 |
| Μια στάλα κυπριακής γης από ψηλά |
Τώρα, με αυτά που τραβάει η Κύπρος του "βρίσκεται μακράν", είχαμε και μια περίεργη δήλωση από ένα σύμβουλο του προέδρου Β. Πούτιν. Διαβάζω στην είδηση :
Στον αντίποδα αυτής της τακτικής, ο σύμβουλος του Ρώσου προέδρου, Σεργκέι Γκλάζιεφ, απεύθυνε ένα εξόχως περίεργο κάλεσμα στη Λευκωσία, προκειμένου η Κύπρος να εγκαταλείψει την ευρωζώνη και να ενταχθεί στην Ευρασιατική Ένωση με όλα τα γεωστρατηγικά ευεργετήματα μιας τέτοιας λύσης.
«Η Κύπρος πρέπει να γίνει μέλος της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, εάν προσβλέπει σε ουσιαστική οικονομική στήριξη από τη Ρωσία» τόνισε χαρακτηριστικά, για να υπογραμμίσει με νόημα τη δυσκολία και την περιπλοκότητα του θέματος, καθώς «οι Κύπριοι ζητάνε να παρέχει η Μόσχα βοήθεια σε μια χώρα, η οποία βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας της» (*)
Και σκέφτομαι,
Οι εδώ κολλημένοι στο άρμα του "ανήκομεν εις την Δύσιν" εξακολουθούν να δέχονται καρπαζιές, καθότι ανήκοντες στην κατηγορία του καρπαζοεισπράκτορα.
Ποια τα οφέλη; Χάσαμε τη μισή Κύπρο, γκρίζες οι ζώνες στο Αιγαίο, Ματσεντόνια και μεγάλη Αλβανία ετοιμάζονται να αρπάξουν ένα κομμάτι του "ανήκομεν", έτοιμη και η Θράκη, ξηλώσαμε την ιστορία, χαλάσαμε τη γλώσσα, εκσυγχρονίσαμε τη θρησκεία, γεμίσαμε λαθραίους, υποθηκεύσαμε (ξεπουλήσαμε) την πατρίδα. Σε χρεωκοπία για απροσμέτρητους χρόνους. Σε πρώτες και περίβλεπτες θέσεις οι εθνομηδενιστές του ανήκομεν στη Δύση, αλλά και οι επικριτές των "ευρωληγούρηδων". Άλλου είδους εθνομηδενιστές ήταν αυτοί. Τιμούσαν τη ρωμιοσύνη κατά το ανατολικό έθος. Ντελίριο μας είχε πιάσει με τις "3 του Σεπτέμβρη να περνάς", με Μακρυγιάννηδες και άντε να γίνουμε Αμερική των Βαλκανίων αλά ελληνικά και ρωμαίικα. Αυτά ήταν τα οφέλη.
Γίναμε όμως αμερικανικά. Εγκληματικότητα, πορνεία, ναρκωτικά στο φουλ. Κορυφαίοι στον αντιρατσισμό και όπου τοίχος και σύνθημα για τα αδέλφια μας τους λαθραίους, την αναρχία, την αντιεξουσιαστική πάλη. Ενάντια σε όλα, ενάντια και στη θρησκεία, ενάντια και στον εθνικό μας ύμνο. Βάλτε το Ρίτσο ο ένας, όχι τον Ελύτη ο δεύτερος, και ο εξυπνότερος τρίτος ηλίθιος να προτιμά Γκάτσο. Ζεϊμπεκιές, ρεμπέτικα και τα τοιαύτα.
Ποιος λοιπόν θα τολμούσε να τους τα βροντήξει; Υπάρχει κανείς; Τα βάρη είναι μόνο για να τα σηκώνουμε από τη μέση και πάνω . Κάτω από τη μέση θέλουν οι εποχές να υπάρχουν βάρη και μου φαίνεται, ενδογενείς ορμόνες δεν υπάρχουν. Τις κάνουμε εισαγωγή με δανεικά λεφτά. Μάλλον έκανε λάθος ο ποιητής, που μας είπε να τραγουδάμε "τη ρωμιοσύνη μην τη κλαις". Για κλάματα είναι, όπως και όλοι αυτοί που την τραγούδαγαν με στίχους των διαφωτιστών-ποιητών μας.
(*) http://kostasxan.blogspot.gr/2013/03/blog-post_3603.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου