Γράφει ο μισθωτός αρθρογράφος του Κεφαλαίου (εφημερίδα Capital, 25/05/2015) :
Ο ένας δρόμος είναι εκείνος της παραμονής μας στην Ευρώπη. Ο άλλος είναι ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής. Στην πρώτη περίπτωση έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τα τερατώδη ψέματα της αντιμνημονιακής περιόδου. Στην δεύτερη θα φορτωθούν όλες τις αμαρτίες της μεταπολίτευσης, οδηγώντας τη χώρα σε μία ιστορική ήττα.
κχ
Ώστε λοιπόν αυτός που κατηγορεί - είναι ο αρθρογράφος - τους άλλος σαν "παπατζήδες της πολιτικής" δεν είναι και ο ίδιος "παπατζής" με αυτό που γράφει. Δηλαδή ποιο ; Αυτό : Ο ένας δρόμος είναι εκείνος της παραμονής μας στην Ευρώπη. Ο άλλος είναι ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής ! Δηλαδή, η παραμονή μας στο ευρώ και την Ευρώπη δεν είναι γι΄ αυτόν απόλυτη καταστροφή !! Απόλυτη καταστροφή δεν είναι να ζεις πάντα με δανεικά, τα οποία για να σου δοθούν, θα πρέπει να κάνεις αυτό που σου λένε.
Όταν η πατρίδα σου βρίσκεται κάτω από τις συνθήκες Μνημονίου και Μνημονίων και δηλώνεις θρασύτατα "Ούτε για τους βουλευτές που ψήφισαν τα προηγούμενα μνημόνια ήταν ευχάριστο να βάζουν την υπογραφή τους κάτω από σκληρά μέτρα, αλλά αυτό επέβαλλε τότε το εθνικό συμφέρον", σημαίνει ότι δεν ξέρεις τί σου γίνεται. Το "εθνικό συμφέρον" για σένα είναι η απλή επιβίωση κάτω από συνθήκες σκλάβου. Σκλάβου που δεν ορίζει τίποτα εκτός μόνο από το "κάνε αυτό που σου λέω". Αν δεν το κάνεις είσαι χαμένος. Αλλά ακόμη κι αν κάνεις αυτό που σου ζητά, πάλι είσαι γι΄ αυτόν ξοφλημένος, όταν σταθμίσει ένα μεγαλύτερο γι΄ αυτόν συμφέρον από το δικό σου. Σε πετάει σαν τη στημένη λεμονόκουπα. Βλέπε Ίμια, γκρίζα ζώνη το Αιγαίο, "ματσεντόνια", σε λίγο η Θράκη και η μεγάλη Αλβανία.
Λοιπόν, αρθρογράφε, άσε τα βαρύγδουπα μεγάλα λόγια, σαν αυτό : "Ωστόσο, υπάρχει μία ελπίδα να αλλάξει κάτι, κάτω από την πίεση των γεγονότων. Γι’ αυτή τη μία και μικρή πιθανότητα μιλάμε. Την πιθανότητα να απαλλαγεί ο κ. Τσίπρας από τα κομματικά του βαρίδια και να γίνει ο ηγέτης που χρειάζεται η χώρα".
Απαντάμε : Ένας ή κάποιοι τύποι, όπως ήταν οι Σαμαρο-Βενιζελο-Κουβέληδες ... κουβαλημένοι από Τρόικες δεν μας κάνουν. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που για χρόνια μας τάιζαν, μας έκατσαν στο στομάχι, καιρός να τα ξεράσουμε. Όχι όμως και να τα ξεχάσουμε.
27/05/2016
Μετά από ένα χρόνο είχαμε την εγχώρια νέα τρόικα ή νέο θεσμό : Τους κυρίους Παυλόπουλο και Τσιπρο-Καμμένο. Κατά τα άλλα, "ο ένας δρόμος είναι εκείνος της παραμονής μας στην Ευρώπη. Ο άλλος είναι ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής !".
Και μια φωτογραφία, για να μας δείχνει την παραμονή μας στον ένα δρόμο, το δρόμο της σωτηρίας, και να μας προετοιμάζει για τις μεγάλες αντοχές, ηρωικές θα έλεγα, που θα χρειαστούμε, σαν ελεύθεροι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου