Ο θεολόγος κύριος Παναγιώτης Σημάτης (του ευχόμαστε χρόνια πολλά) έγραψε ένα άρθρο με τίτλο Οι "αγιογραφίες" αιρετιζόντων Πατριαρχών. Μπορείτε να το διαβάσετε στο σύνδεσμο που ακολουθεί ( http://apotixisi.blogspot.gr/2013/08/blog-post_14.html ) όπου και γράφει, μεταξύ άλλων, τα κατωτέρω. Να σημειώσουμε μόνο κάτι σχετικό με τον τίτλο, όπου διαπιστώνουμε ότι οι αναφερόμενοι στις "αγιογραφίες" Πατριάρχες και άλλοι, αποκαλούνται "αιρετίζοντες" και όχι αιρετικοί!. Γράφει, λοιπόν, απαντώντας σε σχόλιο :
"Ναι, ο Πατριάρχης είναι κανονικός, μέχρι κάποια Σύνοδος να τον καθαιρέσει, αλλ΄ επειδη είναι και αιρετικός, απομακρυνθήκαμε απ' αυτόν, χωρίς να δημιουργήσουμε άλλη Εκκλησία, όπως κάνατε εσείς". (Σ.σ. εννόησον οι παλαιοημερολογίτες)
Σ. Π. (Σ.σ. Σημάτης Παναγιώτης)
Επί τούτων γράφουμε κι εμείς τα κατωτέρω :
Προφανώς, κύριε Σημάτη, περιμένετε ληστρική σύνοδο, η οποία όμως δεν πρόκειται να τον καθαιρέσει. Οι λόγοι είναι, νομίζω, κατανοητοί (ας όψεται η κυρίαρχη διπλωματία των σιωνιστών).
Λοιπόν, για να μην τα πολυλογούμε, Σύνοδος - κατά τα πρότυπα του παρελθόντος - δεν πρόκειται να υπάρξει. Οπότε τι θα γίνει με τους αποτειχισμένους; Θα έχουν ή δεν θα έχουν Εκκλησία; Όχι βέβαια κάποια de novo, αλλά οπωσδήποτε κάποια άλλη τελούσα υπό διωγμό, η οποία διατηρεί την Παράδοση και αγωνίζεται για το αναλλοίωτο των θεσπισμάτων (: Ιερών Κανόνων των αγίων Οικουμενικών Συνόδων). Θα μου πείτε, ίσως, και ποιος μπορεί να είναι συνεπής σ΄ αυτά. Δεν θα διαφωνήσω, "ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταίς σαρκικαίς επιθυμίες και ηδοναίς" και "ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων". Παρά ταύτα, και μολονότι κανείς εξ ημών δεν μπορεί να είναι συνεπής στα θεσπίσματα αυτά, τούτο δεν σημαίνει ότι πρέπει να φτιάξουμε νέα, να καταργήσουμε μερικά, ή να τα βελτιώσουμε νεοορθοδόξως, ήγουν συναφειακά και μεταπατερικά, επικαλούμενοι το "αλλ΄ όμως δια την άφατον και αμέτρητον φιλανθρωπίαν ... Σε τοίνυν δυσωπώ ... Επίβλεψον επ΄ εμέ τον αμαρτωλό ... και ικάνωσον παραστήναι" και τα εξής. Εφόσον έχουμε τολμήσει να διαγράψουμε ή ακόμη και να τροποποιήσουμε τα εξ Αγίου Πνεύματος θεσπίσματα των Οικουμενικών Συνόδων, έχουμε ήδη ανοίξει την πόρτα εισόδου και οι δαίμονες αλωνίζουν.
"23 ἀλλ' ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ·" (Ιν. δ΄)
Οι αληθινοί προσκυνητές, κύριε Σημάτη, καλούνται να προσκυνήσουν εν πνεύματι και αληθεία, νομίζω δε, ότι δεν χρειάζεται να αποσαφηνίσω το "εν πνεύματι" και το "αληθεία". Διότι "αλήθεια" είναι ο Κύριος και "πνεύμα" το άγιον Πνεύμα. Όποιος αθετεί το άγιον Πνεύμα, αθετεί και τον Κύριο, άρα, εις μάτην η προσκύνησις.
Σας ερωτώ, "καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν." ; (Ιν. δ΄ 23)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου