Ο πλούσιος λέει στον φτωχό :
"Βοήθα με φτωχέ, να μη γίνω σαν κι εσέ", κατά το λαϊκόν απόφθεγμα, και τα χαράτσια επί των κεφαλών μας δίνουν και παίρνουν. Τάϊζαν οι εντολείς (τα αφεντικά) τους κυβερνήτες μας, αναλάμβαναν τα ηνία της εξουσίας με την ψήφο μας, έφτιαχναν περιουσίες (offshore κλπ) και αποκαθιστούσαν τους κληρονομικώ δικαιώματι διαδόχους τους μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς.
Κάτι περίσσευε και για μας. Που δίχως δάνεια, μπουζουκτσίδικα, ταξιδάκια "εις τας Ευρώπας" και αλλαχού, μεγαλώσαμε την "καμαρούλα μια σταλιά/δύο επί τρία".
Σώθηκαν τα λεφτά των αφεντικών τους και φροντίζουν να φανούν συνεπείς προς αυτούς - και προς τους φυσικούς κληρονόμους. Και μας προέκυψε ο Τιτανικός, τα πιστόλια στο τραπέζι, η εθνική κυριαρχία και τα χαράτσια. Κεφαλικοί φόροι επί φόρων, που ξεπερνούν ακόμη κι αυτόν τον "καπνικό φόρο", τον οποίο είχαν επιβάλλει οι άφρονες Βυζαντινοί αυτοκράτορες. Οι φοροεισπράκτορες όποιο σπίτι έβλεπαν να βγάζει καπνό (ήταν και ο χειμώνας) έμπαιναν μέσα και τους τα έπαιρναν όλα αν δεν είχαν να πληρώσουν τον ειδικό φόρο καπνού - θέρμανσης, όπως έχουμε τώρα. Έτσι, έσβησε το Βυζάντιο, έτσι θα σβήσουν τώρα κι αυτοί. Τελειώνει το λαδάκι στο καντήλι τους.
Τα έχουν όλα έτοιμα. Μας στέλνουν πάλι πίσω, στην "καμαρούλα 2Χ3" και ... βοήθα με φτωχέ, να μη γίνω σαν κι εσέ, αλλά το Βυζάντιο έσβησε. Έτσι, θα σβήσουν κι αυτοί, οι κυβερνήτες μας και τα αφεντικά τους . Πόσο γελασμένοι είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου