INTERACTIVE DEMOCRACY

Το ερώτημα που απασχολούσε αρθρογράφο ήταν σχετικό με το πού αποβλέπει η αποχώρηση της πολιτικής παράταξης του κ. Κουβέλη από την (πρώην)  τρικομματική και τώρα, άνευ Δημαρ, δικομματική κυβέρνηση. Αν θέλετε διαβάστε το άρθρο, που τιτλοφορείται : "ΔΗΜΑΡ: στρατηγική επιλογή ή τακτικός ελιγμός;" (*)

 Αλλά γιατί απορεί η κα. Μαρία Δημητροπούλου; Δεν γνωρίζει ότι στρατηγική επιλογή της σιωνιστικής δημοκρατίας με την ψήφο είναι οι τακτικοί ελιγμοί των πολλαπλών επιλογών; Όσο περισσότερα κόμματα, τόσο καλύτερα γι΄ αυτή τη φαλκιδευμένη δημοκρατία. Οι "μανικοί" της ψήφου θα πάνε στο σουπερμάρκετ των εκλογών και αντί για ένα κόμμα - δύο είναι στην Αμερική - θα βρουν ένα μάτσο. Πάρε κόσμε και ο σιωνισμός καλά κρατεί, με την ψήφο διασποράς θεριεύει, είναι ανίκητος. Φαντασθείτε όμως τι θα γινόταν, όταν οι κάλπες βρίσκονταν αδειανές από ψήφους. Η σιωνιστική δημοκρατία θα τα έβρισκε σκούρα. Θα έπρεπε να ανοίξει τα συρτάρια της και να ταΐσει περισσότερους μισθωτούς για να γεμίσει η κάλπη.

Πάντως, μη το ξεχνάμε αυτό, είμαστε κατά της παγκοσμιοποίησης και ενδεχομένως, μερικοί από εμάς δηλώνουμε απερίφραστα και αντιοικουμενιστές. Μπράβο! Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, θα πεθάνει όμως δια της ψήφου. Τα πράγματα δείχνουν ότι ο σχεδιασμός, μέχρις εδώ, είναι επιτυχής.

Υστερόγραφο
Κάποτε, στη σοβιετία και αλλού, ήταν μόνο ένα το κόμμα, αλλά τι ένα, τι πολλά; Υπάρχει διαφορά; Αυτοί, οι σιωνιστές, που έχουν στήσει το σκηνικό της δημοκρατίας (με την ψήφο) δίνουν τις οδηγίες και όποιος τολμά, ας μη τις εφαρμόσει. Η interactive (: διαδραστική) democracy έχει δώσει τις εσωτερικές (: inter) εντολές δράσης και ενέργειας (είναι το active του interactive) στους αχυρανθρώπους, τους οποίους εκλέγει ο λαός, κατά ΚΚΕ, αλλά και τους νεοφιλελεύθερους συνοδοιπόρους του.

(*) http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/07/blog-post_5663.html