Έκαστος δικαιούται να αναπτύσσει ελευθέ­ρως την προσωπικότητά του

Η ελευθερία των τοίχων

Νεότερη επεξεργασία στις 27/04/2011

Tο άρθρο 2 παράγραφος 1 του Συντάγματος ορίζει: «Έκαστος δικαιούται να αναπτύσσει ελευθέ­ρως την προσωπικότητά του και να συμμετέχει εις την κοινωνι­κήν, οικονο­μικήν, και πολιτικήν ζωήν της χώρας, εφ’ όσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει τα Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

Τι σημαίνει όμως αυτό το "έκαστος δικαιούται να αναπτύσσει ελευθέ­ρως την προσωπικότητά του", σε σχέση με το προσχέδιο νόμου της εικαζομένης δωρεάς των οργάνων; Μήπως σημαίνει ότι η ελευθέρα ανάπτυξη της προσωπικότητας είναι υποχρεωμένη να λάβει θέση και απαραιτήτως να δηλώσει υπεύθυνα ότι τάσσεται υπέρ ή κατά της δωρεάς των οργάνων;

Αν αυτή η συνθήκη είναι απαραίτητη, τότε δεν μπορεί να γίνει λόγος για "ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας". Διότι η προσωπικότητα, δηλαδή η ελευθερία της, τελεί υπό τη δέσμευση της υποχρεωτικής δήλωσης. Τι είδους ελευθερία είναι αυτή, όταν η προσωπικότητα εξαναγκάζεται, βάσει νόμου, να δηλώσει ότι δέχεται ή δεν δέχεται, να παραδοθεί το ευρισκόμενο σώμα στην κατάσταση του εγκεφαλικού θανάτου εις τας χείρας των ιατρών για τη διασπορά των οργάνων;

Μπορεί να λέγεται αυτό ελευθερία και παραπέρα,"προσωπικότητας ανάπτυξη"; Δηλαδή, ελεύθερος είναι μόνο αυτός που δηλώνει; Εκείνος που δεν δηλώνει, σημαίνει ότι δεν είναι ελεύθερος; Πόθεν αυτό συνάγεται; Όσο ελεύθεροι είμαστε να δηλώσουμε αυτό ή εκείνο, άλλο τόσο ελεύθεροι είμαστε να μη δηλώσουμε το ένα ή το άλλο.

Φαίνεται όμως ότι εδώ, στη χώρα αυτή που δοξάστηκε ιδιαίτερα το πνεύμα, ο λόγος και η λογική, με την έννοια του Ορθού Λόγου και όχι του μεσοβέζικου ορθολογισμού, ο θεός εγκατέλειψε τον Αντώνιον ("Απολείπειν ο θεός Aντώνιον"), για να θυμηθούμε τον αλεξανδρινό συμπατριώτη μας Κ. Καβάφη. Ελεύθερος είναι μόνο όποιος δηλώνει. Ή ψηφίζει. Εκείνος που δεν δηλώνει - ή δεν ψηφίζει - εικάζεται ως δηλωσίας και μάλιστα, ως καταφάσκων στη διανομή-υπεξαίρεση των ζωτικών οργάνων του. Ενδεχομένως και ως ανελεύθερος, διο κατάλληλος για την ευρείαν εμπέδωση της, κατόπιν δηλώσεως - ή ψήφου - ελευθέρας ανάπτυξης της προσωπικότητας.