτες. Του συνέστησε την διαπραγμάτευση, διάλογο θα λεγαμε σήμερα, όχι την κατά μέτωπο σύγκρουση, για να τους κατακτήσει (νικήσει) έπειτα ειρηνικά εξωθώντας τους στην πορνεία "και φαγείν ειδωλόθυτα".
Παρένθεση Γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα αυτό σήμερα και όπου υπάρχουν αντιστάσεις, εκεί εντοπίζεται κυρίως η τρομοκρατία και δευτερευόντως ο συντηρητισμός, ο ρατσισμός, η ομοφοβία, τελικά ο φασισμός. Η παρένθεση κλείνει.
Αυτό κάνουν και οι σημερινοί Μωαβίτες διδαχθέντες εκ του Βαλάκ, που ονομάζονται Βαρλααμίτες, διότι δεν αναλύεται και δεν επεξηγείται που οδηγεί ο αποκαλούμενος σήμερον ως "νεοβαρλααμισμός".
Ένα "ρω" χωρίζει τον Βαλαάμ από τον Βαρλαάμ και αυτό δεν είναι άλλο από "Τα ρω του έρωτα", για να δώσουμε λίγη ποιητική (αισθητική) νότα στα αφορώντα τη σύγχρονη "θεολογία" των νεοβαρβάρων με τα ράσα ή και χωρίς αυτά.
Απευθύνομαι σε σένα, ευσεβή και φιλόθρησκε αναγνώστη, για να σου πω ό,τι σου κρύβουν και δεν σου λένε όλοι αυτοί οι μοντέρνοι ακαδημαϊκοί θεολόγοι. Σε έχουν ζαλίσει με αυτό που εκείνοι ονομάζουν "πατερικότητα" και συμπληρώνουν : Η Ορθοδοξία είναι πάνω απ΄ όλα πατερική!
Πατερική είναι η Ορθοδοξία, αλλά πατερικότητα δεν έχει. Αν είχε, τότε θα έπρεπε να κάνουμε λόγο, αυτοί δηλαδή, και για "αγιογραφικότητα". Αλλά αυτό δεν λέγεται και ούτε γράφεται. Διότι πολλές όψεις δεν έχει η αγία Γραφή. Η πατερικότητα έχει, καθώς υπάρχουν πολλοί πατέρες εκκλησιαστικοί. Πλην όμως η "πατερικότητα" των πατέρων ένα πράγμα αναδεικνύει : Την Αγία Γραφή και ουδόλως την "αγιογραφικότητα" ενός εκάστου εξ αυτών.
Θα με ρωτήσεις, οι γραφές αυτών που θέλουν να μείνουν στην Ιστορία ως "οι μεταπατέρες", τι είδους γραφές είναι; Είναι πατερικές, καλύπτονται πίσω από ηχηρά ονόματα που δόξασαν την Εκκλησία, αλλά στερούνται αγιογραφικού εδάφους. Το έδαφος το δικό τους είναι ένα σαπρό ανακάτεμμα παπισμού και προτεσταντισμού όπου φυτρώνουν κάθε λογής μεταλλαγμένοι "σπόροι" από το εργαστήριο της θεολογίας τους - καλύτερα της θεολογικότητας.
Η πατερική θεολογία, την οποία διαρκώς αναμασούν και επικαλούνται οι νεοπατέρες, για να είναι πατερική οφείλει να είναι - και των πατέρων είναι - πέρα έως πέρα αγιογραφική. Να έχει ως βάση και να τεκμηριώνει την επιχειρηματολογία της στην αγία Γραφή. Οι πατέρες της Εκκλησίας δεν υποσκέλισαν με τα γραφόμενά τους την αγία Γραφή, αλλά πάντα όσα έγραψαν και μας άφησαν, είναι όλα ερανίσματα αγιογραφικά και αυτήν αναδεικνύουν.
Καταλαβαίνεις λοιπόν τι γίνεται σήμερα με τους συναφειακούς, τους μεταπατερικούς και όλο αυτό το "κακό συναπάντημα" που μας βρήκε με την πατερικότητα.
Ποιος αυτά τα συζητά σήμερα και ποιος, εκτός εκείνων που διασώζουν την ανάμνηση των αυτοπτών μαρτύρων, τα γράφει; Δυο χιλιάδες άνθρωποι ήσαν οι αυτόπτες της ουρανίου μαρτυρίας, αλλά φρόντισαν οι εξουσιαστές αυτά όλα να λησμονηθούν. Η μνήμη όμως, όταν είναι ζωοποιός, καθώς είναι η του Σταυρού, ποτέ δεν χάνεται και ουδέποτε πεθαίνει.
Περιπλανώμενος την έρημο και το πέλαγος του διαδικτύου συνάντησα έναν "Επισκέπτη" ο οποίος έγραφε στην άμμο τα εξής : "Το θέμα είναι πως οι γριούλες και γενικότερα όσοι δεν ξέρουν την κλασσική αρχαία Ελληνική (δηλαδή όλοι εκτός από φιλολόγους και θεολόγους) παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση".
Τον ενοχλούσε σφοδρά ότι κάποιοι αντιτίθενται σθεναρά στη λεγόμενη "Λειτουργική Αναγέννηση", εμπνεύσεως του μακαρίτη Χριστοδούλου, ώστε οι ιερές Ακολουθίες να γίνονται στην καθομιλουμένη. Διότι όπως διδάσκουν οι κακόδοξοι της αλλοπρόσαλλης - έτσι την κατάντησαν - Ορθοδοξίας, οι πιστοί πρέπει να μετέχουν κατά τη διάρκεια της θείας Λατρείας. Δεν αρκεί να κατανοούν. Εξυπακούεται, η μετοχή γίνεται μόνο με τη γλώσσα της καθημερινής χρήσεως. Χωρίς αυτή "είναι σαν να βλέπουμε θεατρική παράσταση".
Και ιδού τι απάντησε έτερος οδοιπόρος, χωρίς να χρειαστεί να γράψει στην άμμο :
Σας πληροφορώ ότι η γριούλα η γιαγιά μου - απεβίωσε το 1979 - λίγα γράμματα γνώριζε. Τόσα, ώστε να διαβάζει το Συνέκδημο, το Ψαλτήρι, την Καινή Διαθήκη και μερικά άλλα, αποδίδοντας πλήρως τα νοήματα αυτών που διάβαζε. Την είχα ο ίδιος υποβάλλει σε έλεγχο και ειλικρινά απόρησα. Βέβαια, δεν την είχα ρωτήσει αν "μετέχει" αυτών που διαβάζει ή ακούει στις Λειτουργίες. Τέτοιου είδους χαζά ερωτήματα μόνο σήμερα υποβάλλονται. Στα χρόνια της - και στα δικά μου, τότε πριν από το ΄70 - δεν υπήρχαν. Υπήρχε μόνο το "γινώσκεις ά αναγινώσκεις";
Τώρα, όσο γι΄ αυτό που γράψατε "παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση", μάλλον κανένα μέντιουμ θα σας το είπε ή μπορεί κάποιο γκάλοπ να έγινε, που όμως δεν κατέστη ευρύτερα γνωστό. Περίεργα πράγματα ... .
Πέρα όμως από αυτό υποθέτω ότι ο ίδιος, σαν καλός και πιστός εκσυγχρονιστής των θρησκευτικών μας πραγμάτων, δεν θα είσαστε από εκείνους που αρνούνται ή αμφισβητούν τα θαύματα. Το ερώτημα είναι αν δέχεσται ή δεν δέχεσται, και τοιούτου είδους μη κραυγάζοντα θαύματα, όπου ολιγομαθείς άνθρωποι διαβάζοντας αυτά της "θεατρικής παραστάσεως" (sic) να τα εννοούν πλήρως. Τι απάντηση έχετε να μας δώσετε;
Την απάντηση, νομίζω, την έχει δώσει ο ίδιος ο Χριστός : "Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν"
Παρένθεση, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν οι γνωρίζοντες τα γράμματα την εποχή εκείνη και αυτά τα γράμματα μάθαιναν τους πιστούς, αλλά και όσους ήθελαν να τους κάνουν "μέτοχους" του δικού τους θεού. Δεν ήταν όπως οι αγράμματοι ψαράδες, που πήγαν κι έγιναν μαθητές ενός άλλου κι αυτούς τους αγνόησαν. Και πάλιν : "Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη".
Για την υπογραφή, "φανατισμένος αρχαιόπληκτος προγονολάτρης(*)" και οπωσδήποτε του Παλαιού των ημερών.
(*) Ε, όχι και προγονολάτρης! Λάτρης των πατέρων ναι, αφού οι πρόγονοι μετενόησαν κι έτσι, έγιναν πατέρες μας. Άλλο πρόγονος και έτερο πατέρας.
"Βοήθα με φτωχέ, να μη γίνω σαν κι εσέ", κατά το λαϊκόν απόφθεγμα, και τα χαράτσια επί των κεφαλών μας δίνουν και παίρνουν. Τάϊζαν οι εντολείς (τα αφεντικά) τους κυβερνήτες μας, αναλάμβαναν τα ηνία της εξουσίας με την ψήφο μας, έφτιαχναν περιουσίες (offshore κλπ) και αποκαθιστούσαν τους κληρονομικώ δικαιώματι διαδόχους τους μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς.
Κάτι περίσσευε και για μας. Που δίχως δάνεια, μπουζουκτσίδικα, ταξιδάκια "εις τας Ευρώπας" και αλλαχού, μεγαλώσαμε την "καμαρούλα μια σταλιά/δύο επί τρία".
Σώθηκαν τα λεφτά των αφεντικών τους και φροντίζουν να φανούν συνεπείς προς αυτούς - και προς τους φυσικούς κληρονόμους. Και μας προέκυψε ο Τιτανικός, τα πιστόλια στο τραπέζι, η εθνική κυριαρχία και τα χαράτσια. Κεφαλικοί φόροι επί φόρων, που ξεπερνούν ακόμη κι αυτόν τον "καπνικό φόρο", τον οποίο είχαν επιβάλλει οι άφρονες Βυζαντινοί αυτοκράτορες. Οι φοροεισπράκτορες όποιο σπίτι έβλεπαν να βγάζει καπνό (ήταν και ο χειμώνας) έμπαιναν μέσα και τους τα έπαιρναν όλα αν δεν είχαν να πληρώσουν τον ειδικό φόρο καπνού - θέρμανσης, όπως έχουμε τώρα. Έτσι, έσβησε το Βυζάντιο, έτσι θα σβήσουν τώρα κι αυτοί. Τελειώνει το λαδάκι στο καντήλι τους.
Τα έχουν όλα έτοιμα. Μας στέλνουν πάλι πίσω, στην "καμαρούλα 2Χ3" και ... βοήθα με φτωχέ, να μη γίνω σαν κι εσέ, αλλά το Βυζάντιο έσβησε. Έτσι, θα σβήσουν κι αυτοί, οι κυβερνήτες μας και τα αφεντικά τους . Πόσο γελασμένοι είναι.
Όπως καθημερινά διαπιστώνουμε το Δημόσιο αποψιλώνεται και καταρρέει, στη θέση του δε σταδιακά προβάλλει το παγκόσμιο Ιδιωτικό και η ιδιωτικότητα. Την παγκοσμιοποίηση μας την φόρτωσε ένα "μάτσο" ιδιώτες, κοινώς απατεώνες, τοκογλύφοι και φονιάδες, με τους αχυρανθρώπους που μας έβαζαν να τους ψηφίζουμε.
Τώρα λοιπόν γίνονται όλα ιδιωτικά. Ακόμη κι αυτός ο Θεός έγινε ιδιωτική υπόθεση του καθενός ή όπως αλλιώς το προτιμούν οι κακόδοξοι νεοορθόδοξοι της "αγαπητικής σχέσης", αυτό το άθλιο πάντρεμα παπισμού και προτεσταντισμού, η αναζήτηση (δια σχέσιν) με τον "προσωπικό θεό"... της αγαπητικότητας. Επειδή ο θεός (τους) είναι πρόσωπο. Βεβαίως, ο άγιος Θεός έχει πρόσωπο, όχι όμως "πρόσωπο" κατά νομική έννοια. Δεν προτίθεμαι να διευκρινίσω τη διαφορά μεταξύ νομικού "προσώπου" και προσώπου κατά θεολογική - εν αγίω Πνεύματι - έννοια. Παραπέμπω τον αναγνώστη στην 1Κρ. β΄ 14-16 και 1Κρ. ιε΄ 43, αν και όλο το 15 Κεφάλαιο της 1Κρ. παρέχει τις απαιτούμενες πληροφορίες.
Αφού λοιπόν ολισθαίνουμε σταδιακά στην ιδιωτικότητα, το Δημόσιο παύει να υφίσταται. Παύει να υπάρχει, αυτό που ποτέ δεν υπήρξε. Διότι δεν λέγεται και δεν γράφεται η "δημοσιακότητα". Λέμε και γράφουμε για "δημοσιότητα" ή "δημοτικότητα", αλλά αυτά είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Το Δημόσιο σημαίνει του δήμου, αυτό που απαρτίζει τον Δήμο, δηλαδή το λαό του Δήμου.
Τα λήγοντα σε -ότητα μας έκαναν εντελώς βλάκες προς δόξαν της βλακότητας.
Οι ιδιώτες από την άλλη έχουν την ιδιωτικότητά τους, και τούτο σημαίνει ότι, όπως υπάρχει πλήθος και ποικίλης φύσεως ιδιώτες, ο καθένας εξ αυτών έχει και τα αφορώντα σε αυτή προσδιοριστικά. Και αυτά είναι τα λήγοντα σε "-ότητα", εν προκειμένω η ιδιωτικότητα. Παράδειγμα, ένας ιδιώτης γιατρός ασκεί την ιδιωτικότητα βάσει της ειδίκευσης στην οποία έχει ασκηθεί.
Αυτή λοιπόν η ιδιωτικότητα, έγινε παγκοσμιότητα και παγκοσμιοποίηση, επειδή μας την επιβάλλει η ηλιθιότητα (σημ. έχει κι αυτή πολλές όψεις) μιας χούφτας απατεώνων με έδρα την Αμερική και τον ευρωπαϊκό της βραχίονα (Αγγλία). Ας μην ξεχνάμε ότι οι χώρες αυτές είναι προτεσταντικές και ο προτεσταντισμός ευθύνεται για το θεό και την εκκλησία της ιδιωτικότητας. Όποιος θέλει φτιάχνει και από μια εκκλησία. Όχι όμως και στην Αγγλία. Αυτοί κάτι κράτησαν από τον πάπα. Οι λεγόμενες "προσωπικές πεποιθήσεις" αφορούν τον κάθε άνθρωπο χωριστά και προς θεού, όχι σαν τα παπικά και ολοκληρωτικά, ή τα ορθόδοξα και φονταμενταλιστικά, τα οποία απεχθάνονται οι δήθεν δημοκρατικοί προτεστάντες. Η πίστη είναι άποψη κατ΄ αυτούς ! Άποψη όμως δεν είναι ούτε η παγκοσμιοποίηση, ούτε ο οικουμενισμός του "ένας θεός για όλους". Όλες οι απόψεις οφείλουν να συγκλίνουν στη μια και μοναδική άποψη, που παύει όμως να είναι άποψη. Γίνεται θέσπισμα και επιβάλλεται δια νόμου.
Αυτή η χούφτα των ιδιωτών καταργεί λαούς, έθνη, κράτη και σύνορα, αλλά και το Δημόσιο, για να μας κάνει όλους άβουλα και εξαρτώμενα υποχείρια δικά της. Μόνο ιδιώτες με ιδιωτική νοοτροπία - για να ακριβολογούμε πρόκειται περί ιδιωτείας - θα έχουν πρόσβαση σε θέσεις εργασίας και απασχόλησης. Αυτοί θα εκλέγονται και θα τους δίνεται η εντολή από τα αφεντικά τους να μας ... διακυβερνούν. Και έχουν το απύθμενο θράσος αυτοί οι απατεώνες να υποκρίνονται τους δημοκράτες, στιγμή κατά την οποία το ιδιωτικό γίνεται παγκόσμιο, για να ελέγχεται αποκλειστικά από αυτό το "μάτσο" των σκοτεινών ανθρώπων.
"γυναικί δε διδάσκειν ουκ επιτρέπω, ουδέ αυθεντείν ανδρός"
Αγαπητέ αναγνώστη,
Η ανάρτηση με τον τίτλο "Όταν ισοπεδώνονται όλα" έδωσε την αφορμή σε σχολιάστρια να με πληροφορήσει, ότι τόσο η ιδία όσο και μερικοί άλλοι φιλαναγνώστες, δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν αυτά που έγραψα. Πιθανολογώ ότι τούτο οφείλεται στην αποσπασματικότητα της ανάρτησης καθώς αυτή προέκυπτε μέσα από ένα διάλογο που είχε ως θέμα : "Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία".
Το θέμα αυτό δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο "Φιλονόη εκ του Πόντου" και συμμετείχα ως σχολιαστής προσπαθώντας να αμβλύνω κατά το δυνατόν όσα ο συγγραφέας Γιάννης Σκαρίμπας προσήπτε κατά "της αγίας πίστης του Χριστού".
Παρέχω λοιπόν σε πλήρη ανάπτυξη όσα εκεί δαμείφθηκαν, αν βέβαια ο αναγνώστης έχει την υπομονή να τα διαβάσει όλα, μερικά των οποίων παρουσιάστηκαν στο ιστολόγιο αυτό εδώ "κατ΄ αποκοπήν". Και επαναλαμβάνω, η όλη συζήτηση ξεκίνησε από το βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα "Το 1821 και η αλήθεια". Αλήθεια την οποία σημειωτέον η διαχειρίστρια του ιστολογίου "Φιλονόη εκ του Πόντου" δέχεται μόνο εάν και εφόσον, αποδεικνύεται επιστημονικά
Ο διάλογος που διεξήχθη είχε ως ακολούθως
Αγαπητή Φιλονόη,
Επειδή καμιά φορά γράφουμε (όλοι) πράγματα ανεπιγνώστως, θα ήθελα να σε πληροφορήσω τα εξής :
Όλοι αυτοί οι αναφερόμενοι πρόγονοι (Θερμοπύλες, Σαλαμίνες κλπ.) όπως και οι ακολουθήσαντες Μεγαλέξαντροι, Βυζάντιο και ΄21, για ένα πράγμα αγωνίστηκαν. Για τη διάσωση και διατήρηση του λόγου του ελληνικού, που κάποιος ήρθε μια φορά και μας έμαθε τι σημαίνει Λόγος.
Αγωνίστηκαν βέβαια και για τα όρια αυτού του Λόγου, μέσα στα οποία καλλιεργείτο. Διότι ξέρουμε τι θα συνέβαινε αν τα όρια αυτά έπαυαν να υπάρχουν και αρκεί το παράδειγμα των Ελλήνων δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών. Αλλά βλέπουμε και τι πάνε σήμερα να φτιάξουν οι εγχώριοι πατριώτες : κυβερνήτες ή, ακόμη, και οι φίλα προσκείμενοι σε Σκαρίμπα και άλλους. Ανεπιγνώστως, υποθέτω, οι τελευταίοι.
Το δυστύχημα ήταν ότι εκείνος που μας έμαθε τι σημαίνει Λόγος δεν έφτιαξε και μιαν άλλη γλώσσα, μιαν άλλη αλφάβητο. Αυτό ήταν το λάθος του. Πάντως φροντίσαμε και γι΄ αυτό. Ήρθαν οι Καζαντζάκηδες, οι Σκαρίμπες, ήρθε όμως και ο Γιανναράς και μας έδωσε το νέο μας αλφαβητάρι πίστεως. Έτσι, το σιρόπι έδεσε και μάθαμε τι σημαίνει Λόγος.
Αλλά, παρ΄ όλα αυτά, υπάρχουν κι εκείνοι που επιμένουν. Θέλουν το αλφαβητάρι που εκείνος δεν έφτιαξε – είπαμε ποιος ήταν – και κλωθογυρίζουν τις γραφές τους γύρω τριγύρω απ΄ τα προγονικά ηπίως λοιδωρούντες όσους ενδιαφέρονται για “ τη δική τους αλήθεια”. Κάνουν το λάθος (επί λαθών) να νομίζουν ότι “οι ενδιαφερόμενοι για τη δική τους αλήθεια”, όπως γράφουν, νοιάζονται“ για την πάρτι τους” κατά το λεγόμενον.
Ποιος τους το είπε και ποιος τους το δίδαξε, άγνωστον. Προφανώς δεν είχαν δάσκαλο εκείνον που δεν έφτιαξε το νέο αλφαβητάρι . Τι κρίμα! Αντί να μας μάθει μιαν άλλη γλώσσα να συνεννούμαστε βρήκε να μας πει :
“ ὃς ἐν ὑμῖν θέλει μείζων εἶναι ἔστω πάντων ἔσχατος”. Και σώθηκε ο λόγος, μα και ο τόπος, που άνθιζε κι έδινε καρπούς.
Τι γίνεται σήμερα, άσ΄το καλύτερα στον Σκαρίμπα και στους φίλους του. ------------------------------------------- Φιλονόη
Κυπριανέ, εἶσαι σίγουρος πὼς αὐτὸ ποὺ ἐσὺ ἰσχυρίζεσαι σημαίνει «λόγος»; Διότι ἐγὼ ὄχι καὶ τόσο… Ἀπὸ τὴν ἄλλλην μεριά, μὲ ποιόν ἀκριβῶς τρόπο συνδέονται οἱ «ἀλήθειες» τῶν γιαχβικῶν λόγων μὲ τὶς ἀλήθειες τῆς ἑλληνικότητος; Ἔχουν κάποιαν σχέσι; Καὶ ποιά; Ἐπεί δὴ ἐσὺ ἔχεις μίαν πίστη, αὐτομάτως αὐτὸ σημαίνει πὼς ἔχουμε κι ἀλήθειες; Ἀλήθεια, τί θὰ μποροῦσε νὰ πῇ σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωσι ἕνας Πομᾶκος; Σὲ ποιόν λόγο θὰ ἀναφερόταν; Σὲ ποιάν ἀλήθεια; Ἢ μήπως ἡ δική του ἀλήθεια θὰ ἦταν σκοταδισμός, κατὰ τὰ δικά σου κριτήρια; ----------------------------------------- Κάποιος άλλος έγραψε εν συνεχεία για παιγχνίδια της δυαδικότητας και κάτι περί matrix. Η απάντηση ήταν :
ΚΧ : Ωραία, λαμπρά και ολόλαμπρα! Ήρθε το matrix από το Χόλυγουντ και όλα έγιαναν φωτεινά. Τα σκότη φωτίστηκαν τώρα που μάθαμε το παιγχνίδι της δυαδικότητας και όταν πηγαίνουμε σε κηδείες, εμείς να λέμε ότι η matrix ζωή είναι παντοτινή και αιώνια.
Μάλιστα, παντοτινή και αιώνια είναι. Ζωή ατελεύτητος θα είναι για τον σκώληκα, ζωή ατελεύτητος θα είναι και για τους άλλους, που θα πορευθούν “ εις ανάστασιν ζωής” και όχι κρίσεως. Η ζωή τύπου matrix είναι για εκείνους “ ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται”. Οι άλλοι “ ὃ οἴδαμεν λαλοῦμεν καὶ ὃ ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν”. Κατανοητόν ή ου;
Αλίμονο αν περιμέναμε το Χόλυγουντ και τα matrix να μας μάθουν τη δυαδικότητα. Ταύτα υπό τινος νυχτωμένου, κατά την Ανδρομέδιον γραφή. ----------------------------------------- Οδυσσεύς ήταν ένας άλλος σχολιαστής, ο οποίος είπε :
Αγαπητέ Κυπριανέ καλημέρα.
Θα σου κάνω μια ερώτηση ειλικρινά χωρίς να θέλω να σε προκαλέσω. Λες: «… που κάποιος ήρθε μια φορά και μας έμαθε τι σημαίνει Λόγος.», και πιο κάτω «…Το δυστύχημα ήταν ότι εκείνος που μας έμαθε τι σημαίνει Λόγος δεν έφτιαξε και μιαν άλλη γλώσσα, μιαν άλλη αλφάβητο….». Είσαι σίγουρος ότι αυτό που εννοείς εσύ σαν «Λόγο» να μην το ίδιο που εννοούσε Εκείνος σαν «Λόγο»; Εκτός πια κι αν δεν κατάλαβα τι εννοείς οπότε, άστο να περάσει…. --------------------------------------------- Η απάντηση ήταν
Κύριε Οδυσσέα
Εκείνος που μας έμαθε τι σημαίνει λόγος, ήταν αυτός ο ίδιος ο Λόγος και χρησιμοποίησε το λόγο τον ελληνικό. Με τον ελληνικό λόγο νοηματοδότησε όλα τα πριν γνωστά, που διάσπαρτα τήδε κακείσε βρίσκονταν στις διάφορες φιλοσοφίες ή φιλοσοφικού τύπου θρησκείες.
Ουδείς ποτέ είχε πει το “ εγώ ειμί η αλήθεια” και ουδείς ποτέ είχε πει το “ εν αρχή ην ο Λόγος” (σημ. προέκταση του “ εν αρχή εποίησεν”) και τα εξής που παραλείπω.
Σήμερα βέβαια η αλήθεια είναι “ η αλήθεια μου, η αλήθεια σου, η αλήθεια του”, αλλά και ο λόγος είναι η άποψη : η δική μου, η δική σου, η δική του και πάει λέγοντας.
Όταν μιλείς και γράφεις για την αλήθεια – εν λόγω γίνονται ταύτα – δεν σημαίνει ότι είσαι η αλήθεια ή είσαι ο λόγος. Αυτά όμως που γράφεις (γράφουμε) και τα συντάσσεις με την Αλήθεια και το Λόγο, δεν είναι “ η αλήθεια μου, η αλήθεια σου, η αλήθεια του”. Ή είναι η αλήθεια ή δεν είναι. Ή είναι ένας λόγος αποδεκτός ή δεν είναι. Αυτό έγκειται στον καθένα να το βρεί και να δώσει τις καταφατικές ή αποφατικές απαντήσεις του.
Αναφέρθηκα και είπα ότι εκείνος που ήρθε και μας έμαθε τι σημαίνει λόγος δεν έφτιαξε μιαν άλλη γλώσσα, επειδή ήθελα να δείξω ακριβώς τη σύγχυση που υπάρχει με αυτό το χαρακτηριστικότατο “ η αλήθεια μου, η αλήθεια σου” κλπ. Αν μας είχε πει ότι αυτό είναι “ το και το” ουδείς θα άρθρωνε διαφορετική άποψη. Αλλά είμαστε ελεύθεροι ("οστις θέλει" μας είπε) και κανείς δεν μας υποχρεώνει να δίνουμε υπόσταση – και εν ομοιώματι ανθρώπου μορφή – στο Λόγο ή στη Αλήθεια.
Νομίζω, απάντησα στο ερώτημά σου, διότι μάλλον δεν κατάλαβες καλά. Τώρα ελπίζω να έγιναν σαφέστερα τα πράγματα. ----------------------------------------------- Φιλονόη
Μάλιστα αλλά δεν απάντησες. Εκτός από τον Λόγο στον οποίο αναφέρεσαι υπάρχει και ο Λόγος των μαθηματικών, ο Λόγος του νόμου της αναλογίας. Οπωσδήποτε θα έχεις ακούσει την φράση «Ο Θεός αεί γεωμετρεί» (Πυθαγόρας). Το «εν αρχή ήν ο λόγος ……πάντα δι αυτού εγένετο..» (Ιωαν.Α’ 1-5) δεν μπορεί να εννοεί ούτε τον λόγο σαν την δυνατότητα έκφρασης της σκέψης Του (σε ποιον να την εκφράσει άλλωστε!) ούτε σαν απόδειξη της λογικής Του (πάνσοφος γαρ). Έχω την εντύπωση ότι αν το ψάξεις λιγάκι θα δεις ότι μάλλον για τον μαθηματικό λόγο πρόκειται και αν συγκρίνεις τις δύο φράσεις «Καθ’ εικόνα και ομοίωσιν» (Γένεσις) και «Όπως τα εν τοις άνω, όμοια τα εν τοις κάτω» (Ερμής ο Τρισμέγιστος είτε σαν υπαρκτό πρόσωπο, είτε σαν συμπύκνωση της αρχαίας σοφίας ) το αυτό θέλουν να πουν. Τα πάντα λοιπόν «δια του Λόγου εγένοντο», αναλογικά ως προς το πρότυπο και είναι όντως η έκφραση της αλήθειας. ----------------------------------------- Κύριε Οδυσσέα,
Απάντησα, αλλά δεν το αντιληφθήκατε. Ίσως διότι αυτό ήταν σε παρένθεση και συγκεκριμένα, ήταν το “ προέκταση του εν αρχή εποίησεν”.
Ο Θεός “ είπε και εγένετο” :
- Και είπεν ο Θεός γεννθήτω φως - Και είπεν ο Θεός γενηθήτω στερέωμα … - Και είπεν ο Θεός συναχθήτω … - Και είπεν ο Θεός γενηθήτωσαν φωστήρες … - Και είπεν ο Θεός εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά … - Και είπεν ο Θεός εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσα - Και είπεν ο Θεός ποιήσωμεν άνθρωπον …
Αν σε αυτό το “ είπε” συμπεριλαμβάνεται και πάσα άλλη απόδοση της εννοίας της λέξεως “ λόγος” ( Λόγος) δεν το αποκλείω καθώς “ πάντα δι΄ αυτού εγένετο. και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ έν ό γέγονεν”.
Τα Μαθηματικά και οι αριθμοί δεν προηγούνται του “ είπε”, έπονται. Οι αριθμοί εμφανίζονται όταν το “ είπε” έχει συντελεσθεί, έχει ολοκληρωθεί. Δεν απηχούν άλλωστε τον δημιουργικό λόγο (και Λόγο) όστις σημαίνεται δια του ρήματος “ είπε”. Προηγείται το είπε και τελειώνει δια του εγένετο ΜΙΑ ημέρα, ΔΕΥΤΕΡΗ ημέρα, ΤΡΙΤΗ κλπ.
- Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί ημέρα μία - Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί ημέρα δευτέρα - Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί ημέρα τρίτη, και τα εξής
Οδυσσεύς : “ Έχω την εντύπωση ότι αν το ψάξεις λιγάκι θα δεις ότι μάλλον για τον μαθηματικό λόγο πρόκειται”
Κυπριανός Χ : Κατέθεσα το δικό μου “ ψάξιμο” και αυτό μάλλον δεν συμφωνεί με τα μαθηματικά ----------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
ΚΧ : Ώστε, λοιπόν, αυτό είναι το πρόβλημα; Πόσοι αυτοκράτορες ήσαν Έλληνες και τι έκαναν για τον ελληνισμό; Δηλαδή, πάνω απ΄ όλα οι Έλληνες και όχι ο λόγος ο ελληνικός. Που ονομάτισε και νοηματοδότησε τη ζωή και τον άνθρωπο, αλλά παράλληλα, διέσωσε και τους … γονιδιακά Έλληνες.
Οι διασωθέντες – από τη Σωζόπολη σημειωτέον – γονιδιακά μας ενδιαφέρουν και όχι οι αξίες που διαμορφώνουν συμπεριφορές και καθιστούν ανθρώπινο τον κοινωνικό μας βίο. Αλλά πόσο ανθρώπινος ήταν ο βίος των προγόνων αυτών που διασώθηκαν από τη Σωζόπολη, φαίνεται από εκείνους που παραδέχτηκαν ότι “ οι Έλληνες μας κατέκτησαν με το πνεύμα, εμείς τους κατακτήσαμε με τα όπλα” και έκαναν διεθνή (τρόπος του λέγειν) τον ελληνικό λόγο.
Τόσο πολύ τους άλλαξε τα ήθη, ώστε θεωρούσαν λίαν ενδιαφέρον να πηγαίνουν στο Κολοσσαίο ή αλλού και να βλέπουν τους ανθρώπους να τους ξεσκίζουν τα λιοντάρια. Όποιος είχε γνήσια τα ελληνικά του γονίδια και τολμούσε να διαφωνήσει θα ήταν το επόμενμο “ γεύμα” των θηρίων. Ας μην πούμε τίποτα δε και για τα απίστευτα βασανιστήρια που μηχανεύονταν για όλους εκείνους οι οποίοι εισηγούντο την ανθρωπιά του Θεού, του Θεού που έγινε άνθρωπος, και όχι την ανθρωπιά του Καίσαρα και καθέ μικρού ή μεγάλου, σημαντικού ή ασήμαντου, επώνυμου ή ανώνυμου, καισαρίσκου.
Οι διασωθέντες εκ της Σωζοπόλεως μνημονεύουν τους σφαγμένους προγόνους τους, λες και οι άλλοι, αυτοί που χόρταιναν τα λιοντάρια και τις τίγρεις, δεν είχαν. Ή, αν είχαν, έπρεπε να θυμούνται την εντολή της αγάπης και όχι να κάνουν τα ίδια.
Το ίδιο λοιπόν θα κάνουμε και σήμερα. Μόνο που αντί για θηρία έχουμε άλλους εξυπνότερους τρόπους απαλλαγής από τις ενοχλητικές φωνές. Λαοί και έθνη καταργούνται ή συστηματικά μεθοδεύεται η εξόντωσή τους, και όσοι απομένουν, ας θυμούνται την εντολή της αγάπης. Να κάθονται στα αυγά τους, να γράφουν στο ιντερνέτ ή στην καλύτερη περίπτωση, να μας γράφουν για το Γιάννη Σκαρίμπα, τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου όπου ουδείς Έλλην υπήρξε και επί τη ευκαιρία, να μνημονεύουν τους διασωθέντες γνησίους (γονιδιακά) προγόνους από τη Σκυθόπολη, Σωζόπολη κλπ.
Δυστυχείς Έλληνες … . ---------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Σ.Σ . Και ακολουθεί ένα κατεβατό το οποίο ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει εδώ http://filonohpontou.wordpress.com/2011/09/10/paparies/ ----------------------------------------------- Κυπριανός Χ
" Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον ἐχρησιμοποιήθῃ ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα ἦταν διότι ἡ γλώσσα μας τότε ἦταν κάτι σὰν τὴν σημερινὴ ἀγγλική. Δῆλα δή παγκόσμιος!!!"
Δῆλα δή, συνεχίζω, ήταν η γλώσσα με την οποία εξελληνίστηκαν, τρόπος του λέγειν βέβαια, οι Ρωμαίοι – και άλλοι -, αφού οι ίδιοι παραδέχθηκαν ότι κατακτήθηκαν υπό του ελληνικού πνεύματος. Το οποίο όμως τους επέτρεπε να απολαμβάνουν τα γεύματα των θηρίων από τις σάρκες ανθρώπων που κατασπαράζονταν στην αρένα του Κολοσσαίου. Αν αυτό θεωρείται κατάκτηση και έπαινος για το ελληνικό πνεύμα, τότε, μάλλον, κάτι συμβαίνει. Το πνεύμα διέστρεφε τους ανθρώπους ή οι άνθρωποι διέστρεφαν το πνεύμα; Τι συμβαίνει; Πάμε παρακάτω
- Κυπριανός Χ : Οπωσδήποτε και τα δύο. Διότι όταν δεν ξέρουμε γιατί μακαρίζονται οι “ πτωχοί τω πνεύματι” εκθέτοντας την πλήρη μας άγνοια – στοιχειωδώς, τουλάχιστον, με τόσες γνώσεις που φαίνεται να έχουμε δεν θα έπρεπε – τότε τι να γράψουμε για όλα τα υπόλοιπα;
Οι πτωχοί μακαρίζονται ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΕΙΑΣ πνεύματος, την οποίαν έχουν και την επιζητούν. Όσοι όμως είναι χορτάτοι, λόγω των προγονικών τους καταβολών και της γονιδιακής των καθαρότητας, μένουν ικανοποιημένοι. Έχουν τους δικούς τους μύθους να αντιτάξουν έναντι των “ εβραϊκών θεωρήσεων”, επί πλέον, διότι “ ὡς Έλληνες, διαθέτουν λόγο, σκέψι, ἐπιστήμη, ἀντίληψι, πολιτισμό, ἰδέες πολὺ πρὶν τὴν ἔλευσι τοῦ κάθε ἑνὸς σωτῆρος” και “ αναζητούν τὴν ἀλήθεια βάσει ἐπιστημονικῶν δεδομένων”.
Λαμπρά ! Το matrix μας τα αποδεικνύει, ή θα μας τα αποδείξει, όλα.
Δυστυχείς Έλληνες … . ----------------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Δυστυχώς δυσκολεύομαι να συνδέσω το νόημα αυτών που γράφεις, με το νόημα αυτών που γράφω. Και το “ ναυάγιο” δεν ξέρω αν είναι απο φταίξιμο δικό μου ή δικό σου.
Τέλος πάντων, ας το προσπεράσουμε και ας πάμε σε όλους αυτούς, που έξοχα περιγράφεις με το :
Προφανώς, όπως εσύ δεν άκουσες ποτέ την ερμηνεία γιατί μακαρίζονται “ οι πτωχοί τω πνεύματι” και έμεινες άπορη με τον μακαρισμό … προς ηλιθίους, το ίδιο και όλοι αυτοί …
οι οποίοι, συμπληρώνω, και ψηφίζουν – δεν έχει σημασία ποιον. Κανένας από αυτούς δεν αισθάνεται πνευματικά πτωχός (ή ενδεής). Όλοι είναι ξύπνιοι και κάνουν το σταυρό τους τις Κυριακές διότι, λένε, αφού έτσι τους έμαθαν – σημείωσε, αυτό μου το είπε εγκρατής της Νομικής επιστήμης -, ας κρατάμε και μια “ πισινή” αφού ούτως ή άλλως θα μας φάνε τα σκουλήκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, μου είπε ο νομομαθής.
Περιμένουν να το μάθουν “ μετά θάνατον”, όπου, ως γνωστόν, δεν υπάρχει μετάνοια, αλλά δεν υπάρχει και γνώση μετά θάνατον.
Πτωχεία πνεύματος και εκζήτηση δεν είναι του οιουδήποτε ή του ο,τιδήποτε πνεύματος. Είναι η εκζήτηση του πνεύματος από εκείνον, ο οποίος διά Λόγου το είπε φανερώνοντας και δηλώνοντας το Άγιον Πνεύμα.
Περιττό θεωρώ να σου γράψω, ότι ο Θεός δεν εποίησε ενδεή τον άνθρωπο, αφού “ κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση” τον έπλασε. Κάτι άλλο μεσολάβησε και γίναμε όλοι “ πτωχοί τω πνεύματι”. Αλλά αυτά, είπαμε – καλύτερα είπες -, είναι “ εβραϊκές θεωρήσεις”.
Ελπίζω να μη χρειαστεί να απαντήσω ξανά. ------------------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Αν γνώριζα την Πομακικήν, θα απαντούσα εις την πομακικήν. Συμβαίνει όμως και τα ερωτήματα που τίθενται να είναι εις την ελληνικήν. Δεν γνωρίζω αν η πρόθεση του ερωτώντος, είναι να ερωτά εις την ελληνικήν, δια την απόδοσιν εις την πομακικήν την οποίαν φέρει εντός του.
Εις εαυτόν ελθών, ας διερευνήσει ο ερωτών μη τυχόν και είναι Πομάκος. ------------------------------------ Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
- ΚΧ : Αν εγώ απαντώ “ με δόγματα”, τα δόγματα αυτά αφορούν στην αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Θέλεις τη δέχεσαι θέλεις δεν τη δέχεσαι. Θέλεις την πιστεύεις, θέλεις δεν την πιστεύεις. Πρόβλημα δεν υπάρχει.
Εσύ όμως πώς απαντάς; Δεν αποτελεί για σένα δόγμα ή έστω “ δόγμα” ο σκεπτικισμός με τον οποίο διανθίζεις όλα σου τα γραπτά; Η αμφισβήτηση και ο έλεγχος όλων κάτω από το μικροσκόπιο της ιστορικής αλήθειας
(Σημ. Πόσο αληθής είναι η ιστορική πιστοποίηση γεγονότων που δεν τα έζησες και γιατί αυτοί που πιστεύουν “ ό εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν ” απορρίπτονται ως δογματικοί, είναι κάτι το οποίο χρήζει διερευνήσεως “ του βάθους”, κατά πως λένε οι ειδικοί)
γιατί περνούν τόσο εύκολα από το “ κόσκινο” του δογματικού ελέγχου σου; Αν είναι δόγμα πίστεως αυτά που γράφω, δόγμα πίστεως – στο επιστημονικό κόσκινο και όσα αυτό δεν επιτρέπει να περάσουν – είναι και το δικό σου. Ή δεν είναι;
Το δικό σου δόγμα περνά από το επιστημονικό κόσκινο, άρα δεν είναι δόγμα, αλλά το δικό μου δεν περνά επειδή είναι a priori δόγμα.
Όταν σε λίγο – εύχομαι να μη το δω – θα φτιάξουν την εκκλησία της Επιστήμης ή επιστημονικής αληθείας καλύτερα, τότε να δούμε αν θα είναι δόγμα ή δεν θα είναι η αμφισβήτηση και ο σκεπτικισμός, που μας έφεραν (όλους) σε αυτό το σημερινό κατάντημα. Τότε όμως, όποιος τολμά να αμφισβητεί αυτό το δόγμα, κάτι παρεμφερές των σαρκοφάγων είναι σίγουρο ότι θα τον περιμένει.
- ΚΧ, Φαίνεται πως λησμονείς το υμέτερον αλλά και ημέτερον, που λέει ότι “ Έλληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες”. Η γνώση του ελληνικού λόγου σε κάνει μέτοχο της ελληνικής παιδείας. Άρα και Έλληνα – έστω, μη γονιδιακά καθαρό. Γνώση όμως κατόπιν μαθησιακής διαθέσεως (: μαθητεύσατε πάντα τα έθνη) και όχι γνώση από “ κάτι καλούς κυρίους”, όπως γράφει παραπάνω ο Νικόλαος, οι οποίοι πέταξαν στα σκουπίδια τον αγ. Νεκτάριο. Επειδή αυτός ήταν δογματικός και δογματικό ήταν αυτό που έγραψε, το οποίο πάλι δανείζομαι από τον σχολιαστή Νικόλαο (ας είναι καλά) :
Θα ήταν προτιμότερο, αντί να προσφεύγεις σε χαρακτηρισμούς – πράγμα που δεν έκανα αρκούμενος να σχολιάζω τα γραπτά σου – να αιτιολογείς την αδυναμία της αναγνωστικής μου ικανότητας. Νομίζω δεν σε βοηθούν σε τίποτα όλα αυτά τα ωσεί “ κωλοτούμπας” :
Τα γραπτά μένουν και όποιος τα διαβάσει, αν μη τι άλλο, μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο φανατικός και ποιος διαβιεί με τα σκότάδια του απωτάτου (προγονικού) παρελθόντος. Τα οποία εφώτισεν ο Διαφωτισμός και οι άξιοι σκεπτικιστές τον συνεχίζουν, μεταπηδώντας από τον Μεσαίωνα στον Χρυσό Αιώνα του Περικλή και τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Για να περιοριστούμε μόνο σ΄ αυτά. Τόσο προοδευτικοί είναι!
Καλή συνέχεια σου εύχομαι. ------------------------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Πράγματι μένουν τὰ γράπτά! Κι ὅποιος δύναται νὰ διαβάζῃ ἀντιλαμβάνεται. Ἀντιλαμβάνεται γιὰ παράδειγμα πὼς ἐγὼ ἀπαντῶ ἐπὶ τῆς οὐσίας κι ἐσὺ ἀντιπαρέρχεσαι κάθε οὐσία. Ἀντιλαμβάνεται πὼς ἐγὼ φέρνω ἱστορικὲς ἀποδείξεις κι ἐσὺ δόγματα. Ἀντιλαμβάνεται πὼς ἐγὼ παραμένω στὸ θέμα κι ἐσὺ πῆγες ταξείδι στοὺς ἑβραϊκοὺς τόπους.
Με προκαλείς να σου απαντήσω. Αλλά τι να σου απαντήσω, μπροστά σε τόση μονομέρεια και προκατάληψη που έχεις απέναντί μου; Φαίνονται άλλωστε αυτά με όσα δικά σου κατέθεσα. Αν δεν είχες αυτή την εμπάθεια θα μπορούσες εύκολα να διαπιστώσεις πως ήδη σου έχω απαντήσει.
Μα, δεν είμαι εγώ που έγραψα :
"Πόσο αληθής είναι η ιστορική πιστοποίηση γεγονότων που δεν τα έζησες και γιατί αυτοί που πιστεύουν “ό εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν ” απορρίπτονται ως δογματικοί, είναι κάτι το οποίο χρήζει διερευνήσεως “του βάθους”, κατά πως λένε οι ειδικοί.";
Και ύστερα με κατηγορείς ότι δεν γνωρίζω να διαβάζω!
Ας έλθουμε τώρα επί της δικής σου ουσίας! και ερωτώ :
Τα δικά σου ιστορικά πιστοποιητικά έχουν μόνο αξία, ακρίβεια και επιστημονική αλήθεια και των άλλων δεν έχουν; Γιατί; Επειδή είναι διαφορετικής ουσίας; Και ακόμη, γεμάτη χαρά που βρήκες έναν "κακούργο χριστιανό προσηλυτιστή" σαν τον Αρμένιο, να μας απαριθμείς τα δεινά που επέφερε στο προγονικόν σέβας και τους πιστούς εις αυτό, ενώ τις μεταξύ μας σφαγές, τις οποίες ενίσχυε το προγονικόν σέβας, αυτές να τις παραβλέπεις τελείως. Μας λες το γιατί;
Τά εκατομμύρια των σφαγιασθέντων Ελλήνων από χριστιανούς σε ενδιαφέρουν, αλλά αποσιωπάς πόσοι Έλληνες (διαχρονικά) σφάχτηκαν και ακόμη (1945 κλπ) σφάζονται μεταξύ τους. Να αρχίσουμε να μετράμε ή να το αφήσουμε καλύτερα;
Μου φέρνεις παραδείγματα, κατεβατά ολόκληρα, νεωτερικών ιστορικών και περιμένεις να σου απαντήσω; Μα θα πρέπει μέρες να τα διαβάζω για να σου γράψω σημείο προς σημείο, κεφάλαιο προς κεφάλαιο,τι αβλεψίες, τι παραλείψεις, τι αυθαιρεσίες διαπράττει ο νεωτερικός ιστορικός μας με όλα αυτά που μας ξεφουρνίζει. Δεν κάθομαι να ασχολούμαι με λεπτομέρειες και η δική μου “ ουσία της γραφής”, βλέπει την ουσία της άλλης γραφής και εκεί εστιάζει την επιχειρηματολογία της.
Ως προς την απόδειξη που μου ζητάς για τον Απ. Παύλο, αν πίστευε ή αν δεν πίστευε, τι καλύτερη απόδειξη υπάρχει από αυτά που, εκ πίστεως, έγραψε και αναποδογύρισε την “ κατείδωλον” τότε γνωστή οικουμένη; Δεν ήταν έργο της πίστεως αυτό που μας άφησε; Δεν είναι έργο της δικής σου πίστεως αυτά που γράφεις; Και μη μου πεις ότι ενδόμυχα δεν εύχεσαι να βρεθεί κάποιος να επαναλάβει το κυνηγητό των εβραιοχριστιανών ή ιουδαιοχριστιανών, όπως σε έμαθαν να αποκαλείς τους Χριστιανούς.
Σε παρένθεση
Κοινά στοιχεία υπάρχουν. Αλλά ας όψωνται αυτοί που σε έμαθαν, αφού τους έδωσε “ πάτημα” ο διεφθαρμένος Δυτικός χριστιανισμός, ότι “ οι ομοιότητες μας ενώνουν, οι διαφορές μας χωρίζουν”. Δεν έχεις λοιπόν άδικο, να μιλείς για εβραιοχριστιανισμό ή ιουδαιοχριστιανισμό. Διότι τέτοιας λογής είναι ο Δυτικός χριστιανισμός. Μίξη άμικτος. Εμείς – μη το ψάχνεις που πάει αυτό το “ εμείς” – δεν έχουμε καμιά σχέση μ΄ αυτόν και η παρένθεση κλείνει.
Η δική σου η πίστη είναι αυτή της επιστημονικής (ιστορικής) αλήθειας. Που σήμερα μας λέγει αυτό και αύριο … έχει το εργαστήριο των θετικών ή των θεωρητικών μας σπουδών. Σημείωσε, που μας χρηματοδοτεί, για να δείχνουμε και κανένα ντοκτορά και να βουλώνουμε τα στόματα μερικών μερικών σκοταδιστών αντιρρησιών.
Αυτά είναι τα δικά μου. Τα οποία, το ξέρω, για σένα είναι απορρίματα ή στην καλύτερη περίπτωση “ τρία πουλάκια κάθονται”. Ας είναι. -------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
ΚΧ : Είναι παιδαριώδες έως και αφελές, γι΄ αυτά που σηζητούμε να χρειάζονται αποδείξεις, προκειμένου να αποδείξουμε “ του λόγου το ασφαλές”.
Υπάρχουν ζητήματα “ βλεπόμενα και ου βλεπόμενα” τα οποία είναι αληθή, όπως υπάρχουν “βλεπόμενα και ου βλεπόμενα”, τα οποία είναι ψευδή.
Αν είμαι "καλός καγαθός” δεν μου χρειάζονται αποδείξεις. Χρειάζονται ασφαλώς στην εφορία ή κάπου αλλού, πιχι, σε ένα κόσμο πλήρως διεφθαρμένο και διεστραμμένο. Όταν η κακοήθεια ενδύεται το ένδυμα της αληθείας, μάλιστα δε και διαφημίζεται, τότε οι “ αποδείξεις” χάνουν το νόημα και το περιεχόμενό τους, Διότι κυριαρχεί το “ου βλεπόμενον” ψεύδος, κατά πλαστογραφίαν εκείνου που κατηγορήθηκε “ επί αποδείξει”, ότι ήταν δαιμονισμένος και τα θαύματα που επιτελούσε ήταν “ εν τω ονόματι Βεελζεβούλ”.
Οι αποδείξεις αυτές δόθηκαν άπαξ και ευτυχώς, δεν επαναλαμβάνονται. Ή, αν συμβαίνει να γίνονται, κρατούνται μυστικές.
“ Μακάριοι οι μη ειδόντες και πιστεύσαντες”. Όποιων τα μάτια της ψυχής βλέπουν το άγιον Πνεύμα, δεν χρειάζονται θαύματα. Τι να τα κάνουν; ----------------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Φ : Ἐγὼ σοῦ ζητῶ ἀποδείξεις κι ἐσὺ φέρνεις δοξολογίες…
ΚΧ : Ο ναός της του Θεού Σοφίας τι είναι; Η Εικονογραφία που τους άνοιξε τα μάτια στις εικαστικές Τέχνες τι είναι; Η Οκτώηχος, που έγινε “ κλίμακα του σολφέζ” και μετά άρχισαν την παραγωγή αισθητικών ακουσμάτων τι είναι; Ήταν μόνο δοξολογία ή προσδιόριζε τρόπο και τρόπους προσέγγισης των “ ου βλεπομένων”; Αλλά δεν φταίμε εμείς. Τον Διαφωτισμό τον γέννησε κάποιος διαφθορέας όλων όσων εμείς λέγαμε και κάναμε κάποτε. Τώρα έχουμε τη γνήσια δική μας εκδοχή του διαφωτισμού με την αναβίωση του Δωδεκαθέου.
Πριν σε αποχαιρετήσω, ευχαριστώντας σε διότι με ανέχθηκες, θα ήθελα να σου πω, ότι τις αποδείξεις που μου ζητάς, τις είχαν ζητήσει πριν από σένα οι πρόγονοί σου και οι δικοί μου πρόγονοι (μετέπειτα πατέρες για όσους επιμένουν … στις δοξολογίες).
Και από αυτούς που τις άκουσαν, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν “ ακουσόμεθά σου πάλιν περί τούτου”.
Δεν έχει νόημα η περαιτέρω συζήτηση. Διότι εσύ, ας πούμε, παίζεις σε διπλό ταμπλώ ενώ εγώ σε ένα. Πάντως, οι πρόγονοί σου δεν ξέρω ποιές αποδείξεις είχαν περί του Άδου, τις οποίες προφανώς εσύ και πολλοί όπως εσύ, δεν έχεις.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία ----------------------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
Φ : … Ἕναν λόγο ποὺ ποτὲ δὲν ἐφαρμόσθηκε, ἀκόμη κι ἀπὸ αὐτὸν ποὺ τὸν ἐξέφερε.
ΚΧ : “ Τις ελέγχει με περί αμαρτίας;” Αλλά αυτό δεν αποδεικνύεται!!!
Ούτε κήρυγμα, ούτε διδασκαλία κάνω. Καταγράφω αυτά που έχουν λεχθεί στο παρελθόν. Και Ιστορία διαβάζω. Για να μαθαίνω και να παίρνω διδάγματα, ώστε να μην επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη που έγιναν κατά το παρελθόν. Μόνο γι΄ αυτό μελετώ την Ιστορία. -------------------------------- Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου
ΚΧ : Και ας παραλείψουμε το “ δια την εύρεσιν των δεινών μας”. Θα φανεί από τα παρακάτω.
Αναζητάς την αλήθεια, διότι τη θεωρείς σημαντική. Γιατί τη θεωρείς σημαντική δεν μας το λες. Την ανάγεις πουθενά ή δεν την αναφέρεις και απλά αρκείσαι σε “ αυτό είναι αυτό” και τελειώσαμε.
Αν είναι αυτό μόνο και τίποτα άλλο δεν περισσεύει, παρά μόνο το αληθεύειν του “ αυτό είναι αυτό”, τότε δεν θα είχε κανείς άδικο να υποστηρίξει “ φάγωμεν πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν”, ή “ όλα είναι προϊόν ηδονής, ας απολαύσουμε λοιπόν πάσα ηδονή”, ή “ όλα είναι οικονομία και όλα να τα κάνουμε για το χρήμα”, ή “ όλα είναι κατανάλωση και ας απολαύσουμε το νόημα της ζωής καταναλώνοντας” – ακόμη και ανθρώπους.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη περίπτωση του ηρωικώς πίπτειν για την αλήθεια προκειμένου να φανεί η ανθρωπιά του ανθρώπου. Αλλά κι αυτή πάει στα χαμένα, νομίζω.
Τι βγαίνει όταν η αλήθεια δεν ανάγεται κάπου; Μένει τίποτα; Και γιατί να επιδιώκω το καλό και το αγαθό; Τι θα αλλάξει αφού αυτός ήταν ο στόχος ανέκαθεν, των προγόνων μας μη εξαιρουμένων, και τίποτα δεν άλλαξε; Εκτός, αν ρίξουμε στην κουβέντα, ότι κάποια στιγμή εφανερώθη ο … εβραιχριστιανισμός, όπως λένε οι ημιμαθείς και οι αγράμματοι. Ο οποίος, συνεχίζουν, μακέλεψε το ημέτερον γένος .
Θέλω να πω ότι η εκζήτηση της αλήθειας κάτι άλλο συνεπάγεται, Αλλά δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να το παραδεχθεί, διότι προτιμάμε να μείνουμε συνεπής στο δόγμα του Διαφωτισμού και τον σκεπτικισμό που μας δέρνει.
Αν εγώ μένω στις δοξολογίες – παρεμπιπτόντως είπες ότι δεν μίλησες για τον Άδη – είναι διότι ο τίτλος του Θέματος της ανάρτησης είναι ο χλευασμός του “ για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία”. Φαίνεται όμως ότι αυτά – και οι δικές μου δοξολογίες – για τα οποία κάποιοι πήγαν στον Άδη, είναι για σένα άσχετα και ασύνδετα.
Φ : Ἡ ἀλήθεια εἶναι μία καὶ ἀδιαπραγμάτευτη. Καὶ εἶναι ΠΑΝΤΑ ἐπιστημονικῶς ἀποδεδειγμένη. Δὲν χωροῦν δοξασίες μέσα της.
ΚΧ : Λαμπρά! Ένα σπερματοζωάριο, όταν ενώνεται με ένα ωάριο, μας προκύπτει ο άνθρωπος. Αποδεδειγμένα, και δοξασίες δεν χωρούν, ως προς την κατασκευή ανθρώπων στο εργαστήριο (σωλήνα) της αλήθειας – ή ακόμη και άνευ αυτού.
Όσο για τα υπόλοιπα που γράφεις, προτιμώ να “ την κάνω” με πηδηματάκια, όπως λες, αν και “ έγραψα” αρκετά άλματα.
Είμαι συνηθισμένος στη “ χασούρα”, όταν οι συνομιλητές μου παίζουν με σημαδεμένη τράπουλα και μάλιστα, σε διπλό ταμπλώ ανακατεύοντας τα θεωρητικά με τα πρακτικά και τούμπαλιν. Έπαιξα ηθελημένα για να χάσω.
Φεύγω λοιπόν χαμένος και … ασυμμάζευτος. Κάποιος θα βρεθεί να με συμμαζέψει και αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο (όχι για μένα).
Καλό υπόλοιπο της ημέρας είχα και τώρα που τελειώνει “ η Σήμερον ως αύριον, και ως χθές”, λέω να κλείσω αυτά που έγραψα και συνόψισα με το αποχαιρετηστήριο Farewell (αντίο). Ας το διευκρινίσουμε κι αυτό.
Ο τίτλος του Θέματος ήταν “ Για του χριστού την πίστη την αγία” και τα λοιπά. Η αντικειμενική ιστορική αλήθεια ήταν το ζητούμενο για σένα και πρόθεσή σου δεν ήταν να ξεφτελίσεις αυτούς που αποδεδειγμένα θυσιάστηκαν.
Ο στόχος σου ήταν να ποδοπατήσεις το ιστορικά αναπόδεικτο (σημ. ο Κολοκοτρώνης και άλλοι θα διαφωνούσαν) “ για του Χριστού την πίστη την αγία”.
Αν τα της πίστεως είναι για σένα επιστημονικώς αναπόδεικτα, άρα απορριπτέα, τίθεται το ερώτημα αν η πίστη των αγωνιστών του ΄21 έπαιξε ή έπαιζε κανένα ρόλο. Να σου απαντήσω βάσει της λογικής “ πείραμα και απόδειξη” δεν θα μπορούσα. Πάντως ένα είναι βέβαιο. Εκείνος που αποφασίζει να δώσει τη ζωή του, κάτι οπωσδήποτε θα έχει “ στο πίσω μέρος του μυαλού του”, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Κάτι σχετικό με τον Άδη πρέπει να υπάρχει, να είναι συναφές και άμεσα συνδεόμενο.
Θα είχαν οπωσδήποτε τον Άδη, διότι από αρχαιοτάτων χρόνων μας είχε απασχολήσει. Αυτό είναι επιστημονικά, ιστορικά δηλαδή, βεβαιωμένο. Όχι όμως και τι είναι αυτός καθ΄ εαυτός ο Άδης. Διότι πείραμα και απόδειξη, όπως το ζητάς, δεν έχουμε. Άλλοι πάντως έχουν και είναι έτερον ζήτημα αυτό.
Εκείνοι που τότε αγωνίστηκαν, έδωσαν το αίμα τους και καλούντο να μιμηθούν τις Θερμοπύλες, τον Λεωνίδα, τον Μαραθώνα και άλλα, δεν μου φαίνεται ότι έκρυβαν στο μυαλό τους τον προγονικό και αδιέξοδο Άδη. Δεν το λέω αυθαίρετα και αναπόδεικτα τούτο.
Καλώς ή κακώς κάτι είχε προκύψει ενδιάμεσα και μεταξύ τους υπήρχαν ρασοφόροι Τι, πώς και γιατι, πίστευαν οι απλοί αγωνιστές αλλά κι αυτοί ακόμη οι ρασοφόροι, δεν είναι το ζητούμενο της επιστημονικής (ιστορικής) αλήθειας. Είναι η γνώμη μου. Άλλωστε κανείς από αυτούς δεν μπορεί να μας απαντήσει. Πάντως ο όρκος της Φιλικής Εταιρείας σώζεται και είναι όρκος στην Αγία Τριάδα και όχι σε κάποιο άλλο προγονικόν σέβας ή ανώτερη δύναμη.
Νομίζω λοιπόν ότι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία τι και πώς πίστευε ένας έκαστος των αγωνιστών. Σημασία είχαν οι κεφαλές και αυτοί δέχτηκαν να θυσιαστούν “ για του Χριστού την πίστη την αγία” και όχι για κάτι άλλο συναφές του προγονικού Άδου.
Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι αν τότε εκείνοι αγωνίστηκαν για την πίστη στο Χριστό και στην ελευθερία, σήμερα που βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μια νέα σφαγή με όσα τεκταίνονται σε ΑΟΖ και λοιπά, όσοι θα πάνε να σφαχτούν δεν θα έχουν στο μυαλό τους ούτε πίστη, ούτε Άδη. Φρόντισαν κάποιοι ειδικοί με απαράμιλλη επιστημονικότητα να καταργήσουν την πίστη που ξέραμε. Μας έφεραν πίσω τους προγόνους νοηματοδοτώντας εντελώς στρεβλά εκείνο το “ υπερ βωμών και εστιών”.
Τους ναούς φροντίσαμε με την επιστήμη μας να τους ευτελίσουμε. Προτιμάμε τώρα, εσύ και οι όμοιοι με σένα, τους βωμούς. Αλλά δεν μου φαίνεται ότι οι βωμοί, θα είναι εκείνοι για τους οποίους θα σκοτωθούν όσοι ήδη ετοιμάζονται. Θα είναι κάτι άλλο. Κι αυτό είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Έτσι χάνονται οι πόλεμοι και οι πατρίδες, κι έτσι έκλεισε ” η Σήμερον, ως αύριον και ως χθες”.
Αυτά, ως το περιεχόμενο του “ farewell”. ------------------------------------------ Και το τέλος από Φιλονόη
Έξαλλος με δημοσίευμα των NY Times ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ ακύρωσε την συνδρομή του στην εφημερίδα New York Times σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όπως ανέφερε, μετά την δημοσίευση μιας στήλης που κατηγόρησε την τότε κυβέρνηση ότι χρησιμοποίησε τις τρομοκρατικές επιθέσεις για να αποσπάσει πολιτικά οφέλη.
Στη στήλη, ο τιμηθείς με βραβείο Νομπέλ οικονομολόγος και τακτικός επιφυλλιδογράφος των Τάιμς, Πολ Κρούγκμαν, έγραψε ότι «αυτό που συνέβη μετά την 11/9 προκαλεί βαθιά ντροπή. Ψευτοήρωες όπως ο τότε δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι και, ναι, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους, έτρεξαν να εξαργυρώσουν τη φρίκη. Και μετά η επίθεση χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί ένας άσχετος πόλεμος. Η μνήμη της 11/9 δηλητηριάστηκε αμετάκλητα, έγινε μια τελετή ντροπής».
Ο Ράμσφελντ, ένας από τους αρχιτέκτονες του πολέμου στο Ιράκ, αντέδρασε οργισμένα στις κατηγορίες αυτές. «Αφού διάβασα το αηδιαστικό κομμάτι του Κρούγκμαν για την 11/9, ακύρωσα την συνδρομή μου στους Νιού Γιορκ Τάιμς το πρωί» ανέφερε, γράφοντας στο Twitter.(*)
Και ο σχολιαστής έγραψε :
Θύμωσε ο "χασάπης" και έκοψε τη συνδρομή στην εφημερίδα. Ήταν αυτός ο ηλίθος, που όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τις εκατοντάδες αμάχων που έπεφταν από τις λεγόμενες "παράπλευρες απώλειες" είχε πει : "Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσοι σκοτώνονται καθημερινά σε τροχαία δυστυχήματα; Εδώ γίνεται πόλεμος και δεν θα χαθούν άνθρωποι από κάποιο λάθος";
Αυτοί οι ηλίθιοι κυβερνούν σήμερα τον κόσμο! Να συγκρίνουν τον πόλεμο με τον "πόλεμο" στην άσφαλτο κάποιων άλλων ηλιθίων, που τους αρέσει να τρέχουν με 200!
"Δὲν χαρίζω τίποτα σὲ κανέναν. Ἀλλὰ κι αὐτὴν τὴν μεριὰ τῆς ἱστορίας μας ὀφείλουμε νὰ τὴν γνωρίζουμε σωστά. Γιὰ παράδειγμα, πόσοι αὐτοκράτορες (σ.σ. του Βυζαντίου) ἦσαν Ἕλληνες; Πόσοι ἔκαμαν κάτι γιὰ τὸν Ἑλληνισμό; Πόσους καὶ πόσους «ἐκκαθάρισε» ἡ Σωζόπολις; Δὲν χαρίζω σε κανένα διότι δὲν χαρίζονται. Ἀλλὰ ὀφείλουμε νὰ γνωρίζουμε τὴν ἱστορία ὀρθά κι ὄχι μέσα ἀπὸ φίλτρα".
Και απάντησεν ανιστόρητος :
Ώστε, λοιπόν, αυτό είναι το πρόβλημα; Πόσοι αυτοκράτορες ήσαν Έλληνες και τι έκαναν για τον ελληνισμό; Δηλαδή, πάνω απ΄ όλα οι Έλληνες και όχι ο λόγος ο ελληνικός. Που ονομάτισε και νοηματοδότησε τη ζωή και τον άνθρωπο, αλλά παράλληλα, διέσωσε και ... τους γονιδιακά Έλληνες.
Οι διασωθέντες - από τη Σωζόπολη σημειωτέον - γονιδιακά μας ενδιαφέρουν και όχι οι αξίες που διαμορφώνουν συμπεριφορές και καθιστούν ανθρώπινο τον κοινωνικό μας βίο. Αλλά πόσο ανθρώπινος ήταν ο βίος των προγόνων αυτών, που διασώθηκαν από τη Σωζόπολη , φαίνεται από εκείνους που παραδέχτηκαν ότι "οι Έλληνες μας κατέκτησαν με το πνεύμα, εμείς τους κατακτήσαμε με τα όπλα" και έκαναν διεθνή (τρόπος του λέγειν) τον ελληνικό λόγο.
Τόσο πολύ τους άλλαξε τα ήθη, ώστε θεωρούσαν λίαν ενδιαφέρον να πηγαίνουν στο Κολοσσαίο ή αλλού και να βλέπουν τους ανθρώπους να τους ξεσκίζουν τα λιοντάρια. Όποιος είχε γνήσια τα ελληνικά του γονίδια και τολμούσε να διαφωνήσει θα ήταν το επόμενο "γεύμα" των θηρίων. Ας μην πούμε τίποτα δε και για τα απίστευτα βασανιστήρια που μηχανεύονταν για όλους εκείνους οι οποίοι εισηγούντο την ανθρωπιά του Θεού, του Θεού που έγινε άνθρωπος, και όχι την ανθρωπιά του Καίσαρα και καθέ μικρού ή μεγάλου, σημαντικού ή ασήμαντου, επώνυμου ή ανώνυμου καισαρίσκου, γονιδιακά ή μη διατηρούντος το ζέον προγονικόν πνεύμα.
Οι διασωθέντες εκ της Σωζοπόλεως μνημονεύουν τους σφαγμένους προγόνους τους, λες και οι άλλοι, αυτοί που χόρταιναν τα λιοντάρια και τις τίγρεις, δεν είχαν Ή, αν είχαν, έπρεπε να θυμούνται την εντολή της αγάπης και όχι να κάνουν τα ίδια.
Η ιστορία με τη Σωζόπολη, αν δεν κάνω λάθος, έχει πολλές "τρύπες".
Το ίδιο λοιπόν θα κάνουμε και σήμερα. Μόνο που αντί για θηρία έχουμε άλλους εξυπνότερους τρόπους απαλλαγής από τις ενοχλητικές φωνές. Λαοί και έθνη καταργούνται ή συστηματικά μεθοδεύεται η εξόντωσή τους, και όσοι απομένουν, να θυμούνται την εντολή της αγάπης. Να κάθονται στα αυγά τους, να γράφουν στο ιντερνέτ ή στην καλύτερη περίπτωση, να μας γράφουν για το Γιάννη Σκαρίμπα, τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου όπου ουδείς Έλλην υπήρξε, και επί τη ευκαιρία, να μνημονεύουν τους διασωθέντες γνησίους (γονιδιακά) προγόνους από τη Σωζόπολη .
