Αντιλήφθηκε το παιγχνίδι που χρόνια του έπαιζαν, αλλά ήταν ήδη αργά. Μας έβαλε όλους στη βάρκα και μας πέταξε στη θάλασσα (της ευρωπαϊκής ένωσης) για να μάθουμε να κολυμπάμε. Άλλα όμως είχαν στο μυαλό τους οι εταίροι. Ήθελαν να βάλουν τα Σκόπια και στο ΝΑΤΟ με το όνομα της Μακεδονίας, ώστε να μην υπάρχει περίπτωση πολεμικής μας εμπλοκής με τους σφετεριστές της Ιστορίας. Να σημειώσω, το ΝΑΤΟ διευρύνεται για να μας σώσει από επίθεση εξωγήινων όντων. Πάντως, εμείς με την Τουρκία δεν αποφύγαμε τις γκρίζες ζώνες και η Τουρκία δεν απέφυγε τον ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν (παρένθεση, άλλος Βαρθολομαίος κι αυτός). Έχουμε και τη Θράκη ... .
Τώρα, φαίνεται, κάτι υποψιάστηκε ο επί σειρά ετών τρόφιμος του σιωνισμού Μίκης. Αλλά είναι πλέον γέρος, άρρωστος, και ό,τι πει θα του το αποδώσουν οι "μανικοί" της πολιτικής ( : ουδετερότητα = ουδεμία ψήφος = στήριξη του 4ου Ράϊχ) σε αλτζχάϊμερ, είτε στο όντως αμφιλεγόμενο πολιτικό του παρελθόν. Έχει πολλά ράμματα η γούνα του.
Η πολιτική θέση της αποχής είναι αδιανόητη για τους μανιώντες της ψήφου. Διότι πώς είναι δυνατόν να απέχεις, λένε, από την ομαδική παρανοϊκή ψηφοπάθεια, ή ψυχοπάθεια, αυτό δεν το λένε, όταν δεν υπάρχει το υπόστρωμα του οργανωμένου διεγερτικού παραληρήματος; Που δεν είναι άλλο από τις λεγόμενες "λαϊκές οργανώσεις", άφθονα δείγματα των οποίων είχαμε τα τελευταία σαράντα χρόνα. Αλλά η δεξαμενή στέρεψε, τα όνειρα χάθηκαν, έσβησαν τα οράματα. Μόνο οι μουντζουρωμένοι τοίχοι έμειναν και οι κολλημένες αφίσες
Με την ψήφο χάθηκε η Μικρασία
Με την ψήφο χάθηκε η Κύπρος
Με την ψήφο χάσαμε το Αιγαίο
Με την ψήφο μας ήρθαν τα Μνημόνια.
Με την ψήφο θα τα χάσουμε όλα.
Ο προχωρημένος στα χρόνια Μίκης Θεοδωράκης κάτι κατάλαβε με τα μισόλογα της ουδετερότητας. Οι διάγοντες τα πρώτα έτη της γεροντικής τους ηλικίας περιμένουν να δουν, και πάλι, νέες λαϊκές οργανώσεις. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι από αυτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου