Και ας έρθουμε τώρα στον τρίτο σχολιαστή. Ιδού η παρατήρηση σε όσα είπα στον κ. Βραχιολίδη και αναδημοσιεύθηκαν σε ιστολόγιο (http://trelogiannis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9095.html) :
"Γενικά συμφωνώ με τον κ. Χριστοδουλίδη. Δεν συμφωνώ όμως με τη γλώσσα και τον τόνο που χρησιμοποιεί κατά της Εκκλησίας. Υπάρχει όμως εξήγηση γι' αυτό, αφού ο ίδιος είναι παλαιοημερολογίτης (δυστυχώς)."
Ο σχολιαστής δηλαδή, συμφωνεί διαφωνών (δυστυχώς) με τη γλώσσα και τον τόνο που χρησιμοποιώ κατά της Εκκλησίας. Τον ενδιαφέρει περισσότερο ο τόνος της γλώσσας και η γλώσσα, παρά αυτά που γράφω. Παλαιοημερολογίτικη η γλώσσα μου, έστω, ας μας πει όμως και ποια η γλώσσα της νεοτερικής εκκλησίας. Τι τον έμαθε για το ζήτημα αυτό; Να ρωτήσουμε τον μητροπολίτη Μεσογαίας, μήπως τον μητροπολίτη Ναυπάκτου, τον Δημητριάδος ή τον οικουμενικό Βαρθολομαίο;
Περιττές οι ερωτήσεις, θα μου πείτε. Έχουμε Εγκύκλιο της Ιεραρχίας υπέρ της Δωρεάς Σώματος και ημέρα (σημ. ακόμη δεν έγινε παγκόσμια) συνεορτασμού με τους Αγίους Αναργύρους.
Παλαιοημερολογίτικη είναι η γλώσσα μου, ναι, είναι. Διότι του Παλαιού των ημερών είναι και η Εκκλησία. Είναι μάλιστα τόσο παλαιά, όσο ένα βρέφος, βαφτισμένο με τρεις καταδύσεις, χρισμένο με άγιο Μύρο, παλαιών αλλά και νέων, Μαρτύρων και Ομολογητών της Αλήθειας. Το Άγιον Πνεύμα συγκροτεί όλο το θεσμό της Εκκλησίας. Η οποία δεν παλαιούται, μήτε χρείαν έχει νεωτερισμών. Αν διαφωνεί με αυτή τη γλώσσα, δεν έχω τίποτα να προσθέσω.
Τέλος ας έλθουμε και σε ένα άλλο ζήτημα, που προέκυψε από τη συνέντευξη. Λόγω κακής δικής μου φραστικής διατύπωσης, γράφτηκε ότι : "Η Εκκλησία, όχι μόνο δεν έδωσε σημασία στα επιχειρήματά μου αλλά ο εκδότης του βιβλίου μου, ο οποίος είναι ιερωμένος, στο ιστολόγιο που διατηρεί, όλα τα δικά μου στοιχεία τα πήρε και τα δημοσίευσε το 2005 σαν να ήταν δικά του, σε ένα συνέδριο που οργάνωσε η παπική εκκλησία για το θέμα του εγκεφαλικού θανάτου". Ο εκδότης του βιβλίου μου συνέστησε να κάνω διόρθωση, διότι δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά γεγονότα.
Αν είπα κάτι τέτοιο, κακώς το είπα. Αυτό που ήθελα να επισημάνω στον κ. Βραχιολίδη είναι ότι, σε συνέδριο που διοργάνωσε η παπική εκκλησία το 2005, οι γνώμες των κληθέντων ομιλητών επιβεβαίωσαν όλα όσα συμπεριελάμβανε το βιβλίο που εκδόθηκε εδώ το 1995. Τα ιστολόγια όμως, που μας γνωστοποίησαν τα συμπεράσματα του συνεδρίου αυτού, ουδεμία μνεία έκαναν, ότι αυτά τα γνωρίζαμε πολύ προ του παπικού συνεδρίου. Αγνοήθηκαν όλα, φυσικά και ο γράφων, όπως έχουν αποσιωπηθεί όσα έχει εκθέσει γραπτώς από τότε (1995). Ως μη όφειλε, κάνει αυτή την υπενθύμιση και αυτή τη διόρθωση, καθότι είναι υπεύθυνος μόνο γι΄ αυτά που δημοσιεύθηκαν.στην "Ελεύθερη 'Ωρα" της 12ης Φεβρουαρίου 2013. Όχι όμως και για όσα έμειναν στο σκοτάδι από το 1995. Φαίνεται, η γλώσσα και ο τόνος της γλώσσας που χρησιμοποιώ είναι ακατάλληλα, ότι στερούνται αγάπης.
"Γενικά συμφωνώ με τον κ. Χριστοδουλίδη. Δεν συμφωνώ όμως με τη γλώσσα και τον τόνο που χρησιμοποιεί κατά της Εκκλησίας. Υπάρχει όμως εξήγηση γι' αυτό, αφού ο ίδιος είναι παλαιοημερολογίτης (δυστυχώς)."
Ο σχολιαστής δηλαδή, συμφωνεί διαφωνών (δυστυχώς) με τη γλώσσα και τον τόνο που χρησιμοποιώ κατά της Εκκλησίας. Τον ενδιαφέρει περισσότερο ο τόνος της γλώσσας και η γλώσσα, παρά αυτά που γράφω. Παλαιοημερολογίτικη η γλώσσα μου, έστω, ας μας πει όμως και ποια η γλώσσα της νεοτερικής εκκλησίας. Τι τον έμαθε για το ζήτημα αυτό; Να ρωτήσουμε τον μητροπολίτη Μεσογαίας, μήπως τον μητροπολίτη Ναυπάκτου, τον Δημητριάδος ή τον οικουμενικό Βαρθολομαίο;
Περιττές οι ερωτήσεις, θα μου πείτε. Έχουμε Εγκύκλιο της Ιεραρχίας υπέρ της Δωρεάς Σώματος και ημέρα (σημ. ακόμη δεν έγινε παγκόσμια) συνεορτασμού με τους Αγίους Αναργύρους.
Παλαιοημερολογίτικη είναι η γλώσσα μου, ναι, είναι. Διότι του Παλαιού των ημερών είναι και η Εκκλησία. Είναι μάλιστα τόσο παλαιά, όσο ένα βρέφος, βαφτισμένο με τρεις καταδύσεις, χρισμένο με άγιο Μύρο, παλαιών αλλά και νέων, Μαρτύρων και Ομολογητών της Αλήθειας. Το Άγιον Πνεύμα συγκροτεί όλο το θεσμό της Εκκλησίας. Η οποία δεν παλαιούται, μήτε χρείαν έχει νεωτερισμών. Αν διαφωνεί με αυτή τη γλώσσα, δεν έχω τίποτα να προσθέσω.
Τέλος ας έλθουμε και σε ένα άλλο ζήτημα, που προέκυψε από τη συνέντευξη. Λόγω κακής δικής μου φραστικής διατύπωσης, γράφτηκε ότι : "Η Εκκλησία, όχι μόνο δεν έδωσε σημασία στα επιχειρήματά μου αλλά ο εκδότης του βιβλίου μου, ο οποίος είναι ιερωμένος, στο ιστολόγιο που διατηρεί, όλα τα δικά μου στοιχεία τα πήρε και τα δημοσίευσε το 2005 σαν να ήταν δικά του, σε ένα συνέδριο που οργάνωσε η παπική εκκλησία για το θέμα του εγκεφαλικού θανάτου". Ο εκδότης του βιβλίου μου συνέστησε να κάνω διόρθωση, διότι δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά γεγονότα.
Αν είπα κάτι τέτοιο, κακώς το είπα. Αυτό που ήθελα να επισημάνω στον κ. Βραχιολίδη είναι ότι, σε συνέδριο που διοργάνωσε η παπική εκκλησία το 2005, οι γνώμες των κληθέντων ομιλητών επιβεβαίωσαν όλα όσα συμπεριελάμβανε το βιβλίο που εκδόθηκε εδώ το 1995. Τα ιστολόγια όμως, που μας γνωστοποίησαν τα συμπεράσματα του συνεδρίου αυτού, ουδεμία μνεία έκαναν, ότι αυτά τα γνωρίζαμε πολύ προ του παπικού συνεδρίου. Αγνοήθηκαν όλα, φυσικά και ο γράφων, όπως έχουν αποσιωπηθεί όσα έχει εκθέσει γραπτώς από τότε (1995). Ως μη όφειλε, κάνει αυτή την υπενθύμιση και αυτή τη διόρθωση, καθότι είναι υπεύθυνος μόνο γι΄ αυτά που δημοσιεύθηκαν.στην "Ελεύθερη 'Ωρα" της 12ης Φεβρουαρίου 2013. Όχι όμως και για όσα έμειναν στο σκοτάδι από το 1995. Φαίνεται, η γλώσσα και ο τόνος της γλώσσας που χρησιμοποιώ είναι ακατάλληλα, ότι στερούνται αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου