«11 ... Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ... 21 ἵνα πάντες ἓν ὦσιν, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 22 κἀγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμὲν». (Ιν. ιζ΄)
κχ
Και αυτά μεν, όσον αφορά στο Κατά Ιωάννην, Κεφάλαιο ιζ΄. Ως προς εκείνα δε των υπερεχουσών παπικών και ορθόδοξων κεφαλών έχουμε τα κατωτέρω :
«Διά της λέξεως Ενότης, η οποία είναι συμφωνοτέρα προς τους παρόντας καιρούς, νοείται η από κοινού συνεργασία εις τους διαφόρους τομείς της κοινωνικής, ηθικής και πνευματικής δράσεως, διά της συμβολής της Χριστιανικής Ανατολής και Δύσεως. Η Ενότης δεν προϋποθέτει την Ένωσιν, η Ένωσις προϋποθέτει δογματικήν ρύθμισιν».
Ανήκουν στον οικουμενικό Αθηναγόρα και ειπώθηκαν το 1960 στην εφημερίδα "Ελευθερία". Το κατά Θεόν ἓν της Ενώσεως το αντικατέστησε η ενότητα, προφανώς, διότι ο Εΰαγγελιστής Ιωάννης λησμόνησε να γράψει " ίνα ενότητι ώσιν ἓν" ! Μάλλον, δεν τον φώτισε όσο έπρεπε το φιλιόκβε και υπέπεσε σε παρόμοιο λάθος, όπως ήταν εκείνο της εκπορεύσεως του αγίου Πνεύματος.
Και πάμε στο σήμερα, έτος 2014, όπου και έχουμε την Κοινή Δήλωση πάπα Φραγκίσκου και οικουμενικού Βαρθολομαίου, μετά τη συνάντηση που είχαν (σημ. προηγήθηκε ανταλλαγή φιλοφρονήσεων μέσω facebook) και προσευχήθηκαν στα Ιεροσόλυμα. Διαβάζουμε :
«2. Ἡ ἀδελφική ἡμῶν συνάντησις σήμερον εἶναι ἕν νέον καί ἀναγκαῖον βῆμα εἰς τήν πορείαν πρός τήν ἑνότητα, πρός τήν ὁποίαν μόνον τό Ἅγιον Πνεῦμα δύναται νά μᾶς ὁδηγήσῃ, ἐκείνην τῆς κοινωνίας ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ (...) Ἐνῷ γνωρίζομεν πλήρως ὅτι δέν ἔχομεν φθάσει εἰς τόν σκοπόν τῆς πλήρους κοινωνίας, ἐπιβεβαιοῦμεν σήμερον τήν δέσμευσίν μας νά συνεχίσωμεν βαδίζοντες ἀπό κοινοῦ πρός τήν ἑνότητα, διά τήν ὁποίαν προσηυχήθη ὁ Κύριος πρός τόν Πατέρα «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν» (Ἰωάν. 17,21).»
Τι μάθαμε ; Ότι μόνο το άγιον Πνεύμα (σημ. ποιο από τα δύο δεν μας είπε) δύναται νά μᾶς ὁδηγήσῃ (σέ) ἐκείνην (την ενότητα), τῆς κοινωνίας (την κοινωνία) ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ. Όπως σημειώσαμε εντός παρένθεσης, δεν μάθαμε ποιο άγιο Πνεύμα θα μας οδηγήσει στην ενότητα της κοινωνίας "εν νομίμω ποικιλία". Είναι το άγιον πνεύμα του φιλιόκβε ή το καθ΄ ημάς άγιον Πνεύμα ; Αυτό δεν το γνωρίζουμε. Υποθέτουμε, θα είναι το της ενότητος και της κοινωνικότητος μίγμα, το οποίο επεξεργάζονται οι διαχριστιανικοί - τώρα έγιναν και διαθρησκειακοί - διάλογοι. Στόχος και σκοπός η "ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ κοινωνία", που δεν θα αργήσει να γίνει κι αυτή "διακοινωνία", αφού έχουμε τα διαχριστιανικά, τα διαθρησκειακά, τα διαπολιτισμικά και τα διακυβερνητικά. Α, ναι, ξεχάσαμε τα διαδραστικά ! Sorry.
Ποια θα είναι, τώρα, η "ἐν νομίμῳ ποικιλίᾳ κοινωνία", δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να μας το πει. Χειροτονίες γυναικών, επισκοπίνες, εκκλησίες ειδικών (...) προτιμήσεων κλπ. είναι εδώ. Γάμοι και υιοθεσίες ομοφυλοφίλων, παρένθετες μητέρες, ωάρια, σπερματοζωάρια, βλαστοκύτταρα και μεταμοσχεύσεις, άλλα σε κατάψυξη, άλλα όχι, είναι όλα παρόντα. Όρια δεν υπάρχουν, η αγάπη "πάντα στέγει, πάντα ελπίζει, ουδέποτε εκπίπτει" ! Ζήτω η ενότητα και σημειώσατε λάθος, αν νομίζατε μέχρι τώρα ότι ο Κύριος προσευχήθηκε ειπών «ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμὲν». Δεν είπε αυτό, είπε : ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἐνότητι ἕν ἐσμὲν, και θεέ μου συγχώρα με.
Υστερόγραφο
Ο δόλιος οικουμενικός Αθηναγόρας είχε πει ότι "ενότης δεν σημαίνει ένωσις" και αποκοίμισε τους πάντες. Που δεν πρόσεξαν το άλλο, ότι «η Ένωσις προϋποθέτει δογματικήν ρύθμισιν». Τη δογματική ρύθμιση την έκανε η ενότητα - συμπληρώνω, της βλακότητας. Αγνοώ, αν οι καθηγητές Δογματικής της τότε εποχής (1960) είχαν ασχοληθεί με αυτά. Βρίσκονται καταχωρημένα στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» της 1-12-1960 και ελπίζω οι σημερινοί να μη αφήσουν απαρατήρητα αυτά που μάθαμε με την Κοινή Δήλωση του 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου