Έγραφεν φιλίστωρ :
"Δὲν χαρίζω τίποτα σὲ κανέναν. Ἀλλὰ κι αὐτὴν τὴν μεριὰ τῆς ἱστορίας μας ὀφείλουμε νὰ τὴν γνωρίζουμε σωστά. Γιὰ παράδειγμα, πόσοι αὐτοκράτορες (σ.σ. του Βυζαντίου) ἦσαν Ἕλληνες; Πόσοι ἔκαμαν κάτι γιὰ τὸν Ἑλληνισμό; Πόσους καὶ πόσους «ἐκκαθάρισε» ἡ Σωζόπολις;
Δὲν χαρίζω σε κανένα διότι δὲν χαρίζονται. Ἀλλὰ ὀφείλουμε νὰ γνωρίζουμε τὴν ἱστορία ὀρθά κι ὄχι μέσα ἀπὸ φίλτρα".
Και απάντησεν ανιστόρητος :
Ώστε, λοιπόν, αυτό είναι το πρόβλημα; Πόσοι αυτοκράτορες ήσαν Έλληνες και τι έκαναν για τον ελληνισμό; Δηλαδή, πάνω απ΄ όλα οι Έλληνες και όχι ο λόγος ο ελληνικός. Που ονομάτισε και νοηματοδότησε τη ζωή και τον άνθρωπο, αλλά παράλληλα, διέσωσε και ... τους γονιδιακά Έλληνες.
Οι διασωθέντες - από τη Σωζόπολη σημειωτέον - γονιδιακά μας ενδιαφέρουν και όχι οι αξίες που διαμορφώνουν συμπεριφορές και καθιστούν ανθρώπινο τον κοινωνικό μας βίο. Αλλά πόσο ανθρώπινος ήταν ο βίος των προγόνων αυτών, που διασώθηκαν από τη Σωζόπολη , φαίνεται από εκείνους που παραδέχτηκαν ότι "οι Έλληνες μας κατέκτησαν με το πνεύμα, εμείς τους κατακτήσαμε με τα όπλα" και έκαναν διεθνή (τρόπος του λέγειν) τον ελληνικό λόγο.
Τόσο πολύ τους άλλαξε τα ήθη, ώστε θεωρούσαν λίαν ενδιαφέρον να πηγαίνουν στο Κολοσσαίο ή αλλού και να βλέπουν τους ανθρώπους να τους ξεσκίζουν τα λιοντάρια. Όποιος είχε γνήσια τα ελληνικά του γονίδια και τολμούσε να διαφωνήσει θα ήταν το επόμενο "γεύμα" των θηρίων. Ας μην πούμε τίποτα δε και για τα απίστευτα βασανιστήρια που μηχανεύονταν για όλους εκείνους οι οποίοι εισηγούντο την ανθρωπιά του Θεού, του Θεού που έγινε άνθρωπος, και όχι την ανθρωπιά του Καίσαρα και καθέ μικρού ή μεγάλου, σημαντικού ή ασήμαντου, επώνυμου ή ανώνυμου καισαρίσκου, γονιδιακά ή μη διατηρούντος το ζέον προγονικόν πνεύμα.
Οι διασωθέντες εκ της Σωζοπόλεως μνημονεύουν τους σφαγμένους προγόνους τους, λες και οι άλλοι, αυτοί που χόρταιναν τα λιοντάρια και τις τίγρεις, δεν είχαν Ή, αν είχαν, έπρεπε να θυμούνται την εντολή της αγάπης και όχι να κάνουν τα ίδια.
Η ιστορία με τη Σωζόπολη, αν δεν κάνω λάθος, έχει πολλές "τρύπες".
Το ίδιο λοιπόν θα κάνουμε και σήμερα. Μόνο που αντί για θηρία έχουμε άλλους εξυπνότερους τρόπους απαλλαγής από τις ενοχλητικές φωνές. Λαοί και έθνη καταργούνται ή συστηματικά μεθοδεύεται η εξόντωσή τους, και όσοι απομένουν, να θυμούνται την εντολή της αγάπης. Να κάθονται στα αυγά τους, να γράφουν στο ιντερνέτ ή στην καλύτερη περίπτωση, να μας γράφουν για το Γιάννη Σκαρίμπα, τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου όπου ουδείς Έλλην υπήρξε, και επί τη ευκαιρία, να μνημονεύουν τους διασωθέντες γνησίους (γονιδιακά) προγόνους από τη Σωζόπολη .
Δυστυχείς Έλληνες ... .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου