Όταν η ελευθερία υμνείται παγκοσμίως και προτάσσεται της αληθείας, τότε πλαστογραφείται ο ευαγγελικός λόγος, ο οποίος λέγει : Γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς.
Οι αιρετικοί θεωρούν αυτονόητη τη γνώση της αληθείας, Χριστό και αγάπη επικαλούνται, ουδέποτε όμως θα τους ακούσετε να διδάσκουν - και έμπρακτα να φανερώνουν - το της ταπεινώσεως φρόνημα. Αυτό χάνεται, ή λεκτικά παρεμπίπτει, μέσα στην πολυλογία περί αγάπης και ελευθερίας (του προσώπου). Αγάπης, που εφάνη όταν ο άπειρος Θεός έγινε προσιτός στους ανθρώπους επιβλέψας "επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού" : Της υπεραγίας Θεοτόκου.
Απολαύοντες, Πάναγνε, των σων δωρημάτων
ευχαριστήριον, αναμέλπομεν εφύμνιον,
οι γινώσκοντές σε Θεομήτορα
Χαίρε, δι΄ ης η χαρά εκλάμψει
χαίρε, δι΄ ης η αρά εκλείψει
...
Χαίρε, βουλής απορρήτου μύστις
χαίρε, σιγής δεομένων πίστις
...
Χαίρε το των Αγγέλων πολυθρήλητον θαύμα
χαίρε, το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε
Όντως ελεύθεροι είναι οι εν Χριστώ ταπεινοί - σήμερα άγνωστοι - πιστοί και ακόλουθοι της ευαγγελικής ρήσεως : "Γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου